Μωυσής Ελισάφ: «Να μην κόψουμε γέφυρες»

Ο «Τύπος Ιωαννίνων» συνεχίζει τις συνεντεύξεις με τους επικεφαλής παρατάξεων σε Δήμο Ιωαννιτών και Περιφέρεια Ηπείρου. Αυτή τη φορά συνομιλεί με τον πανεπιστημιακό καθηγητή Μωυσή Ελισάφ, ο οποίος έχει μια μακρόχρονη πορεία στα κοινά.

Η παράταξή σας συνεχίζει την πορεία της προς τις εκλογές χωρίς στήριξη από κάποιο κόμμα τελικά. Ποιος είναι ο ρόλος των κομμάτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές;

Πολλές φορές, η ανάμειξη των πολιτικών κομμάτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν ευνοεί τη συσπείρωσή τους και αυτό συμβαίνει και σε αυτές τις εκλογές. Μοιραία οι τοπικές κοινωνίες ενδιαφέρονται για τα δικά τους προβλήματα.Τους πολίτες κυρίως τους ενδιαφέρουν τα προβλήματα της καθημερινότητας και όχι οι κομματικοί ανταγωνισμοί. Έτσι όσες κομματικές υποψηφιότητες υπάρχουν σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, είτε έχουν περιορισμένες δυνατότητες είτε προκάλεσαν προβλήματα στα κόμματα στα οποία ανήκουν.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές των Ιωαννίνων, τόσο η κεντροαριστερά όσο και η κεντροδεξιά δεν εμφανίζονται ενωμένες. Είναι ένα χαρακτηριστικό της εποχής;

Πιστεύω ότι στις δημοτικές εκλογές τα κριτήρια επιλογής των πολιτών είναι τελείως διαφορετικά από αυτά των ευρωεκλογών ή των βουλευτικών εκλογών, και ανεξάρτητα από την ιδεολογική/πολιτική τοποθέτηση του καθενός. Εμείς λοιπόν έχουμε μια παράταξη στην οποία συμβιώνουν αρμονικά άτομα τα οποία ανήκουν στην κεντροδεξιά, στο «Ποτάμι», στο ΚΙΝΑΛ, στον ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλα κόμματα. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μας ενώνουν η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας, καθώς και ένα διαφορετικό όραμα για την πόλη. Δεν μας χωρίζουν οι πολιτικές και κομματικές μας αποχρώσεις.

Δεδομένης της υποψηφιότητάς σας, τι καταλογίζετε στην τωρινή δημοτική αρχή;

Εκείνο που ο πολίτης καταλογίζει στη δημοτική αρχή είναι ότι δεν κατάφερε να βελτιώσει την καθημερινότητά του στον βαθμό που έπρεπε. Μάλλον υποβάθμισε την καθημερινότητά του, σε συνάρτηση και με την ανεπαρκή λειτουργία των υπηρεσιών του Δήμου. Οι υπηρεσίες χωλαίνουν σε πολλά επίπεδα. Και μια εξήγηση αυτού του φαινομένου είναι ο τρόπος διοίκησης, ο οποίος είναι αναποτελεσματικός. Υπάρχει ανικανότητα ενώ κυριαρχεί το πελατειακό σύστημα. Θα μου πείτε ότι το πελατειακό σύστημα είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Ναι, αλλά έχω την αίσθηση ότι έχει αποθεωθεί αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης με την παρούσα δημοτική αρχή. Το είχα επισημάνει και επί δημοτικής αρχής Φίλιου, την οποία υπηρέτησα. Υπήρχα φέουδα, βιλαέτια κυρίως στην περιφέρεια του Δήμου, από μηχανισμούς που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το όφελος που προσκομίζει η εξουσία και η αναπαραγωγή της. Με τέτοιες αντιλήψεις ιδιωτικοποίησης της εξουσίας, οι υπηρεσίες δεν μπορούν να αποδώσουν, σημαντικό έργο δεν μπορεί να παραχθεί, η καθημερινότητα των πολιτών υποβαθμίζεται και κυριαρχούν η αδιαφάνεια και ο εκμαυλισμός συνειδήσεωνί.

Πολύ συχνά αναφέρεστε στην ανάγκη της εξωστρέφειας. Έχουν γίνει τα Γιάννενα πιο εξωστρεφή; Πώς εννοείτε την εξωστρέφεια;

Προφανώς και έχουν γίνει εξωστρεφή. Ήταν ένα φυσικό επακόλουθο της βελτίωσης του οδικού δικτύου. Ξαφνικά βρεθήκαμε από την απομόνωση στο κέντρο της χώρας. Όμως η λέξη «εξωστρέφεια» είναι μια λέξη που δεν χρειάζεται επικοινωνιακή διαχείριση. Η εξωστρέφεια πρέπει να γίνει μια βιωμένη εμπειρία. Έχω τις δυνατότητες και την τεχνογνωσία να ανοίξω αυτή την πόλη προς πολλαπλές κατευθύνσεις. Η πόλη έχει ένα πανεπιστήμιο με πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό. Θα μπορούσε να είναι ένα διεθνές επιστημονικό κέντρο. Απαιτείται όμως εμβάθυνση των σχέσεων με το Πανεπιστήμιο, οι οποίες είναι ακόμη επιφανειακές. Έχουν γίνει βήματα –δεν θέλω να μηδενίζω τίποτα- αλλά χρειάζεται να γίνουν περισσότερα. Τα Γιάννενα μπορούν να αποτελέσουν επίσης ένα σημαντικό συνεδριακό κέντρο, ενώ μπορούν να αυξήσουν και τον θρησκευτικό τουρισμό. Είμαστε η δεύτερη μοναστική πολιτεία μετά τα Μετέωρα κι αυτό το πλεονέκτημα δεν το έχουμε αξιοποιήσει επαρκώς.

