Oi! Οι Rumjacks ήταν εξαιρετικοί

Πώς μπορεί να βρεθεί μια μπάντα από την Αυστραλία, εν μέσω πανδημικών συναυλιακών περιορισμών, η οποία υπό κανονικές συνθήκες γεμίζει από ιρλανδικές παμπ (αλίμονο…) μέχρι μεγάλα γήπεδα, να παίζει στην Ελλάδα και μάλιστα στη Σκαλοπούλα Δωδώνης και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, να είναι οι Rumjacks και να παίζουν «ακουστικά»;

Η εποχή μας είναι η εποχή του γενικού absurd, που πολύ συχνά όμως παράγει απίθανες βραδιές όπως αυτή της 15^ης Σεπτεμβρίου 2021, στον ευρύτερο νομό Ιωαννίνων.

Οι Rumjacks, μια μπάντα που παίζει irish punk, ένα είδος ιδιαίτερα αγαπητό ανά τον κόσμο και στην Ελλάδα για διάφορους ορατούς και μη λόγους, κατέβηκαν στον αγωνιστικό χώρο του Τριεθνούς με σύστημα «1-4», δηλαδή ο ντράμερ πίσω μόνος του και μπροστά τέσσερις τύποι που έπαιζαν τα ακουστικά τους όργανα με… μίσος.

Η συναυλία ήταν, τηρουμένων των περιστάσεων, εκπληκτική. Οι Rumjacks είναι μονάδα παραγωγής ενέργειας και αν αυτά συνέβησαν με «καλωδιωμένα» μεν, ακουστικά δε όργανα, φανταστείτε τι γίνεται όταν παίζουν με πλήρη εξάρτυση (από την οποία πάντως δεν λείπουν τα ακουστικά-παραδοσιακά μουσικά όργανα).

Δεν «μάσησαν» ούτε όταν έπεσε το ρεύμα  και συνέχισαν να παίζουν κανονικά, παρουσιάζοντας ένα ισορροπημένο γενικά σετ: Από τα κομμάτια του (πολύ καλού) τελευταίου τους άλμπουμ Hestia, μέχρι παλιότερα κομμάτια τους που ο νέος φρόντμαν, ο Μάικ Ρίφκις τα πηγαίνει ακόμα παραπάνω, καθότι μεγάλη τυπάρα.

Φυσικά, δεν έλειψαν τα αναμενόμενα irish και μη jokes, για το ούζο, για το πόσο ικανοποιημένοι είναι που βρίσκονται σε χώρα (και τόπο) όπου ο τίτλος του τελευταίου άλμπουμ τους έχει κυριολεκτικό νόημα και δεν χρειάζεται να εξηγούν κ.α.

Δεν έλειψε φυσικά το Irish Pub Song σε εκρηκτική εκτέλεση, αλλά το βασικό συστατικό συναίσθημα, ήταν κάτι άλλο: Το “I game if you game” αίσθημα των συναυλιών, η κατάσταση δηλαδή που όταν γουστάρει το κοινό, γουστάρει και η μπάντα, κάτι που έχει λείψει πολύ στον πανδημικό σουρεαλισμό του τελευταίου 1,5 χρόνου…