Ο Ιβάν ως κατακτητής

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται επεισόδια με επίκεντρο τους «Ζωσιμάδες» στα Γιάννενα. Όταν έρχονται οπαδοί άλλων ομάδων, ειδικά των μεγάλων, δεν έχουν λείψει οι μικρές και μεσαίες εντάσεις, συν μερικές μεγάλες.

Αλλά το χτεσινό ματς με τον ΠΑΟΚ είναι συμβολικό για έναν άλλο λόγο. Γιατί οι «άγριοι» μπούκαραν στο γήπεδο, έδιωξαν τους «ήμερους» από τα διαρκείας και τα επίσημα και όλα αυτά, υπό το βλέμμα του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, που ως άλλος κατακτητής παρακολούθησε το ματς σα να μη συμβαίνει τίποτα, με την ανοχή ουσιαστικά του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα Γιώργου Χριστοβασίλη. Έτσι και αλλιώς, οι δύο ΠΑΕ έχουν άριστες σχέσεις, τις οποίες δεν κατάφερε να τις χαλάσει ούτε η μεταγραφή Πασχαλάκη, ούτε οι δηλώσεις του Ίβιτς πιο παλιά. Το «takeover» στο ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει και από τις Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων και ο κ. Σαββίδης το ξέρει καλά αυτό πλέον…

Τίποτε από αυτά όμως δεν είναι καινούργιο. Μπάχαλα, μεγάλα και μικρά, γίνονταν πάντα και πλέον γίνονται πιο συχνά, χωρίς καν να φταίει η «μετακίνηση οπαδών» απλά και μόνο. Ανατρέξτε σε πόσα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού δεν έχουν τελειώσει πρόσφατα ή στον περσινό «τελικό της γέφυρας» μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, που παρεμπιπτόντως βραβεύτηκαν πριν από μια βδομάδα για τη στάση των παικτών τους, από τον ΠΣΑΠ (ίσως τελικά υπάρχει λίγο κυνικό χιούμορ στα όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου…). Η επίσημη πολιτεία αντιδράει σπασμωδικά και στο πλαίσιο του πολιτικά ορθού, ποινικοποιώντας περίπου ως τρομοκρατική ενέργεια τους… πυρσούς και μεταφέροντας όλη την ευθύνη στην εξέδρα, ενώ την ίδια ώρα κάνει φανερά τα στραβά μάτια στον ηγετικό ρόλο των ιδιοκτησιών των εταιριών. «Αφεντικά» στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπήρχαν πάντα και πάντα είχαν στρατούς: Βαρδινογιάννης, Μελισσανίδης, Κόκκαλης, Μαρινάκης, τώρα Σαββίδης. Αλλά ευθύνη από αυτούς, δεν ζητείται στην πράξη. Οι στρατοί όμως για να υπάρξουν, χρειάζονται αρχηγούς, υπαρχηγούς, επιμελητεία…

Ευθύνη στην ουσία  δεν ζήτησε ούτε η επίσημη ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα με την ανακοίνωσή της που ήταν τόσο προσεκτική, όσο ένας αγοραφοβικός σε γεμάτο υαλοπωλείο. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ αγνόησαν τις παροτρύνσεις να μην έρθουν χωρίς εισιτήριο, η αστυνομία απλώς παρακολουθούσε (αν επρόκειτο για κάποια πορεία θα ήταν σίγουρα πιο… συμπαγής) και ένα κομμάτι τους (όχι, δεν είναι όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ κάφροι, όπως δεν είναι όλοι οι οπαδοί του Ολυμπιακοί no politica, όπως δεν είναι όλοι οι οπαδοί της ΑΕΚ αντικαπιταλιστές και αντισυστημικοί) έκανε όλα τα προβλεπόμενα: Πέτρες, φωτοβολίδες σε ευθεία βολή, μικροεπεισόδια στην πόλη. Όλοι όμως κράτησαν χαμηλό προφίλ. Έτσι και αλλιώς εντός γηπέδου οι διαφορές ήταν εμφανείς και αδιαμφισβήτητες υπέρ των φιλοξενούμενων, ακόμα και με κραυγαλέο οφσάιντ στο πρώτο γκολ.

Είναι κατανοητή εν μέρει η «προσοχή» του ΠΑΣ, καθότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει δομηθεί ως φυλαρχικό και τα περί «εξυγίανσης» κ.λπ. είναι πιο αστεία και από εκπομπή του Τζον Όλιβερ.

Ωστόσο, το φαινόμενο των συνεχώς πιο άδειων κερκίδων και της αποστοίχισης ενός από τα τελευταία μαζικά «υγιή» κομμάτια της ελληνικής εξέδρας, δεν θα σταματήσει να οξύνεται. Στο επόμενο ματς με τον Παναθηναϊκό ή με τον ΠΑΟΚ ή με την ΑΕΚ ή με τον Ολυμπιακό, μπορεί η αγανάκτηση όσων ξεσηκώθηκαν από τις θέσεις τους χτες να μεταφραστεί σε αφορισμό και να καταφέρει ό,τι δεν κατάφερε η αποδυνάμωση του ΠΑΣ τους τελευταίους μήνες.