Του Γιώργου Νάκου*
Δεν γνωρίζω αν υπήρξε κατά το παρελθόν κάποια παρέμβαση ή έστω κάποια αναφορά βουλευτή ή υπουργού ή Προέδρου της Δημοκρατίας ή πρωθυπουργού έχοντος την καταγωγή από την Ήπειρο που να έκανε κάποια υπόμνηση προς αρμοδίους για την ανάπλαση-αξιοποίηση του παλιού Πανεπιστημίου επί της οδού Δομπόλη στην πόλη μας
Καλοδεχούμενη όθεν η όποια παρέμβαση της βουλευτού κυρίας Μαρίας Κεφάλα που έρχεται –έστω και τώρα μετά από δύο χρόνια- με επιστολή της προς την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (Διεύθυνση Αξιοποίησης Ακινήτων) -και λέμε δυο χρόνια μετά την πρώτη ουσιαστική ανακίνηση του ζητήματος αξιοποίησης του παλαιού Πανεπιστημίου.
Υπενθυμίζουμε και στην κα Κεφάλα και σε κάθε αρμόδιο ότι το ζήτημα ξεκίνησε από την βάση και όχι από κάποιον πολιτικό αξιωματούχο.
Και εξηγούμε για να γίνει αντιληπτό και γνωστό στους πάντες –έστω και με όψιμο ενδιαφέρον –ότι ξεκίνησε από τους φοιτητές που φοιτούσαν την δεκαετία του 1970 στο παλαιό Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων που είχε ιδρυθεί το τέλος της δεκαετίας του 1960.
Εκείνος που πρώτος έριξε την ιδέα αξιοποίησης και απόδοσης του κτηρίου στην πόλη για τη στέγαση πολλών και σύνθετων πολιτιστικών δραστηριοτήτων είναι ο αρχιτέκτονας Εμμανουήλ Κολοκυθάς ο οποίος αρχές του 1970 ήταν φοιτητής του φυσικομαθηματικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Ο κ. Εμμ. Κολοκυθάς αναζήτησε και βρήκε άλλους 139 συμφοιτητές του και καθηγητές εκείνης της περιόδου και με μια ευάριθμη αντιπροσωπεία επισκέφτηκαν το 2018 τον Περιφερειάρχη και τον Δήμαρχο και τους ανακοίνωσαν την ιδέα και τη βούληση των συμφοιτητών τους των πρώτων χρόνων λειτουργίας του Πανεπιστημίου. Μάλιστα τους έδωσαν σχέδια που περιελάμβαναν την δημιουργία πολιτιστικών δράσεων εντός του κτηρίου.
Δεν γνωρίζουμε αν ο τότε Δήμαρχος κ. Μπέγκας έκανε κάποια ενέργεια πέραν της έκφρασης και της βούλησης του Δήμου να συμβάλει στην αξιοποίηση. Επίσης δεν γνωρίζουμε αν έκανε κάτι για το κτήριο ο κ. Περιφερειάρχης
Τώρα που έχουμε μια κάποια παρέμβαση της βουλευτού Κας Μαρίας Κεφάλα ας ελπίσουμε ότι αυτή η παρέμβαση δεν θα είναι του παλαιού πολιτικάντικου πνεύματος «κατόπιν ενεργειών μου».
Κι επειδή η Κα Κεφάλα δεν γνωρίζει τι προηγήθηκε για να γίνονται συχνές αναφορές και δημοσιεύσεις για την αξιοποίηση του παλαιού Πανεπιστημίου καλόν και χρήσιμον είναι να επικοινωνήσει με τη βάση ( δηλαδή τους φοιτητές και καθηγητές) που ανακίνησαν το ζήτημα ώστε να πληροφορηθεί και τα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και την στατικότητα του κτηρίου και για πολλά άλλα ζητήματα που μάλλον δεν γνωρίζει.
Όντας η πρώτη βουλευτής –εξ όσον γνωρίζουμε – που έστω και τώρα έδειξε ενδιαφέρον, ευχόμαστε και ελπίζουμε το ενδιαφέρον της να είναι γνήσιο και συνεχές. Το ίδιο ενδιαφέρον θα αναμέναμε να ιδούμε και από τον Πρόεδρο της Βουλής τον κ. Τασούλα, ο οποίος κατά καιρούς έδειξε ότι έχει πραγματικό ενδιαφέρον σε ζητήματα πολιτισμού και παιδείας.
Εκείνο που κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση είναι η άκρα του τάφου σιωπή του Τεχνικού Επιμελητηρίου-Τμήμα Ηπείρου με τους τόσους αξιόλογους αρχιτέκτονες και μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων που θα μπορούσαν ν’ αναλάβουν την εξέταση της στατικότητας του κτηρίου ώστε να διαλύσουν και τους όποιους φόβους της κ. Κεφάλα που μιλάει για δομικά προβλήματα του κτηρίου και για κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια.
Εάν δεν μπορεί να αποσαφηνισθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και μπορεί να παραχωρηθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θεωρούμε πως το πιο σωστό θα ήταν να παραχωρηθεί στην Περιφέρεια καθ΄ ότι διαθέτει τους μηχανισμούς και τα στελέχη που θα στήριζαν ένα υψηλής πολιτιστικής σημασίας έργο για την πόλη και την Ήπειρο. Όσον αφορά στους μεγάλους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται, δεν έχω να πω τίποτε άλλο απ’ το «ζητείτε και ευρήσετε, αιτείτε και δοθήσετε».
Για τον κ. Περιφερειάρχη, έχουμε να πούμε το εξής: Αν κάποια ικανά πρόσωπα της πολιτικής έμειναν στην ιστορία του τόπου και μνημονεύονται από γενιές για αιώνες, είναι γιατί άφησαν σημαντικά έργα πολιτισμού και παιδείας. Και ας γνωρίζει πως τότε δικαιώνεται ένας πλούσιος πολίτης ή ένας πολιτικός, όταν διαθέτει πόρους και γνώσεις σε μεγάλης σημασίας κοινωνικά έργα που τιμούν και τους ίδιους και τους πολίτες.
Για το ζήτημα της αξιοποίησης του κτηρίου, έχουν εκδηλώσει το έντονο ενδιαφέρον τους ο καθηγητής Φιλοσοφίας Παναγιώτης Νούτσος, οι καθηγητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Γιώργος Χουλιαράς, Θεόδωρος Παπαγιάννης, Κυριάκος Ρόκος. Ο Σύλλογος Αποφοίτων Σχολής Καλών Τεχνών Ιωαννίνων, ο γλύπτης και πρώην περιφερειακός επιθεωρητής Μιχάλης Οικονομίδης, η χορογράφος Μαλβίνα Πρωτόγερου, ο σκηνοθέτης Βασίλης Δούβλης και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες και όχι μόνον Ηπειρώτες.
Όλοι αυτοί οι σημαντικοί και διακεκριμένοι συμπολίτες μας μπορούν να βοηθήσουν ποικιλότροπα το έργο ανάπλασης του παλαιού Πανεπιστημίου για να πάψει να ‘ναι το κουφάρι και η ντροπή της πόλης των γραμμάτων και των τεχνών.
*Ο Γιώργος Νάκος είναι σκηνοθέτης-ηθοποιός