Ο Ηλίας Γκαζιάνης, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, κάνει τον απολογισμό του 2ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ, ευχαριστεί και δίνει ραντεβού στο παρκέ
Το 1ο Εργασιακό Πρωτάθλημα το ολοκληρώσαμε με επιτυχία…το 2ο το απογειώσαμε! Ποια άλλη έκφραση θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι 26 ομάδες δήλωσαν συμμετοχή φέτος και καταφέραμε μέσα σε 5 μήνες να οργανώσουμε την διεξαγωγή 134 αγώνων; Τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς όταν το Πρωτάθλημα φέτος είχε 5 κεντρικούς χορηγούς (VITEX, ZAGORI,WILSON, ATHLOS, ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ); Ποια μεγαλύτερη απόδειξη χρειάζεται και ο τελευταίος δύσπιστος μπασκετικός αυτής της πόλης, πέραν του ότι τον τελικό τον παρακολούθησαν γύρω στα 700 άτομα από την κερκίδα και ακόμα περισσότερα μέσω της live μετάδοσης από το τοπικό κανάλι TV1;
Αυτή η διοργάνωση, όσο θα μεγαλώνει, τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα αποκτάει, αλλά και τόσο περισσότερο θα δυσκολεύει και η διαχείρισή της. Ο ενθουσιασμός κάποια στιγμή θα φύγει, αλλά ελπίζω να έχουν δημιουργηθεί οι σωστές βάσεις και να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να συντηρούν τη δίψα για τον αθλητισμό και την αγάπη για το μπάσκετ. Τέτοιες προσωπικότητες υπάρχουν στους κύκλους του Εργασιακού, αλλά πρέπει να αναδεικνύονται και να υποστηρίζονται από όλους με κάθε τρόπο και μέσο!
Ένας από αυτούς, αναμφίβολα, είναι ο Βασίλης Λούπας…ο πιο πρόσφατος φίλος που έχω κάνει! Σχεδόν κάθε πρωί, χωρίς υπερβολή, μιλούσαμε στο τηλέφωνο κατά τις 08:30 και συζητούσαμε τα πάντα…για άτομα στη γραμματεία, για γιατρούς, για γήπεδα, για αποτελέσματα, για παρασκήνιο! Έκανε τεράστια δουλειά φέτος και του ζητάω συγγνώμη που ορισμένες φορές στάθηκα εμπόδιο στα πρωτοσέλιδα που ήθελε να βγάλει…τελικά θα έκαναν καλό!
Το δεύτερο φιλαράκι ήταν πιο φασαριόζικο. O Γιώργος Στύλιος…ο Πυροσβέστης, που μόνος του ανάβει τις φωτιές και μόνος του τις σβήνει! Του έστελνα μηνύματα στο κινητό για να κανονίσουμε κάτι, δεν μου απαντούσε καν, αλλά πάντα η δουλειά γινόταν και μου απαντούσε αφοπλιστικά ως εξής «δεν μου έστειλες μήνυμα; έληξε το θέμα; τι με ζαλίζεις;». Ικανότατος, ασταμάτητος και με ακραίο χιούμορ, αλλά δεν κατάφερε να διακόψει κανένα ματς φέτος…το υποσχέθηκε για του χρόνου!
Last but not least….σας παρουσιάζω τον ηθοποιό-παρουσιαστή της επόμενης δεκαετίας, κύριο Αλέξανδρο Ντάκη. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτός ο άνθρωπος χαραμίζεται στη διευθυντική θέση τράπεζας. Ανέλαβε το δύσκολο έργο της επικοινωνίας με τους διαιτητές. Είναι από τους πιο θετικούς και αγαπητούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει, αλλά προσοχή…δεν χρησιμοποιεί ποτέ την ίδια φωνή στο τηλέφωνο!
Εκτός των παραπάνω τριών παικτών φυσικά, υπήρξαν κι άλλοι στην «αποστολή της ομάδας», οι οποίοι ο καθένας από την θέση του συνετέλεσε στην επιτυχία αυτού του εγχειρήματος. Οι «νέοι» γιατροί μας Σωτήρης Νικόπουλος, Χρήστος Ζησίδης και οι «παλιές» πλέον Ιωάννα Λιοκάτη (Βρετανίδα πλέον) και Ξένια Οικονόμου. Οι γραμματείς, αλλά όχι Φαρισαίοι, Νίκος Κασιούμης, Ευγενία Μουτσίκα, Δήμητρα Γιωτίτσα (αν και την είχαμε λίγο χαλαρή φέτος), Ελένη Γιωτίτσα και οι Αφοί Νικόπουλοι Α.Ε.,όπως τους λέγαμε χαρακτηριστικά. Ο Σπύρος Καρακώστας, ο οποίος για ακόμη μία φορά δεν μας ανέβαλε ούτε ένα ματς λόγω αδυναμίας εύρεσης διαιτητών. Ο Κώστας Μητσόπουλος, που ήταν το έμπειρο διαιτητικό μάτι πάνω από το Πρωτάθλημα συνεχώς. Ο Θανάσης Παππάς, που κρατούσε τα οικονομικά της διοργάνωσης και ο Βασίλης Κλαπάφτης, ο «κάτω από το αυλάκι» εργάτης του Πρωταθλήματος. Οι «αδικημένοι» παίκτες των ΜΜΕ Μιχάλης Παπακωνσταντίνου και Μιχάλης Μερτζιανίδης, οι οποίοι με τις ιδέες τους και τις φωνές τους έχουν στιγματίσει το Εργασιακό. Ο Γιώργος Τσαντίκος, ο οποίος ήταν σύμβουλος, «σκηνοθέτης» και φυσικά χορηγός επικοινωνίας μέσω του typos-i.
