Με τα μάτια της μπάντας

Οι συναυλίες, τα live, οι ζωντανές εμφανίσεις, πέστε τα όπως θέλετε, επανέρχονται στις σκηνές των Ιωαννίνων. Μόνο αυτό το σαββατοκύριακο έχει 4 στην πόλη. Αλλά εδώ θα μιλήσουμε για την «εγχώρια» και τη σημαδιακή επιστροφή των Όμμα στις χειμερινές συναυλίες.

Οι Όμμα λοιπόν, οι Βαγγέλης και Περικλής Μπουλουχτσής, είναι μια από τις, ας πούμε ιστορικές μπάντες της πόλης, αν και οι ίδιοι μάλλον δεν θεωρούν ότι η ιστορία από μόνη της καθορίζει τη δημιουργία.

Γι αυτό και χτες βράδυ (Σάββατο) στο Πνευματικό Κέντρο, κατέβασαν μια κανονική 6-piece μπάντα, με τρεις κιθάρες και ντραμς. Ειδικά η τελευταία δεν είναι συνηθισμένη στα post rock-ambient λημέρια τους. Εκτός από τους αφους Μπουλουχτσή στις κιθάρες, μαζί τους ήταν ο Αντώνης Παπαδόπουλος (Παιδί Τραύμα λίαν προσφάτως), ο Ευθύμης Σφαιρόπουλος με κοντραμπάσο και ηλεκτρικό μπάσο, ο Κώστας Γκλίναβος στα ντραμς και η Κωνσταντίνα Γοργόλη στα φωνητικά.

Αυτή, ήταν η δεύτερη εμφάνιση της μπάντας με τη συγκεκριμένη σύνθεση, πλην του Γκλίναβου όμως. Η προσθήκη των ντραμς ήταν σαφώς ορατή και συνέβαλε σημαντικά σε ένα «big live», που πήγε ακόμα παραπέρα από τα συνήθη βήματα της μπάντας.

Ακούστηκαν κομμάτια από τις κυκλοφορίες τους, αλλά και ακυκλοφόρητα. Το απρόοπτο της τελευταίας στιγμής (covid…) κράτησε τους Αγγελάκη-Λιβιεράτο εκτός και τη θέση τους πήρε ο Κώστας Κωσταδήμας με τη μοναχική, εντυπωσιακή πολύ συχνά, κιθαριστική «λουποπρόταση» και τους αυτοσχεδιασμούς πάνω σε ενίοτε γνωστούς ήχους.

Ένα μόνιμο ζήτημα που υπάρχει σε αυτά τα live, είναι ο χώρος. Τα Ιωάννινα διαθέτουν δύο «σκάλες», ή την αίθουσα του Πνευματικού ή τα λιγότερο κατάλληλα, έως ακατάλληλα για εσωτερικά live, παλιά σφαγεία. Το θέμα δεν είναι μόνο πώς θα γεμίσουν από κόσμο (χτες ήταν αρκετός), αλλά πώς θα μπορέσουν να πιάσουν την αίσθηση του live και να στηρίξουν την ατμόσφαιρα, πέρα από τις καλές προθέσεις, σε καλές συναυλίες, όπως αυτή του Σαββάτου.