Ο «Παππούς» Κώστας Βενέτης και μια καλή παράσταση

«Πάλι καλά», μια θεατρική παράσταση-μια παραγωγή της Καλλιτεχνικής Σκηνής Ηπείρου «Σύνθεση» που πετυχαίνει τον σκοπό της: Το μοίρασμα σκέψεων και συναισθημάτων μεταξύ θεατών και ηθοποιών. Με τη ματαίωση των ηρώων της, με την αλήθεια τους, με τα αστεία τους, με τις τραγικότητές τους, με τη μοναξιά τους. 

Με τον Παππού που δεν έχει όνομα γιατί το οικογενειακό του περιβάλλον τού στερεί την ταυτότητά του, με τη μάνα που νιώθει την ανάγκη να απολογηθεί για τη συμπεριφορά της απέναντι στο παιδί της. Με δύο ανθρώπους που προσπαθούν να συμφιλιωθούν με ό,τι τους έφερε ή δεν τους έφερε η ζωή. Με τον Κώστα Βενέτη και την Έλλη Κατσάνου να ερμηνεύει ο καθένας τον μονόλογό του με μεγάλη συνέπεια. 

Πιο κωμικοτραγικός ο ρόλος του Παππού, πιο τραγικός ο ρόλος της μάνας. Γέλιο και συγκίνηση, ακόμα και κλάμα, σε μια παράσταση που ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Κατσάνος κατάφερε να την ισορροπήσει, έχοντας στα χέρια του και το πολύ καλό κείμενο του συγγραφέα Βασίλη Κατσικονούρη, το οποίο αντιμετώπισε με σεβασμό. Ένα κείμενο που ο κάθε θεατής μπορεί (και πρέπει) να συναντήσει κομμάτια του εαυτού του.

Ο «Τύπος Ιωαννίνων» συνάντησε τον Κώστα Βενέτη και είχε μαζί του μια μικρή κουβέντα για τον ρόλο του ως Παππού.

Τι κάνει ο Κώστας Βενέτης στη θεατρική σκηνή;

Η θεατρική σκηνή υπήρχε για μένα και παλιά. Δεν ξεκίνησε την περίοδο 2017-2018 όταν και επέστρεψα. Ξεκίνησε όταν σπούδαζα δάσκαλος, στο ερασιτεχνικό τμήμα του ΟΗΘ (Οργανισμός Ηπειρωτικού Θεάτρου) όπου τότε γινόταν πραγματικά μια πολύ καλή δουλειά. Η πρώτη μου επαφή ήταν εντελώς τυχαία. Ένας γείτονας, στην ίδια ηλικία με μένα, με «πέτυχε» στο περίπτερο και μου είπε: «Δεν έρχεσαι στον ΟΗΘ; Ανεβάζουμε ένα έργο». Και πήγα μετά από κάποιες μέρες. Ήταν το έργο «Οι 300 μνηστήρες της Πηνελόπης» που παίχτηκε το 1981 στο υπαίθριο θέατρο της ΕΗΜ. Εκεί πήρα το βάπτισμα του πυρός. Την επόμενη χρονιά, 40 χρόνια πριν, παίξαμε μαζί με την Έλλη, σε ένα άλλο έργο. Η Έλλη ήταν που με τις επίμονες προσπάθειες με έπεισε να επιστρέψω στο θέατρο το 2017, όταν και πήγα στην ομάδα της «Σύνθεσης».

Και ενδιάμεσα δεν υπήρχε η σκέψη της επιστροφής;

Το είχα προσπαθήσει το 2007 μετά από παρότρυνση ενός φίλου ηθοποιού. Τότε πήγα στην ανάγνωση ενός έργου, αλλά ένα καθαρά προσωπικό πρόβλημα με πήγε πίσω άλλα 10 χρόνια. Οπότε πια, στην ηλικία που είμαι, μου δίνουν ρόλους… παππού. Στο προηγούμενο θεατρικό έργο, στην «Επιστροφή στο χωριό» ήμουν καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι όλη την ώρα. Τώρα επί μία ώρα περίπου είμαι μόνος μου στη σκηνή.

Ήταν μια πρόκληση για σας ο μονόλογος;

Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα, όντως. Άλλο να έχεις έναν μονόλογο 1 ή 2 σελίδων σε ένα θεατρικό έργο όπου υπάρχουν κι άλλοι στη σκηνή κι άλλο να έχεις έναν μονόλογο 45-50 λεπτών, ανάλογα με τον ρυθμό, και να είσαι μόνος σου στη σκηνή απέναντι στους θεατές. Ναι, ήταν ένα στοίχημα.

Είστε ικανοποιημένος;

Ναι παρότι το έργο αποτελεί μια συνεχή ακροβασία. Υπάρχει μια εναλλαγή του κωμικού στοιχείου με το τραγικό στοιχείο. Ο Παππούς είναι ένας άνθρωπος με βρομόστομο αλλά και τρυφερός. Είναι πολύ δύσκολο να ισορροπήσεις. Πιστεύω ότι σε έναν μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Βέβαια, αυτό θα το κρίνουν και οι θεατές.

Τι σας άγγιξε περισσότερο στο έργο του Κατσικονούρη;

Δεν είναι ένα πράγμα μόνο. Μου αρέσει όμως περισσότερο η ευαισθησία του Παππού. Αυτή η ευαισθησία που τόσο ωραία αποτυπώνεται στη φράση του «εγώ δεν ήθελα να ψαρεύω, ήθελα να βλέπω τα ψάρια».

Έχετε κάποια κοινά στοιχεία με τον Παππού;

Την Αριστερά. Τώρα σε ποια Αριστερά ήταν ο Παππούς και σε ποια εγώ, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Για σας τι είναι η Αριστερά;

Ο αγώνας για το καλύτερο. Κάτι που πάει αιώνες πίσω. Κάτι που πάει και μπροστά. Καλά θα ήταν να δικαιωθώ όσο ζω για το όραμα που είχα όταν ως έφηβος μπήκα στην Αριστερά, αλλά δεν είναι εφικτό. Βλέπουμε ότι όλα γυρίζουν ανάποδα συνεχώς. Ο αντίπαλος είναι ισχυρός. Ο αγώνας όμως για τα ιδανικά και τις αξίες της Αριστεράς πρέπει να συνεχίζεται ανεξάρτητα από το αν και το πότε θα πάρει σάρκα και οστά.

Info:

Πάλι Καλά

Στο Θέατρο «Κύκλος» (Αραβαντινού 14)

19, 20, 26 και 27 Δεκεμβρίου, στις 21:00

Εισιτήριο: 8 ευρώ (6 ευρώ το μειωμένο). Προπώληση στο ξενοδοχείο ΕΡΜΗΣ (Σίνα 2). Κρατήσεις στο τηλ. 6947691698. Η παράσταση δεν συνιστάται για παιδιά κάτω των 12 ετών.