Δεν γίνεται φυσικά να μην αναφερθώ στην τεράστια συμβολή που είχε το ΤΕΙ Ηπείρου φέτος στη διοργάνωση και στον Πρόεδρό του Ευριπίδη Γλαβά, καθώς και τον Αντιπρόεδρο Γιάννη Γκανά, οι οποίοι ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του εγχειρήματος. Τόσο αυτοί οι δύο, όσο και ο Επιστημονικός Υπεύθυνος του προγράμματος Αλέξανδρος Τζάλλας και ο Οικονομικός Διευθυντής Δημήτρης Μαρέτας συνεργάστηκαν άψογα μαζί μας και η δυνατότητα που μας δόθηκε να προπονούμαστε στο κλειστό γήπεδο του ΤΕΙ ανέβασε πολλά σκαλιά το επίπεδο της διοργάνωσης.
Παίξαμε παντού…ΕΑΝΚΙ, Πανεπιστήμιο, Μέτσοβο, Κόνιτσα και Καλπάκι και αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν βοηθούσαν οι Σπύρος Πάικας, Παύλος Κοντογιάννης, Γιώργος Σκούρας (τον ζαλίσαμε φέτος), Αναστασία Φυλακτακίδου (πάντα εκεί), Γιώργος Χηρας, Γιώργος Μέτσιος, Βασίλης Μέτσιος, Χρήστος Φασούλης, Γιώργος Χατζηρούμπης, Κώστας Ντιναλέξης. Κάναμε προπονήσεις και στο κλειστό της Μεταμόρφωσης, κι αυτό οφείλεται στον Δήμαρχο Μιχάλη Πλιάκο. Τους ευχαριστώ πολύ όλους.
Τέλος, θέλω προσωπικά να ευχαριστήσω τον Νίκο Χήτο για την χορηγία χιλιάδων φιαλών φυσικού μεταλλικού νερού ZΑΓΟΡΙ, τον Χρήστο Παπαϊωάννου για την χορηγία της εταιρείας χρωμάτων VITEX, τον Σταύρο Αδαμαντιάδη και Γιάννη Κασιμίδη για την επίσημη μπάλα του Πρωταθλήματος WILSON, τον Θοδωρή Βαντώλα που έντυσε σχεδόν όλες τις ομάδες με εμφανίσεις ATHLOS και τον παλιόφιλο Μιχάλη Δούμα για την χορηγία και ιατρική υποστήριξη της ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ.
Το Εργασιακό Πρωτάθλημα είναι ήδη μπασκετικός θεσμός στην πόλη και με το που τελείωσε ο τελικός, όλοι άρχισαν να συζητάνε για το 3ο Εργασιακό Πρωτάθλημα. Οι σκέψεις είναι πολλές και οι προτάσεις ακόμη περισσότερες. Το σίγουρο είναι ένα…το Εργασιακό δεν ανήκει σε κανέναν συγκεκριμένα…ανήκει σε όλους τους συμμετέχοντες και αυτοί θα αποφασίσουν δημοκρατικά όταν έρθει η στιγμή για όλα! Προσωπική μου άποψη είναι πως «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει» και πως μικρές είναι οι τροποποιήσεις που χρειάζονται, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα συζητηθεί όταν έχουν οριστικοποιηθεί οι συμμετοχές για το επόμενο Εργασιακό.
Το μυστικό της επιτυχίας είναι στους ανθρώπους. Είναι στην ικανότητα κάποιων να κολυμπάνε εκεί που οι άλλοι πνίγονται! Γι αυτό το λόγο, το Εργασιακό Πρωτάθλημα θα πρέπει να βρίσκεται πάντα σε καλά χέρια και αυτό θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητά μας!
Καλό καλοκαίρι σε όλους…τα λέμε στα παρκέ!
Ηλίας Γκαζιάνης
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
ΜΒΑ