Το Μπισδούνι και το Μπισδουνάκι

Μπισδούνι και Μπισδουνάκι (Μπισντούνι και Μπισντουνάκι ή Μπισντουνόπουλο), Μεγάλο Μπισδούνι και Μικρό Μπισδούνι, κάποτε. Ελεούσα και Άγιος Ιωάννης, σήμερα. Ένας μεγάλος οικισμός, έδρα του Δήμου Ζίτσας, και ένας γειτονικός, μικρός οικισμός στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων.

Οι παλιές ονομασίες των δύο αυτών οικισμών (οι οποίες παραμένουν, ωστόσο, ζωντανές και σήμερα) άλλαξαν το 1950.

Το Μεγάλο Μπισδούνι έγινε Ελεούσα –προφανώς από την Παναγία Ελεούσα (στο Νησί των Ιωαννίνων υπάρχει η Ιερά Μονή Ελεούσης. Το Μικρό Μπισδούνι έγινε Άγιος Ιωάννης παίρνοντας το όνομά του από την ομώνυμη εκκλησία. Ο λόγιος και ιστοριοδίφης του 19^ου αιώνα Ιωάννης Λαμπρίδης γράφει: «Μετά την κατάρρευση του ναού του Αγίου Ιωάννη (σ.σ. στην πόλη των Ιωαννίνων, επί οθωμανοκρατίας), ηγέρθη έτερος εις Μπισδουνόπουλον, ένθα μετηνέχθη και η εν Ιωαννίνοις συγκροτουμένη πανήγυρις τη 8 Μαΐου εις τιμήν του Αγίου τούτου».

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το Μπισδουνάκι, Μπισδουνόπουλο ή Μικρό Μπισδούνι αποτέλεσε και μέχρι τη δεκαετία του ’70 έναν εξοχικό προορισμό για τους Γιαννιώτες, κυρίως τις Πρωτομαγιές. Σημείο αναφοράς ήταν το εξοχικό κέντρο «Κυριαζής».

Για την ευρύτερη περιοχή του Μπισδουνίου, υφίσταται και το δημοτικό άσμα «Στο Μπισδούνι βράζουν ρύζι και στα Γιάννενα μυρίζει».

Όσον αφορά την προέλευση της λέξης «Μπισδούνι», ο Κώστας Οικονόμου στο βιβλίο του «Τα οικωνύμια των Ιωαννίνων-Γλωσσολογική εξέλιξη» (2002) την αποδίδει σε σλάβικη λέξη που σημαίνει «γκρεμός». Ο ιστοριοδίφης Στέφανος Μπέττης εκτιμά ότι το όνομα προέρχεται από ομώνυμη παλιά οικογένεια του Συρράκου, και ότι πρόκειται, δηλαδή, για κυριώνυμο (το χωριό του Μπισντούνη, από το όνομα του πρώτου οικιστή».