Όλα τα πράγματα γερνάνε

Όταν το 2011 μπαίναμε σε μια οικονομική περιπέτεια που δεν έχει τελειώσει ακόμα, δύσκολα θα γινόταν πιστευτό ότι 12 χρόνια μετά θα είμασταν πάνω-κάτω στην ίδια κατάσταση, συν το πρόβλημα των γερασμένων υποδομών.

«Γερασμένες υποδομές» σημαίνει, μέσες-άκρες ότι πέφτουν ψευδοροφές σε σχολεία και νοσοκομεία, ότι περιφράξεις ξηλώνονται (όπως συνέβη στο Πρότυπο Γυμνάσιο), κ.λπ. κ.λπ.

Πόσο μπορούν να αντέξουν τα κτίρια στα οποία ζούμε και δουλεύουμε, ειδικά χωρίς συντήρηση και ανανέωση; Πόσο θα πάρει ακόμα ώστε να γίνουν νέα σχολικά κτίρια στα Γιάννενα, που τα τελευταία χρόνια «μετράνε» μόλις δύο καινούργια (ένα ολοκληρωμένο και ένα υπό κατασκευή) που και αυτά άργησαν δραματικά; Πόσο θα κρατήσουν οι εμβαλωματικές λύσεις των αιθουσών προκάτ για να λυθεί προσωρινά κάποιο πρόβλημα;

Όχι για πάρα πολύ ακόμα. Το κτιριακό αποτύπωμα των Ιωαννίνων είναι έτσι και αλλιώς «ηλικιωμένο», επιβαρυμένο και δυσανάλογα ακριβό σε νοίκια και πώληση. Ο εισοδηματισμός είναι μια από τις βασικές οικονομικές δραστηριότητες της πόλης και η ανάπτυξη του airbnb θα χειροτερέψει την κατάσταση, αλλά μάλλον θα βελτιώσει την ποιότητα και την ασφάλεια των υποδομών.

Στα σχολεία όμως, πώς θα εφαρμοστεί κάτι ανάλογο με το «εξοικονομώ»; Ο Δήμος δεν έχει τα χρήματα και η διαχείριση στις σχολικές επιτροπές είναι μια από τις πιο άδικες μεταφορές ευθύνης στους Δήμους, με δυσανάλογες πιστώσεις. Την εποχή που το πετρέλαιο θέρμανσης είναι πανάκριβο και η ζέστη τoν χειμώνα δυστυχώς μια μικρή πολυτέλεια, η διαχείριση γίνεται για τα πάρα πολύ βασικά. Όχι για τη βελτίωση των υποδομών. Ο Δήμος όμως έχει και τη βασική αρμοδιότητα και ευθύνη να λειτουργούνε όλα ομαλά, σε αυτό το επίπεδο. Ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι γονείς, ούτε οι μαθητές-τριες. Και ο Δήμος πρέπει να ερωτάται πρώτος, όταν συμβαίνουν περιστατικά, σοβαρά ή και όχι.

Αν λοιπόν το 2011 πιστεύαμε ότι «εντάξει μωρέ, θα περάσει» και ότι για όλα έφταιγε η τυρόπιτα χωρίς απόδειξη που πήραμε ένα πρωί το 1993, ας το ξανασκεφτούμε λιγάκι. Η εποχή των μνημονίων δεν ήταν μόνο μικρά πραξικοπήματα, κάμποσες γραφικότητες, κομμένοι μισθοί και επιδόματα και περισσότερη ένδεια για τους φτωχότερους, αλλά και μια σιωπηλή θυσία των πραγμάτων που πρέπει να είναι σε τουλάχιστον καλή κατάσταση, μόνιμα.

(photo credit: images.AI)