Εργοτάξιο του Δήμου Ιωαννιτών: Μια… αμετακίνητη υπόθεση

Το βασικό εργοτάξιο του Δήμου Ιωαννιτών είναι εδώ και χρόνια στο λάθος σημείο: δίπλα στη λίμνη.

Δεν είναι η μοναδική υποδομή που για χρόνια ολόκληρα υποδεικνύει ότι αυτή η πόλη αναπτύχθηκε χωρίς πραγματικό σεβασμό για το περιβάλλον που τη φιλοξενεί. Παλιότερα, σε παρόμοιες, παραλίμνιες θέσεις βρέθηκαν και άλλες τέτοιες βαριές υποδομές, στο αστικό μέτωπο μάλιστα.

Το εργοτάξιο ξανάρθε στο προσκήνιο με αφορμή την αντιπαράθεση του συλλόγου εργαζόμενων και της δημοτικής αρχής για τις συνθήκες που επικρατούν στον χώρο εργασίας.

Πέρα από τις παράπλευρες (πολιτικές) διαστάσεις της αντιπαράθεσης, το θέμα είναι προφανές: το εργοτάξιο θα έπρεπε να είχε μετακινηθεί εδώ και χρόνια από εκεί και οι δημοτικές αρχές μοιράζονται την ευθύνη της αργοπορίας.

Ήδη, από τα τέλη της δεκαετίας του ’10 είχε αρχίσει η συζήτηση για την πρόδηλη ασυμβατότητα εργασιών όπως το πλύσιμο απορριμματοφόρων ή η αλλαγή λαδιών σε οχήματα του Δήμου, δίπλα στην Παμβώτιδα.

Μόλις όμως το 2017 έγινε μια πρώτη προσπάθεια, από την τότε δημοτική αρχή Μπέγκα που ενέκρινε το ποσό των 650.000 ευρώ για την κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλα 53.000 ευρώ για τις μελέτες.

Η δημοπράτηση του έργου αναμενόταν τους πρώτους μήνες του 2018.

Ο χώρος ήταν στη δημοτική έκταση απέναντι από τα γήπεδα της ΕΠΣΗΠ, στη δημοτική ενότητα Ανατολής, κοντά στη λεωφόρο Νιάρχου.

Το σχέδιο για το νέο εργοτάξιο περιλάμβανε γραφεία για τους διοικητικούς υπαλλήλους και τους πολιτικούς προϊσταμένους των διευθύνσεων, ιατρείο, αποδυτήρια, αίθουσα συσκέψεων, χώρους υποδοχής κοινού, αποθηκευτικούς χώρους (όπου θα περιλαμβάνεται και η κεντρική αποθήκη υλικών του Δήμου), πλυντήριο-λιπαντήριο για τα οχήματα, συνεργείο, εργαστήρια, πρατήριο καυσίμων, αμαξοστάσιο, πάρκινγκ.

Το 2019 η δημοτική αρχή άλλαξε, χωρίς να έχει μετακινηθεί το εργοτάξιο. Τον Ιανουάριο του 2020, η νέα δημοτική αρχή Ελισάφ ενέκρινε το ποσό του 1,1 εκατ. ευρώ για τη μετεγκατάσταση.

Το 2020 η ανάδοχος εταιρία ζήτησε και πήρε παράταση για να ολοκληρώσει τις μελέτες, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020.

Ωστόσο, η σύμβαση για τις μελέτες λύθηκε, επί της προηγούμενης δημοτικής θητείας, λόγω ασυμφωνίας του μελετητικού αντικειμένου με το μέγεθος των εγκαταστάσεων. Η δημοτική αρχή Ελισάφ δέχθηκε κριτική, όχι αβάσιμη, πως η αιτιολογία που πρόβαλε δεν… συμβάδιζε τελικά με το ίδιο το μέγεθος του έργου…

Τον Μάιο του 2022 έγινε τελικά η δημοπράτηση του έργου της μετεγκατάστασης με σύστημα «μελέτη-κατασκευή», το οποίο προτιμούσε κατά κόρον η προηγούμενη δημοτική αρχή. Ο προϋπολογισμός του έργου είχε ανεβεί στο 1,5 εκατ. ευρώ. Ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος και το εργοτάξιο παρέμεινε αμετακίνητο…

Στο μεταξύ, γειτονική επιχείρηση είχε κάνει ασφαλιστικά μέτρα, όχι κατά του εργοταξίου, αλλά κατά της εγκατάστασης του Πράσινου Σημείου, τα οποία κρίθηκαν υπέρ του Δήμου, στο τέλος του 2023. Μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφαση, υπήρξε συμφωνία των παρατάξεων για «πάγωμα» των διαδικασιών.

Θεωρητικά λοιπόν, δεν υπάρχει πια κανένα εμπόδιο στη μετεγκατάσταση εκτός από το… διαρκές: τη χρηματοδότηση.

Η νέα δημοτική αρχή Μπέγκα, δηλώνει αποφασισμένη να προχωρήσει το έργο, παρότι οι αργοπορίες είναι δεδομένες. Στον προϋπολογισμό έχει εγγραφεί ποσό για τις απαιτούμενες μελέτες, επιστρέφοντας στον προ πενταετίας σχεδιασμό (όχι δηλαδή με «μελέτη-κατασκευή») και αναμένονται οι απαιτούμενες διοικητικές πράξεις για να προκηρυχτεί το έργο.

Στο μεταξύ, αυτή την επταετία που μεσολάβησε, οι συνθήκες στο εργοτάξιο δεν βελτιώθηκαν. Αντίθετα, ελέω κυβερνητικών πολιτικών, οι εργαζόμενοι-ες μειώθηκαν και κλήθηκαν να επωμιστούν περισσότερη δουλειά, με χειρότερες συνθήκες.

Επίσης, μια πολύ κρίσιμη περιοχή, στο παραλίμνιο αστικό μέτωπο (η οποία ανήκει στην 6^η ΥΠΕ, στο υπουργείο Υγείας από το οποίο μπορεί να τη διεκδικήσει φυσικά ο Δήμος), ουσιαστικά «εξαφανίζεται» και παραμένει απρόσιτη. Σημειώνεται τέλος ότι παραλιακά (όχι μέσα από τον χώρο του εργοταξίου) έχει σχεδιαστεί να περάσει και ο παραλίμνιος ποδηλατόδρομος.

Οπότε, άνευ εργοταξίου, είναι μια περιοχή που έχει μέλλον…