Είναι... «πράκτορας» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη περνάει τη χειρότερη πολιτική της κρίση, με το predatorgate, την υπόθεση παρακολουθήσεων «προσώπων ενδιαφέροντος» και την εμπλοκή των κρατικών μηχανισμών.

Σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές που επιβεβαιώνει το ΑΠΕ, ο πρωθυπουργός θα μιλήσει για τις υποκλοπές την Δευτέρα. Οι εξηγήσεις που απαιτούνται, είναι πολλές.

Η βασική όμως, είναι αν το ελληνικό κράτος θεωρεί τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη ύποπτο και πιθανό κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια. Αυτή, είναι μια ερώτηση που προκαλούν οι ίδιοι οι επίσημοι, αλλά και άτυποι χειρισμοί της ΝΔ.

Οι επίσημοι, είναι ότι επί της ουσίας οι υποκλοπές γίνονται νόμιμα.

Καταρχάς, υπάρχει το γενικό δημοκρατικό ζήτημα, πέραν της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Κοινωνίες όπου πολίτες κάθε ιδιότητας παρακολουθούνται «προληπτικά», δεν είναι και τόσο ελεύθερες, όσο διαφημίζονται.

Δεύτερον, υπάρχει το συγκεκριμένο θέμα. Η κυβέρνηση στις επίσημες θέσεις της αναφέρει ότι ο διοικητής της ΕΥΠ παραιτήθηκε «κατόπιν λανθασμένων ενεργειών που διαπιστώθηκαν στη διαδικασία των νόμιμων επισυνδέσεων». Μέσω διαρροών αλλά και της κομματικής γραμμής που αναπαράγουν φίλια μέσα (και φίλιοι λογαριασμοί στο twitter) o κ. Ανδρουλάκης παρακολουθείτο μετά από αίτημα των υπηρεσιών πληροφοριών Ουκρανίας και Αρμενίας. Δηλαδή, η ΕΥΠ παρακολουθούσε έναν πρόεδρο κοινοβουλευτικού κόμματος επειδή το ζήτησαν ξένες ΕΥΠ;

Τρίτον, δεν ήξερε τίποτα ο κ. Μητσοτάκης; Η κυβέρνηση αναφέρει επίσημα ότι «αμέσως μόλις περιήλθε σε γνώση του πρωθυπουργού η περίπτωση νόμιμης επισύνδεσης, κατόπιν και εγκρίσεως εισαγγελικής αρχής, για τον κ. Ανδρουλάκη, η κυβέρνηση επεδίωξε δια του κ. Γεραπετρίτη να τον ενημερώσει πλήρως, αλλά ο κ. Ανδρουλάκης επέλεξε να μην ανταποκριθεί». Πέρα από το ιλαρό, ότι ναι μεν μια κρατική υπηρεσία που υπάγεται στον πρωθυπουργό απευθείας παρακολουθεί έναν πολιτικό αντίπαλο, αλλά δεν μπορεί αυτός να βρεθεί δια της… συμβατικής οδού, η κυβέρνηση εννοεί ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν ήξερε τίποτε. Τότε γιατί στη δεύτερη μόλις απόφαση της κυβέρνησής του, αναφέρεται ότι «η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών η οποία συστάθηκε με το άρθρο 1 του ν.δ. 2421/1953 και μετονομάστηκε και οργανώθηκε με το ν. 1645/1986 και το ν. 3649/2008 (Α’ 39) μεταφέρεται, ως σύνολο αρμοδιοτήτων, θέσεων, και προσωπικού, στον Πρωθυπουργό»;

Τετάρτον, ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να δώσει εξηγήσεις και για την παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη, από την οποία (και τις σχετικές αποκαλύψεις) ξεκίνησε η υπόθεση. Αρχικά, η κυβέρνηση προσπάθησε να υποβαθμίσει τα γεγονότα και τώρα, ο παραιτηθείς γ.γ. του πρωθυπουργού κάνει αγωγές σε δημοσιογράφους που έχουν αποκαλύψει την υπόθεση. Κατά τα άλλα, ο κ. Μητσοτάκης διαμαρτύρεται για τις χαμηλές επιδόσεις της Ελλάδας στην ελευθερία του Τύπου, την ώρα που o πρώην στενός συνεργάτης και ταυτόχρονα, στενός του συγγενής, καταφεύγει σε «πρακτικές SLAPP».

Εν τέλει, παρά τη σχεδόν απέλπιδα κυβερνητική (και παρακυβερνητική) εκστρατεία να δικαιολογηθούν ως νόμιμες και συνηθισμένες οι παρακολουθήσεις προσώπων, ειδικά αυτές για πολιτικούς λόγους, δεν θα νομιμοποιηθούν ποτέ στη δημοκρατική συνείδηση. Και μια εξουσία που τις νομιμοποιεί με διατάξεις, δεν είναι δημοκρατική.