Η δυστοπία του κ. Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι η νέα κανονικότητα

H Έφη Αχτσιόγλου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και υποψήφια πρόεδρος του κόμματος στις εκλογές της 17^ης Σεπτεμβρίου, με κείμενό της στον Τύπο Ιωαννίνων, καταθέτει την πολιτική πρότασή της.

Έχουν περάσει λίγοι μήνες από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση. Ο πρώτος απολογισμός της διακυβέρνησης είναι τρομακτικός: καταστροφικές και δολοφονικές πυρκαγιές και πλημμύρες, εκφασισμός και βία με συμμορίες ακροδεξιών να απαγάγουν μετανάστες στον Έβρο ή να δολοφονούν έξω από ένα γήπεδο, κι όλα αυτά την ώρα που ένα νέο κύμα ακρίβειας απειλεί τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Η ανασφάλεια, η καταστροφή, και η βία χαρακτηρίζουν τις εικόνες που βλέπουν οι τηλεθεατές στα δελτία ειδήσεων. Αυτές είναι οι εικόνες που αντικρύζουν οι πολίτες κάθε μέρα στη ζωή τους, είναι η ζωή όλων μας που έχει μαυρίσει. Στη Θεσσαλία έχει συντελεστεί μία ολοκληρωτική διάλυση, μία προδιαγεγραμμένη καταστροφή, ενώ και στον Έβρο η καταστροφή από την πυρκαγιά είναι τεράστια και οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς θα προχωρήσουν την επόμενη μέρα.

Αυτοί είναι οι πρώτοι μήνες της κυβέρνησης της ΝΔ: θλιβεροί! Η κοσμογονία του κυρίου Μητσοτάκη αποδείχθηκε πολύ γρήγορα μια δυστοπία. Σύντομα οι περισσότεροι αντιλήφθηκαν, πως αυτή η κυβέρνηση κάνει κακό στη χώρα.  Η ψήφος ανοχής που είχε λάβει ο κύριος Μητσοτάκης μετασχηματίζεται σε ηχηρή και σιωπηλή αποδοκιμασία για την πολιτική του. Η κατάρρευση του «επιτελικού κράτους» στο φόντο των διαδοχικών καταστροφών, οι ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις και πάνω από όλα η γενική αίσθηση ότι η κυβέρνηση αυτή ούτε μπορεί και ούτε θέλει να συγκρουστεί με τα πραγματικά προβλήματα, τονίζουν την ανάγκη για ισχυρή αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση δεν θα πέσει σαν ώριμο φρούτο, ούτε κι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να κάνει αντιπολίτευση ώριμου φρούτου. Χρειάζεται να επιδειχθεί πολιτική πρωτοβουλία και να κατατεθεί πρόγραμμα.

Το επόμενο διάστημα έρχονται μεγάλες και στρατηγικές μάχες για το κράτος, την πολιτική προστασία, την παιδεία και την υγεία, για το ταμείο ανάκαμψης, για τα εργασιακά, για το περιβάλλον.  Σε κάθε μια από αυτές τις μάχες, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα είναι εκεί. Θα είναι εκεί όμως όχι απλά για να καταδείξει τις ανεπάρκειες και τις ευθύνες της κυβέρνησης. Αυτές τις ξέρει και τις βλέπει ο ελληνικός λαός. Από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ περιμένει και απαιτεί κάτι άλλο. Να πείσει ότι η δυστοπία δεν μπορεί να είναι η νέα κανονικότητα και να προτείνει μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης προς όφελος των πολλών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να δείξει ότι το μέλλον δεν μπορεί να είναι ταυτόσημο με μια καθημερινότητα μηδενικών προσδοκιών, όπου επιτυχία για τον καθένα μας θα θεωρείται απλώς η επιβίωση. Γιατί εκεί εδράζεται η νίκη της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη. Στην εμπέδωση από την ελληνική κοινωνία της πεποίθησης ότι αυτό που ζει είναι το καλύτερο που μπορεί να έχει, στην εμπέδωση του φόβου ότι οποιαδήποτε αλλαγή είναι κίνδυνος, ότι το νέο είναι ένα περιττό ρίσκο. Πρέπει να σπάσουμε αυτό το φόβο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να αποδείξει, στην πράξη, ότι υπάρχει η ρεαλιστική δυνατότητα για μια άλλη, καλύτερη, ζωή. Με ασφάλεια, δικαιοσύνη και ελευθερία. Με ριζοσπαστικές τομές που οχυρώνουν τη χώρα μας σε μια εποχή μεγάλων κρίσεων και συναρπαστικών δυνατοτήτων.

Και αυτό απαιτεί σοβαρό πρόγραμμα αλλά και μια μεγάλη κοινωνική κινητοποίηση. Χρειάζεται ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σημάνουμε έναν συναγερμό. Να διεξάγουμε έναν αγώνα διαρκείας απέναντι στην κυβέρνηση της καθήλωσης και την ίδια στιγμή ένα πειστικό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να ξεδιπλώσει μια αντιπολίτευση δομική, μαχητική και την ίδια στιγμή ένα λόγο θετικό, ρεαλιστικό και ριζοσπαστικό ταυτόχρονα. Μέσα και έξω από τη Βουλή. Και αυτή είναι η δική μου πρόταση: όχι στην Ελλάδα των μηδενικών προσδοκιών. Αξίζουμε, οφείλουμε και μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα.

Γιατί η Ελλάδα μπορεί καλύτερα. Και θα το πετύχουμε.