Η σιωπή, ο συγκάτοικος και το μπάνιο

Το σωτήριον έτος 1964, 60 ολόκληρα χρόνια πριν δηλαδή, τέτοιες μέρες (17 Ιανουαρίου), ένα ντουέτο από το Κουίνς στη Νέα Υόρκη, κυκλοφορούσε τον δεύτερο στούντιο δίσκο του: Sounds of Silence.

Το κομμάτι από το οποίο γνωρίζουν αυτόν τον δίσκο ακόμα και οι πέτρες, σε αυτόν τον πλανήτη και μερικούς ακόμα ενδεχομένως, είναι το (σχεδόν) ομώνυμο: The sound of silence που αρχικά είχε κυκλοφορήσει στον πληθυντικό: sounds.

Το ντουέτο ήταν ο Πωλ Σάιμον και ο Αρτ Γκαρφάνκελ.

Το δε κομμάτι, αναπόφευκτα συνδέθηκε με μερικές ιστορίες. Μια εξ αυτών είναι ότι μιλούσε για τη δολοφονία του JFK στο Ντάλας (που κάτι γράψανε και οι Saxon, μην ξεχνιόμαστε).

Μια άλλη, πιο αληθοφανής και ενδιαφέρουσα, ήταν αυτή του Σάντι Γκρίνμπεργκ που διάγει το 83 έτος της ηλικίας του ως πρόεδρος της Ιατρικής Τζονς Χόπκινς αυτή την περίοδο. Ο Γκρίνμπεργκ ήταν ο συγκάτοικος του Γκαρφάνκελ στο κολλέγιο και έχανε τότε σταδιακά την όρασή του. Ο Γκαρφάνκελ υιοθέτησε το παρατσούκλι «Darkness» ως συμπάσχων με τον κολλητό και μαικήνα του, όταν σώνονταν τα κεφάλαια, αλλά και αυτός που τον έπεισε να μην παρατήσει τη σχολή, παρά την τύφλωσή του.

Το κομμάτι ξεκινάει με τον στίχο «Hello darkness my old friend», που σύμφωνα με τον Γκρίνμπερκ, όπως το αποτύπωσε στη βιογραφία του, είναι υποδηλωτικό της σχέσης που είχε με τον Γκαρφάνκελ.

Ο ίδιος ο Σάιμον έχει δώσει μια τρίτη εκδοχή: «Έγραψα το κομμάτι στο μπάνιο μου, έχοντας σβήσει τα φώτα για να συγκεντρωθώ».

Έτσι και αλλιώς, η σύνθεση υποκρύπτει ακόμα τόση μεγάλη δύναμη και υποβολή, που ακόμα και στο ασανσέρ να την είχε γράψει ο Σάιμον, δεν θα άλλαζε κάτι. Θαύματα αυτού του κόσμου συχνά προκύπτουν από το πουθενά, της ανθρώπινης αυθεντίας.

Ο κατακλυσμός του SoS πήρε όλη τη λάμψη από κομμάτια του δίσκου, που εν μέρει αδικήθηκαν: Το Anji πχ ή το Richard Cory, αλλά και το I Am a Rock, το αμέσως πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου.

Έτσι και αλλιώς, είχαν την τύχη ή την ατυχία, να βρίσκονται στα ίδια αυλάκια με 3,08’’ από τα πιο διάσημα μουσικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας.