Ένα στέκι των λούστρων…

Έξω από το Δημαρχείο Ιωαννίνων: Ένα… στρατηγικό σημείο, στέκι, κάποτε, για τους λούστρους, για τους αγωνιστές μιας παλιάς και δύσκολης καθημερινότητας που ολημερίς, σκυφτοί και με τα κασελάκια στα πόδια τους, προσπαθούσαν να βγάλουν ένα μεροκάματο.

Ένα ταπεινό επάγγελμα το οποίο «άνθισε» κατά την περίοδο της εσωτερικής μετανάστευσης, τη δεκαετία ’50. Λούστρος, λαχειοπώλης, κουλουράς, όλα τους επαγγέλματα που δεν αποτελούσαν ιδιαίτερες γνώσεις ούτε κάποιο κεφάλαιο.

Οι λούστροι, με τη βούρτσα και την αλοιφή, φρόντιζαν να έχουν καλογυαλισμένα παπούτσια οι πελάτες τους, σε μια εποχή που οι δρόμοι των πόλεων ήταν χωμάτινοι ή είχαν πολλή σκόνη και που τα παπούτσια δεν αποτελούσαν ακόμη είδος προς γρήγορη αντικατάσταση.

* Φωτογραφία του Πέρου Μπέχλη (δεκαετία '80)