Η αξιοποίηση του θαλασσινού νερού για τον κλιματισμό μίας τουριστικής μονάδας αποτελεί ίσως έναν από του οικονομικότερους τρόπους κλιματισμού και παραγωγής ζεστού νερού χρήσης. Παρόλο που η αξιοποίηση του θαλάσσιου υδροφόρου ορίζοντα μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με ανοικτό ή κλειστό σύστημα αβαθούς γεωθερμίας, τα ηνία σε αυτόν το τομέα τα κατέχει το ανοικτό κύκλωμα αβαθούς γεωθερμίας. Κυριότερος λόγος είναι ότι το κόστος ανόρυξης μίας υδρογεώτρησης δίπλα στον θαλάσσιο υδροφόρο ορίζοντα είναι αρκετά μικρότερο από την αγορά και τοποθέτηση του γεωσυλλέκτη στον πυθμένα της θάλασσας. Επιπλέον, δεν εμπλέκονται άλλοι φορείς (π.χ. αντιδράσεις των κατοίκων) και αποτρέπεται η επικάλυψη του γεωσυλλέκτη με μύδια. Τέλος, η αντλούμενη ποσότητα του νερού είναι σταθερή σε όλη τη διάρκεια του έτους και έτσι το κόστος άντλησης είναι σχετικά χαμηλό.
Το μοναδικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει ο μελετητής ενός τέτοιου συστήματος είναι η διατήρηση της στάθμης άντλησης του θαλασσινού νερού, η οποία σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να μειώνεται με την άντληση. Η διάβρωση του εναλλάκτη είναι ένα επιπλέον πρόβλημα που ξεπερνιέται με την εγκατάσταση εναλλάκτων θερμότητας τιτανίου ή νικελίου – χαλκού. Στο άρθρο παρακάτω παρουσιάζεται μια περίπτωση μελέτης που ανέλαβε ο Nikolaos Psarras ο οποίος δραστηριοποιείται στην εκμετάλλευση της αβαθούς γεωθερμίας και την αποθήκευση της θερμότητας, την αξιοποίηση του γεωθερμικού δυναμικού καθώς έχει εξειδικευτεί στην έρευνα και ανάπτυξη καθώς και στη μελέτη και κατασκευή γεωθερμικών συστημάτων.
Μία ξενοδοχειακή εγκατάσταση στην Γεωργιούπολη Κρήτης, αξιοποιεί το θαλάσσιο υδροφόρο ορίζοντα και με τη βοήθεια συστημάτων αβαθούς γεωθερμίας κλιματίζει ολόκληρη την μονάδα, ενώ συγχρόνως παράγεται ζεστό νερό χρήσης και για τη θέρμανση πισίνας. Η τουριστική εγκατάσταση ανέρχεται στα 3500 τ.μ. και αποτελείται από δωμάτια και σουίτες, εστιατόριο, κουζίνα, χαμάμ, εσωτερική και εξωτερική θερμαινόμενη πισίνα. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός συνίσταται από τις γεωθερμικές αντλίες θερμότητας νερού – νερού, το δοχείο αδρανείας, το σύστημα των υδρογεωτρήσεων, το δίκτυο διανομής και τους εναλλάκτες θέρμανσης των χαμάμ και της εσωτερικής και εξωτερικής πισίνας.
Ο κλιματισμός ολόκληρης της ξενοδοχειακής μονάδος δεν απαιτεί την εγκατάσταση άλλου μέσου θέρμανσης ή ψύξης, εφόσον υποστηρίζεται εξ ολοκλήρου από το σύστημα της αβαθούς γεωθερμίας ανοικτού κυκλώματος.
Στην συγκεκριμένη εγκατάσταση χρησιμοποιήθηκαν γεωθερμικές αντλίες θερμότητας νερού – νερού με εναλλάκτες νικελίου-χαλκού για τη διέλευση του θαλασσινού νερού απευθείας στις μονάδες χωρίς την παρεμβολή ενός πρωτεύοντος κυκλώματος. Το παραγόμενο νερό κλιματισμού διοχετεύεται σε ένα δοχείο αδρανείας, ενώ το ζεστό νερό χρήσης αποθηκεύεται σε «boiler» διπλής ενέργειας πριν διοχετευτεί στο δίκτυο για κατανάλωση.