«Ίλιον Παλλάς», ένα ξενοδοχείο του μεσοπολέμου

Tη δεκαετία του ’30, στην πόλη των Ιωαννίνων ανεγείρονται τρία ξενοδοχεία: το «Ίλιον», το «Ακροπόλ» και το «Μητρόπολις». Είναι η εποχή που ο μαζικός τουρισμός με την έννοια της άφιξης εκδρομέων, όπως προσκόπων, μελών διαφόρων λεσχών, επαγγελματιών αλλά και εκπροσώπων κομμάτων και κινήσεων. Επιπλέον, στα Γιάννενα λειτουργούσε ήδη το αεροδρόμιο και η αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα ήταν σχεδόν καθημερινή.

Το «Ίλιον», ή πιο συγκεκριμένα, το «Ίλιον Παλλάς» με τα 25 δωμάτια, εκτιμάται ότι χτίστηκε από την οικογένεια Κωνσταντίνου το 1935, με τις εργασίες όμως να ολοκληρώνονται τελικά το 1939. Ο αρχιτέκτονας του ξενοδοχείου αυτού δεν είναι γνωστός. Αρχικά, πάντως, προβλεπόταν να κατασκευαστεί κι άλλος όροφος ο οποίος τελικά δεν έγινε. Γι’ αυτό και σε πολλές φωτογραφίες, το «Ίλιον» απεικονίζεται χωρίς την κεραμοσκεπή του. Τόσο το «Ίλιον» όσο και το απέναντι ξενοδοχείο, το «Ακροπόλ» της οικογένειας Καλογερίδη (διαβάστε εδώ), φιλοξένησαν σημαντικές προσωπικότητες. Από τα μπαλκόνια τους, έγιναν επίσης πολλές πολιτικές ομιλίες.

Αν σας αρέσει ο Τύπος μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή:

Το «Ίλιον» έμελλε να αποτελέσει και το φόντο μιας ιστορικής φωτογραφίας του Κώστα Μπαλάφα που φιλοξενείται συχνά σε αναφορές στον Τύπο.  Ο ηπειρώτης φωτογράφος απαθανάτισε σε αυτό το σημείο τον Άρη Βελουχιώτη και τον Στέφανο Σαράφη να μπαίνουν στα Γιάννενα τον Δεκέμβριο του 1944.

Σε αρχιτεκτονικό επίπεδο, τα ενδιαφέροντα στοιχεία αυτού του κτιρίου της πόλης των Ιωαννίνων είναι οι εξώστες με τα φουρούσια, τα σιδερένια κιγκλιδώματα και η επιβλητική τοξωτή είσοδος νεοαποικιακού στιλ. Ως ξενοδοχείο λειτούργησε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, και η χρήση του άλλαξε. Οι χώροι των δωματίων μετατράπηκαν κυρίως σε γραφεία, με την καθαίρεση των διαχωριστικών.

Στον όροφο του πάλαι ποτέ ξενοδοχείου, βρήκαν στέγη διάφορες δραστηριότητες κατά διαστήματα: Δημοτικό Ωδείο, Ίδρυμα Αποκατάστασης Παλιννοστούντων Ελλήνων, εκλογικό κέντρο, ασφαλιστική εταιρία, καφετέρια, κέντρο αισθητικής και αδυνατίσματος, αποθήκη και πάει λέγοντας. Σήμερα ο όροφος είναι κλειστός.

Όσον αφορά το ισόγειο, η χρήση των χώρων δεν άλλαξε. Συνεχίζει να στεγάζει καταστήματα, 10 περίπου. Ωστόσο, τα ανομοιογενή υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για τις κατά περιπτώσεις ανακαινίσεις των καταστημάτων, έχουν εκ των πραγμάτων αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του κτιρίου.

Το κτίριο του «Ίλιον» χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού σχετικά πρόσφατα, το 2008. Η σημερινή κατάστασή του, δεν είναι και η καλύτερη. Ο πολυκερματισμός του ιδιοκτησιακού καθεστώτος κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην αποκατάσταση της κτιριακής υποδομής, η οποία ήδη στον όροφο παρουσιάζει σημάδια μεγάλης φθοράς.

Και λίγα για τη φωτογραφία: Τρεις κύριοι μπροστά από το «Ίλιον», γύρω στο 1935. Στη μέση είναι ο Σάββας Χρόνης και δεξιά ο αδελφός του, ο Νίκος Χρόνης, γιατρός που εργάστηκε στο Σανατόριο Ιωαννίνων. Ο τρίτος της παρέας είναι άγνωστος. Ο Σάββας Χρόνης συνδέεται με τη διαχείριση του «Ίλιον». Το όνομά του το συναντάμε αρκετά χρόνια πριν στη διεύθυνση του ξενοδοχείου «Αβέρωφ». Κατά την περίοδο της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων εμφανίζεται μαζί με τον Θεόδωρο Τσέπο να έχουν τη διεύθυνση του «Αβέρωφ» που ανήκε στον Ιχσάν Χαμδή. Περισσότερα στοιχεία δεν είναι γνωστά.

Τον Αύγουστο του 1935, στον τοπικό Τύπο ανακοινώνεται πάντως ότι υφίσταται αλλαγή διεύθυνσης στο «Ίλιον Παλλάς», με τον Ευθ. Λύτσικα, ιδιοκτήτη και διευθυντή του ξενοδοχείου «Μητρόπολις», να αναλαμβάνει τα ηνία.

* Η φωτογραφία ανήκει στο αρχείο της οικογένειας Λαζάρου Θρουμουλοπούλου