Με μια υπερ-πανηγυρική και κάπως αναντίστοιχη του γεγονότος ανακοίνωση, το Πνευματικό Κέντρο απολογίζει το Ioannina Rock City Festival που έγινε στις 21 και 22 Ιουλίου.
Το διήμερο φεστιβάλ συγκέντρωσε πολλούς και καλούς εγχώριους καλλιτέχνες και συγκροτήματα, συν τους προσκεκλημένους Ρόνι Ρομέρο, τον τρέχοντα τραγουδιστή του Ρίτσι Μπλάκμορ στους Rainbow και τον Στούαρτ Κρέγκ, το βρετανό τραγουδιστή από το Σέφιλντ.
Το Πνευματικό Κέντρο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, διοργανώνει εκδηλώσεις με σεβασμό στην υγεία των πολιτών αλλά και διάθεση για υπέρβαση με χρήση διαφορετικών μέσων και εναλλακτικών τρόπων παρακολούθησης ενός φεστιβάλ».
Τα συγκροτήματα έπαιξαν πάνω στα καραβάκια και σε μια νταλίκα που διέσχισε την πόλη.
Παρότι οι συγκεκριμένες μορφές ενός gig είναι ενδιαφέρουσες, ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ως κεντρικά γεγονότα, ακριβώς γιατί δεν μπορούν να υπηρετήσουν αυτό το σκοπό.
Το βασικό πρόβλημα της ανακοίνωσης του Πνευματικού Κέντρου είναι ακριβώς αυτό: ότι μια συναυλία, ειδικά ροκενρόλ, πολύ δε περισσότερο ένα φεστιβάλ, δεν υπηρετούνται από παράπλευρα γεγονότα όπως αυτά που έλαβαν χώρα στα Γιάννενα.
Προφανώς, οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερες. Το Πνευματικό Κέντρο αναγκάστηκε να ακυρώσει ένα μέρος των συναυλιών, το drive in στο πάρκινγκ των παλιών σφαγείων, πέφτοντας θύμα αυτό και κυρίως, οι καλλιτέχνες, της ασυνεννοησίας δύο υπουργείων σχετικά με τα πρόσθετα μέτρα.
Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη σημασία ενός ζωντανού κονσέρτου και αυτό το ξέρουν τόσο οι θεατές, όσο και περισσότερο ακόμα, οι καλλιτέχνες.
Γι αυτό και η ανακοίνωση του Πνευματικού, ειδικά στο σημείο όπου αναφέρει ότι «τόσο οι συναυλίες και ο τρόπος εκτέλεσής τους αποτελούν έναυσμα για μια νέα θεώρηση της πολιτιστικής... χωροθεσίας ξεφεύγοντας από την στατικότητα των καθιερωμένων χώρων» είναι παντελώς άστοχη.
Η ανακοίνωση του Πνευματικού Κέντρου έχει και κάποιες ακόμα υπερβολές, όπως για παράδειγμα ότι ο Ρόνι Ρομέρο, ο επίσημος προσκεκλημένος (και εξαιρετικός φρόντμαν) είναι «θρύλος του ροκ». Η σωστή εκφορά είναι ότι «παίζει με έναν θρύλο του ροκ, που αλλάζει τα μέλη του συγκροτήματός του πιο εύκολα και από πουκάμισα». Γιατί, ως γνωστόν, ο Ρίτσι Μπλάκμορ είναι η επί γης θεότητα της ηλεκτρικής κιθάρας, αλλά, οι Rainbow δεν είναι αυτοί που ήταν κάποτε.
Λίγο μέτρο στις ανακοινώσεις, ακόμα και όταν υπάρχουν οι δεδομένες καλύτερες προθέσεις από το φορέα και τους καλλιτέχνες δεν βλάπτει. Το Ioannina Rock City τα είχε όλα αυτά, αλλά δεν είναι κάτι που θα μείνει στην ιστορία ως «μοναδικό πολιτιστικό γεγονός» όπως αναφέρει το Πνευματικό Κέντρο, εκτός ίσως από τη… μοναδική αριθμητικά του παρουσία στην ιστορία των ροκ συναυλιών….