![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/03n@2x.png)
Το εύκολο είναι να περιγράφεις μια κατάσταση συγκρινόμενη με μεγέθη που είτε είναι ασύγκριτα είτε κανείς δεν θα μπει σε διαδικασία να ελέγξει το μέτρο σύγκρισης.
Το δύσκολο, είναι να εξασφαλίσεις στον κόσμο τον τρόπο να ζήσει χωρίς διαφορές και χωρίς ανεδαφικούς και ψιλοαστείους αφορισμούς τύπου «δεν υπάρχουν πια ταξικές διαφορές».
Τις ταξικές διαφορές τις βαθαίνει όλο και περισσότερο αυτό που μας συμβαίνει εδώ και μια δεκαετία στα φανερά και λίγο περισσότερο στα κρυφά. Τα «μνημόνια», όσο και να ξορκίσαμε τους ξένους «που τα έφεραν», δεν ήρθαν απλά για να καλυφθούν οφειλές και να «αλλάξουμε μυαλά», αλλά για να γίνει αυτή η κοινωνία κάτι άλλο. Να έχει μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ της, να έχει περισσότερες εξαιρέσεις και σε αυτές, να τοποθετούνται, με τη βία συνήθως, όσοι-ες «διαφέρουν».
Η κυβέρνηση των τελευταίων 4 μηνών είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτή που άφησε την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Παίρνει από τους διαδόχους της στην εξουσία όσα τη συμφέρουν, αυτά δηλαδή στα οποία ουδέποτε αντιπαρατέθηκε πολιτικά.
Δεν διαφώνησε ποτέ, μα ποτέ ουσιαστικά η ΝΔ, με την αύξηση των εισφορών για παράδειγμα. Ήταν πολύ πιο συμφέρον να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για τη συμφωνία των Πρεσπών ή για το αν καπνίζει ο Πολάκης στη Βουλή.
Μια χαρά είναι όλα αυτά, ειδικά αν μπορούν να βάλουν στη Βουλή και τέσσερις-πέντε γραφικούς ακροδεξιούς που θα κάνουν το «λαγό» για τις πιο δύσκολες αποφάσεις. τα υπόλοιπα, όπως την περικοπή, στην πραγματικότητα, του επιδόματος θέρμανσης που εξ αρχής είναι μια λάθος υπόθεση μιας αγοράς που δεν μπορεί να ρυθμιστεί με τίποτα, θα την καλύψει η επικοινωνιακή διαχείριση.
Η εξαίρεση όμως, έχει την τάση να μεγαλώνει μόνιμα. Οι θέσεις για τα στελέχη του κόμματος δεν επαρκούσαν και έτσι, επιστρατεύτηκαν έκτακτες τακτικές, όπως η μετατροπή, όπου ήταν δυνατό, θέσεων σε έμμισθες. Από τα πιο ενδεικτικά (και λίγο αστεία, μεταξύ μας) είναι η τοποθέτηση δύο προέδρων ΝΟΔΕ… χιαστί, ως διοικητές σε Πρέβεζα και Άρτα και η γκρίνια στελεχών που έμειναν απέξω, ενώ είχαν πιστέψει ότι όλα θα γίνονται αξιοκρατικά από τούδε και στο εξής.
Δεν γίνονταν, δεν γίνονται, δεν θα γίνουν. Η εξαίρεση περιλαμβάνει και τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε δυνατό τρόπο, κάτι στο οποίο ασκούνται εργωδώς οι ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά.
Εδώ ολόκληρος υπουργός άλλαξε αποτέλεσμα εκλογών δύο μήνες μετά τη διεξαγωγή τους, στα πτυχία και στα μόρια θα κολλήσει η ΝΔ; Όχι φυσικά. Αντίθετα, θα τοποθετήσει δύο «εθνικούς συντονιστές» για τα ασυνόδευτα παιδιά, ενώ λίγο πριν έχει αφαιρέσει σημαντικά την προστασία από τους ανήλικους πρόσφυγες, γιατί η κυρίαρχη λεκτική της είναι η αποτροπή και όχι η αλληλεγγύη. Όχι άγνωστα πράγματα, στο προσφυγικό...
Η εξαίρεση, καταλαμβάνει τα πάντα. Τα ΜΑΤ, τα οποία δρούσαν ανελλιπώς και επί ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν διαλύθηκαν ποτέ όπως ήταν η «υπόσχεση», μπορούν πλέον να δρούνε ανενόχλητα (και αχαλίνωτα), καθότι δεν συντρέχουν καν πλέον οι «αισθητικοί λόγοι» για το αντίθετο. Τα ΜΑΤ όμως, όπως και μια σειρά άλλες ομάδες «εφόδου» της αστυνομίας, επιδείκνυαν πάντα προβληματική συμπεριφορά επί δικαίων και αδίκων.
Η εξαίρεση, είναι ο ατελέσφορος και εξουσιαστικός «τσαμπουκάς», που προσπαθούν να δικαιολογήσουν πολιτικά τόσο «σοβαροί», όσο και «ασόβαροι» εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος. Ένας από τους υπουργούς-σφραγίδα της συνεργασίας ΝΔ-βενιζελικού ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο κ. Χρυσοχοΐδης, έχει ήδη διαλέξει τον επιθετικό δρόμο, ο οποίος θα πάει την εξαίρεση σε καινούργια, άγνωστα εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, πεδία. Πεδία που είναι εξόχως επικίνδυνα και ο υπουργός φέρει ήδη την πολιτική τους ευθύνη.
H ΝΔ συμπεριφέρεται λες και έχει όντως κερδίσει έναν εμφύλιο. Μόνο που, ειδικά στις σκιαμαχίες, ο «εχθρός» δεν είναι αυτός που νομίζει κανείς ότι τον υποτάσσει με ένα εκλογικό αποτέλεσμα…
