Η τέχνη στην υπηρεσία της ανθρωπιάς

Ο Γιώργος Φλώρος, την περασμένη εβδομάδα, βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Ήταν ένας από τους δεκάδες ανθρώπους από όλη την Ευρώπη που συμμετείχαν σε μια τιμητική εκδήλωση της Ομάδας της Ευρωαριστεράς, με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου. Όλοι τους –πολίτες, εκπρόσωποι οργανώσεων και δημοτικοί άρχοντες- έχουν επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες. Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης ήταν αφιερωμένο αποκλειστικά στους έλληνες «μικρούς ήρωες».

Ποιος είναι ο Γιώργος Φλώρος; Μια πρώτη απάντηση είναι: Ένας μίμος από τα Γιάννενα που διασκεδάζει παιδιά σε κέντρα υποδοχής μεταναστών…  Κυρίως όμως είναι ένας άνθρωπος που δεν έμεινε στα λόγια και έκανε κάτι για τους πρόσφυγες. Ο άνθρωπος που αποτελεί τον εμπνευστή και την «καρδιά» του «Καραβανιού της Χαράς», μιας ομάδας γιαννιωτών κυρίως καλλιτεχνών που προσπαθούν να επισκέπτονται κέντρα υποδοχής και καταυλισμούς όσο πιο συχνά γίνεται και να δίνουν παραστάσεις. Ένα παιδικό χαμόγελο αξίζει πολλά.

Οι Βρυξέλλες ήταν γι’ αυτόν μια μοναδική εμπειρία. Κυρίως επειδή βρέθηκε ανάμεσα σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας που έτυχε να ζήσουν πρωτόγνωρα πράγματα και να λειτουργήσουν με ανθρωπιά χωρίς δεύτερη σκέψη.  «Δεν χρειάζονταν συστάσεις. Ήταν σαν να γνωριζόμασταν πολύ καιρό. Δεν το έχω βιώσει άλλη φορά» μας λέει ο κ. Φλώρος για τους απλούς πολίτες, τους αλληλέγγυους που τιμήθηκαν σε αυτή την ειδική εκδήλωση. Ο ίδιος, μπροστά στις διηγήσεις κάποιων, ένιωσε πολύ μικρός. «Ένιωσα ότι δεν έχω προσφέρει τίποτα σε σύγκριση με αυτούς» αναφέρει. Μας λέει για τον ψαρά από τη Συκαμιά της Λέσβου, τον Θανάση Μαρμαρινό, «τον καπετάνιο όπως τον αποκαλώ», που έσωσε 4000 πρόσφυγες σε συνολικά 75 βάρκες. «Μου έλεγε ότι ‘έβγαινα για ψάρεμα και έβλεπα ανθρώπους να πνίγονται. Τα καλαμαράκια θα σκεφτόμουν;’. Αλλά και για εκείνη τη βραδιά που μέσα από μια βάρκα του πέταξαν ένα σωσίβιο και μέσα σε αυτό ήταν μωρό. Στην επιστροφή μας, στην Αθήνα, τον παίρνει τηλέφωνο η σύζυγός του. Γυρνάει και μου λέει: ‘Ξανάρχισαν οι βάρκες. Είμαι να πιάσω δουλειά αύριο’. Δεν ξέρω πώς αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν να σηκώσουν αυτό το βάρος…» λέει ο κ. Φλώρος.

Στην εκδήλωση τιμήθηκαν και δήμαρχοι (όχι, δεν ήταν κάποιος καλεσμένος από την περιοχή μας). Οι δήμαρχοι Κοζάνης, Τρικάλων και Περάματος που κατάφεραν να αναδείξουν την ανθρωπιστική διάσταση των πόλεών τους ήταν εκεί. «Αυτοί δεν φοβήθηκαν ούτε το οικονομικό ούτε το πολιτικό κόστος» υπογραμμίζει ο κ. Φλώρος. Στις συζητήσεις που έγιναν για το προσφυγικό, ο καταυλισμός του Κατσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί ως έναν από τους χώρους όπου οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων είναι απαράδεκτες. «Το κράτος, η Ευρώπη, πρέπει να κάνουν περισσότερα. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στον εθελοντισμό και στην καλή θέληση των ανθρώπων γιατί κι αυτοί κάποια στιγμή θα κουραστούν. Οι αντοχές τους θα εξαντληθούν. Είναι άλλο να προσφέρεις μέσα σε αντίξοες συνθήκες και άλλο να προσφέρεις μέσα σε πολιτισμένους και οργανωμένους χώρους» είναι η τοποθέτηση ενός καλλιτέχνη που έθεσε την τέχνη του στην υπηρεσία της ανθρωπιάς.