Η Τεχνητή Νοημοσύνη εντοπίζει «δυνητικά επικίνδυνο» αστεροειδή

Τα τηλεσκόπια που επιτηρούν τον ουρανό για περιπλανώμενους διαστημικούς βράχους επιβλέπονται από αστρονόμους, αλλά οι συστηματικές τους κινήσεις καθοδηγούνται από μονάδες και μηδενικά. Με τόσους πολλούς σκοτεινούς ουρανούς να μελετούν, οι επιστήμονες βασίζονται σε αλγόριθμους για να εντοπίζουν ύποπτα και ταχύτατα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των αστεροειδών που μπορεί να απειλήσουν τη Γη.

Οι συμβατικοί αλγόριθμοι χρειάζονται τέσσερις εικόνες, τραβηγμένες κατά τη διάρκεια μιας μόνο νύχτας, ενός κινούμενου αντικειμένου για να επιβεβαιώσουν αν πρόκειται για γνήσιο διαστημικό βράχο. Αλλά το νέο λογισμικό που αναπτύχθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον μειώνει τον αριθμό των απαραίτητων νυχτερινών παρατηρήσεων στο μισό. Και το πρόγραμμα, με την ονομασία HelioLinc3D, έχει ήδη βρει έναν αστεροειδή κοντά στη Γη που πέρασε απαρατήρητος από παλαιότερες έρευνες.

Ο αστεροειδής με την ονομασία 2022 SF289 έχει χαρακτηριστεί ως «δυνητικά επικίνδυνος», με βάση το μέγεθος και την εγγύτητά του. Αλλά παρόλο που η πλησιέστερη προσέγγιση αυτού του αστεροειδούς βρίσκεται σε απόσταση 225.000 χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης, δηλαδή στη μισή απόσταση από τη Σελήνη, δεν υπάρχει κίνδυνος πρόσκρουσης για τον επόμενο αιώνα και πολύ πιθανόν για πολλές χιλιετίες στο μέλλον.

Το HelioLinc3D δεν θα ενισχύσει απλώς τις προσπάθειες των προϋπαρχουσών ερευνών αστεροειδών. Δημιουργήθηκε ειδικά για το αστεροσκοπείο Vera C. Rubin (φωτογραφία) στη Χιλή, το οποίο τηλεσκόπιο Rubin έχει σχεδιαστεί για να σαρώνει με ταχύτητα τον ουρανό κάθε βράδυ. 

Χωρίς το HelioLinc3D, το παρατηρητήριο δεν θα ήταν σε θέση να αποκαλύψει τη γεμάτη αστεροειδείς γειτονιά γύρω από τον πλανήτη μας. «Η ανακάλυψη του 2022 SF289 είναι η απόδειξη», δήλωσε ο Ari Heinze, κύριος προγραμματιστής του HelioLinc3D και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Το Αστεροσκοπείο Rubin, το οποίο πρόκειται να ξεκινήσει τη δεκαετή έρευνα του ουρανού το 2025, μπορεί να δει εξαιρετικά αμυδρά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων αστεροειδών με δυνατότητες καταστροφής πόλεων. Και με το HelioLinc3D, το παρατηρητήριο χρειάζεται μόνο δύο εικόνες ανά νύχτα, σε τρεις διαφορετικές μη διαδοχικές νύχτες, για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη ενός αστεροειδούς.