Το Μονοδένδρι (ή Μονοδέντρι) είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του Ζαγορίου, λόγω και της άμεσης γειτνίασής του με το φαράγγι του Βίκου.
Η ονομασία του χωριού αυτού λέγεται ότι προήλθε από ένα τεράστιο δέντρο, ένα έλατο, που βρισκόταν κάποτε δίπλα στη Μονή Αγίου Μηνά. Το δέντρο φέρεται να σωζόταν μέχρι το 1840, οπότε και χτυπήθηκε από κεραυνό.
Αυτά σύμφωνα με την προφορική παράδοση.
Ωστόσο, οι μελετητές έχουν καταγράψει και έναν άλλο τύπο: Μαν(ν)αδέντρι. «Ο τύπος μαναδέντρι άπό τό μονοδέντρι παρετυμολογικά προς τη λ. μάν(ν)α» αναφέρει ο γλωσσολόγος Κώστας Ευ. Οικονόμου στο βιβλίο του «Τα οικωνύμια του νομού Ιωαννίνων. Γλωσσολογική εξέταση».
Ο φιλόλογος Δημήτρης Σάρρος (1870-1937) στην εργασία του «Ζαγοριακών θεσμίων έρευνα» που δημοσιεύτηκε το 1927 στα «Ηπειρωτικά Χρονικά», υποστηρίζει ότι ο τύπος «Μαν(ν)δένδρι» ήταν ο πιο κοινός τύπος μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα.
«Οι τύποι (Μαν(ν)αδένδρι-Μαν(ν)αδέντρι, Μαν(ν)αδενδρίτες, Μαν(ν)αδεντρίτες) είναι οι κοινολεκτούμενοι εν Ζαγορίω και φερόμενοι εις τα παλαιότερα (από του 1800 έγγραφα), των δε τύπων Μονοδένδρι(ον), Μονοδενδρίται, γίνεται χρήσις υπό των λογιωτέρων και των μη Ζαγορισίων. Εις ουδέν των γνωστών ημίν εγγράφων απαντά ο τύπος Μονοδένδρι» αναφέρει.
Προσθέτει δε ότι ο τύπος Μονοδένδρι εντοπίζεται χαραγμένος μόνο σε μια επιγραφή ενός λειτουργικού ποτηριού του 17ου αιώνα.
Από το Μονοδέντρι κατάγονταν τα αδέλφια Ριζάρη, εθνικοί ευεργέτες.
Διαβάστε: Από το Μονοδένδρι στη Μόσχα