Μια ψαράδικη ιστορία από τα Γιάννενα

Θυμάστε τη «θυελλώδη σχέση» της Παμβώτιδας με τη λίμνη Μπάλατον της Ουγγαρίας, η οποία κορυφώθηκε τη δεκαετία του ’00 (πόσο τέλειο διαβάζεται και ακούγεται αυτό), αλλά δεν βοήθησε ιδιαίτερα τη (δική μας) λίμνη;

Κρατήστε αυτή την ανάμνηση.

Επίσης, ξέρετε πού είναι η οδός Ν. Ζέρβα και την έχετε διασχίσει ποτέ οδηγώντας ένα τετράγωνο Λάντα;

Κρατήστε και αυτό το στατιστικό.

Ακόμα, είχατε ποτέ ένα φίλο που όταν σας τηλεφωνούσε, πάντα κάτι κοσμοϊστορικό θα συνέβαινε;

Βάλτε και αυτόν στη συνταγή.

Επικουρικά, συγκεντρώστε και ό,τι διαθέτετε από τραγουδίστριες-παιδιά θαύματα, παλιούς διαιτητές, παλιούς παλαιστές, παλιά στιχάκια. Θα χρειαστούν.

Α, το κυριότερο. Τον Γκάνταλφ τον γνωρίζετε; Όχι προσωπικά, αλλά ως οντότητα βρε παιδί μου.

Όλα τα παραπάνω υπάρχουν σε ένα βιβλίο. Και όμως, υπάρχουν μαζί, αλληλοδιαπλέκονται, συνομιλούν, κάνουν poke το ένα στο άλλο στο facebook (υπάρχει ακόμα poke άραγε; Ακόμα και το facebook παλιώνει…), κυνηγιούνται με αδιόρατους κακούς, αναζητούν αλήθειες, στοιχεία, βρίσκουν αξιωματικούς (από το σκάκι) και φυσικά, ουγγρικά ψάρια.

Το βιβλίο του Γιάννη Πλιώτα «Ουγγρικά ψάρια» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα» (για την ακρίβεια, επανακυκλοφορεί ανανεωμένο) και είναι μια ιστορία από τα Γιάννενα. Μην γελιέστε, δεν υπάρχουν (ακόμα) πολλές τέτοιες, αστικές, αστείες ιστορίες από αυτή την πόλη.

Γιατί, όπως είχε πει και ένας σπουδαίος Ρώσος φιλόσοφος, «Μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο δυνατά μπορείς να χτυπήσεις, αλλά πόσο δυνατά μπορεί να σε χτυπήσουν και να συνεχίσεις να προχωράς». Ή μήπως ήταν σπουδαίος μποξέρ; Δεν θυμάμαι την τύφλα μου…

Τα «Ουγγρικά Ψάρια» θα τα βρείτε στον Αναγνώστη, στα Public, στην Αίθρα και σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία.

Εδώ, μπορείτε να πάρετε μέρος στην κλήρωση για τρία αντίτυπα του βιβλίου