Αυτό που λέω, είναι ότι μπορούμε να φτιάξουμε τους θεσμούς εκείνους που θα κάνουν την πόλη ένα πολιτιστικό κέντρο. Δεν έχουμε καταφέρει να αναδείξουμε το πολιτιστικό αποτύπωμα της περιοχής μας. 

Ωστόσο, μια κριτική που σας ασκείτε, είναι ότι είχατε μια ευκαιρία με την προεδρία του Πνευματικού Κέντρου…

Η θητεία μου στο Πνευματικό Κέντρο ήταν τριάμισι χρόνια. Σε αυτό το μικρό διάστημα έπρεπε να ανορθώσουμε την επιχείρηση, να διαχειριστούμε τη συνένωση αντίστοιχων δημοτικών επιχειρήσεων λόγω «Καλλικράτη», να καλύψουμε χρέη 1 εκατ. ευρώ και παράλληλα να ξεκινήσουμε την ανίχνευση του αξιόλογου ανθρώπινου δυναμικού της πόλης, την παραγωγή πολιτιστικού έργου, την αποκέντρωση των δράσεων. Πετύχαμε πολλά και ανοίξαμε τον δρόμο για να γίνουν θεσμοί κάποιες δράσεις, όπως το θέατρο στον δρόμο, η μουσική στον δρόμο και το ροκ φεστιβάλ. Οι δράσεις αυτές όμως εγκαταλείφθηκαν στη συνέχεια. Αν είχαν συνεχιστεί, πιθανά θα ήμασταν σήμερα σε θέση να πούμε ότι μπορούμε να έχουμε πολιτιστικούς θεσμούς με διάρκεια και πανελλήνια αναγνώριση.

Την προσοχή του προεκλογικού αυτού αγώνα την κερδίζει η ένταση που υπάρχει μεταξύ της παράταξής σας και της παράταξης της δημοτικής αρχής. Υπάρχουν κάποια προσωπικά χαρακτηριστικά σε αυτή την αναμέτρηση;

Δεν υπάρχει καμία προσωπική διαμάχη μεταξύ Ελισάφ και Μπέγκα. Σέβομαι τους θεσμούς. Μάλιστα εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ως πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας ευχαρίστησα τον Θωμά  για τη στήριξή του. Δεν έχω κανένα προσωπικό πρόβλημα με κανέναν. Η πολιτική αντιπαράθεση είναι όμως άλλο πράγμα. Εμένα μου αμφισβητήθηκε και το δικαίωμα να είμαι υποψήφιος, με ιδεολογήματα του Θανάση Μανταλόβα από τηλεοράσεως ότι είμαι διασπαστής. Στη συνέχεια, άνθρωποι της δημοτικής αρχής, στράφηκαν εναντίον μου, ενώ πίεζαν ασφυκτικά συμπολίτες με τους οποίους μιλούσα. Δεν προκάλεσα κανέναν. Είπα ότι θα κρατήσω χαμηλούς τόνους. Χαμηλοί τόνοι όμως δεν σημαίνει ότι δεν κάνεις αντιπαράθεση. Μοιραία όλες οι παρατάξεις μιλάνε γι’ αυτόν που έχει την εξουσία. Πάντα όμως με ευπρέπεια. Καμία λέξη μου δεν ήταν εκτός των ορίων της ευπρέπειας.

Οι άνθρωποι της δημοτικής αρχής, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είμαστε μια παράταξη του 5% αλλά ότι είμαστε μάλλον η ισχυρότερη αυτοδιοικητική δύναμη στην πόλη, τότε άρχισαν επιθέσεις. Αναίτια ο Φίλιππας Τσουμάνης, ο οποίος είναι φίλος, μού επιτέθηκε. Κάναμε προτάσεις κοινωνικής πολιτικής χωρίς αιχμές και η απάντηση ήταν ότι «όλα είναι καλά, δεν γίνονται καλύτερα». Και πριν από λίγες ημέρες, με αφορμή το έργο της «έξυπνης» πόλης, υποστήριξαν ότι εγώ έκανα πολιτισμό για λίγους και αυτοί πολιτισμό για τους πολλούς, ότι εγώ ξοδεύω εκατομμύρια στα ΜΜΕ των Αθηνών, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτή η διαφήμιση, ας τη χαρακτηρίσουμε έτσι, γίνεται στη βάση των δικών μου γνωριμιών. Είμαι ένα πρόσωπο με ακτινοβολία και εκτός πόλης και χώρας. Αν έχω ένα ατού, είναι ότι μπορώ να μπω στα υπουργεία, όλων των κομμάτων, μπορώ να μπω σε σημαντικά ιδρύματα, όπως στο Ίδρυμα Λάτσης. 

Η ερώτηση για τα μετεκλογικά, αναπόφευκτη…

Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και η απλή αναλογική επιβάλλει συνεργασίες. Η παράταξή μας μπορεί να συνεργαστεί με όλες τις παρατάξεις. Να συνεργαστούμε όμως, όχι να συνδιαλλαγούμε. Να καθίσουμε στο τραπέζι και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για την πόλη μας και όχι να κάνουμε συνδιαλλαγές.  Εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο. Δεν πρέπει να κόψουμε γέφυρες, γιατί αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα, οι συνεργασίες θα είναι προβληματικές. Ένταση θα υπάρχει. Εκλογές είναι. Τι να κάνουμε; Να χειροκροτούμε ο ένας τον άλλον; Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε όμως κοντόφθαλμα. Δεν πρέπει να πολώσουμε τα πράγματα για να διευκολύνουμε τις μετεκλογικές συνεργασίες.

Βαρβάρα Αγγέλη-Γιώργος Τσαντίκος