Έρευνα συνδέει την εκπαίδευση με τη μακροζωία

Κάθε έτος που περνάμε στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο βελτιώνει το προσδόκιμο ζωής μας, ενώ η μη φοίτηση στο σχολείο είναι εξίσου θανατηφόρα με το κάπνισμα ή το βαρύ αλκοόλ, σύμφωνα με την πρώτη συστηματική μελέτη που συνδέει άμεσα την εκπαίδευση με την αύξηση της μακροζωίας.

Χρησιμοποιώντας στοιχεία από βιομηχανικές χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, καθώς και από αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία, η ανασκόπηση διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος θνησιμότητας ενός ενήλικα μειώνεται κατά 2% για κάθε έτος πλήρους φοίτησης στην εκπαίδευση.

Η ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ισοδυναμεί με μια ολόκληρη ζωή υγιεινής διατροφής, μειώνοντας τον κίνδυνο θανάτου κατά 34% σε σύγκριση με όσους δεν έχουν καμία επίσημη εκπαίδευση, σύμφωνα με την ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet Public Health.

Στο αντίθετο άκρο, η μη φοίτηση στο σχολείο σε οποιοδήποτε σημείο ήταν τόσο κακή για την υγεία των ενηλίκων όσο η κατανάλωση πέντε ή περισσότερων αλκοολούχων ποτών κάθε μέρα ή το κάπνισμα 10 τσιγάρων κάθε μέρα για μια δεκαετία.

Ενώ τα οφέλη της εκπαίδευσης στο προσδόκιμο ζωής έχουν αναγνωριστεί εδώ και καιρό, η ανασκόπηση από ακαδημαϊκούς του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU) και του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σιάτλ είναι η πρώτη που υπολογίζει τον αριθμό των ετών εκπαίδευσης και τις συνδέσεις της με τη μείωση της θνησιμότητας.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η μετα-ανάλυση, η οποία υποστηρίζεται από το ερευνητικό ταμείο της νορβηγικής κυβέρνησης και το ίδρυμα Bill & Melinda Gates, αποτελεί «πειστική απόδειξη» υπέρ της αύξησης των επενδύσεων στην εκπαίδευση ως τρόπου μείωσης των ανισοτήτων στα παγκόσμια ποσοστά θνησιμότητας.

«Η εκπαίδευση είναι σημαντική από μόνη της, όχι μόνο για τα οφέλη της στην υγεία, αλλά τώρα που μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε το μέγεθος αυτού του οφέλους είναι μια σημαντική εξέλιξη», δήλωσε ο Δρ Terje Andreas Eikemo του NTNU, συν-συγγραφέας της μελέτης.

Η ανάλυση διαπίστωσε επίσης ότι οι βελτιώσεις στη μακροζωία είναι παρόμοιες σε πλούσιες και φτωχές χώρες και ανεξάρτητα από το φύλο, την κοινωνική τάξη και τη δημογραφία.