Δίκορφο: Το χωριό που κάποτε λεγόταν Τζοντίλα

Ένα αφιέρωμα του «Τύπου Ιωαννίνων» στην προέλευση της ονομασίας χωριών και οικισμών του νομού Ιωαννίνων

Το Δίκορφο ή Δικόρυφο είναι ένα από τα μικρά χωριά του Ζαγορίου που βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του Μιτσικελίου, σε υψόμετρο 1000 μ.

Η παλιά του ονομασία ήταν Τζ(ι)οντίλα ή Ζωνδήλα. Και πιο παλιά ακόμη, Μικρή Τζιοντίλα, έχοντας μόνο 18 σπίτια. Ως Μικρή Τζιοντίλα καταγράφεται στο χρονικό της Βουτσάς το 1431, την περίοδο δηλαδή της συνθηκολόγησης με τους Οθωμανούς.

Όπως συνέβη σε όλο το Ζαγόρι, και το χωριό αυτό βίωσε τα προνόμια της αυτοτέλειας και της αυτοδιοίκησης έναντι κάποιων ανταλλαγμάτων. Από τον 17^ο αιώνα, πολλοί κάτοικοί του δραστηριοποιήθηκαν στο εμπόριο και στον τραπεζικό τομέα σε Ρουμανία, Αίγυπτο και Ρωσία. Όσοι παρέμειναν στο χωριό, ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ μερικοί εξασκούσαν το επάγγελμα του πρακτικού γιατρού, του βικογιατρού.

Το χωριό άκμασε ιδιαίτερα κατά τον 19^ο αιώνα, οπότε και ιδρύθηκαν ελληνικό σχολείο και παρθεναγωγείο, ενώ χτίστηκαν και πολλά αρχοντικά.

Τη σημερινή ονομασία του, Δικόρυφο ή Δίκορφο, ο οικισμός την απέκτησε το 1927, όταν και σε όλη τη χώρα έγινε μια μεγάλη εκστρατεία μετονομασίας χωριών. Επίσημα, με Βασιλικό Διάταγμα περί αναγνώρισης δήμων και κοινοτήτων του νομού Ιωαννίνων το 1919, το χωριό είχε καταγραφεί ως Ζωνδήλα (Ζαγορίου) για να υπάρχει διάκριση από ένα άλλο ομώνυμο χωριό των Ιωαννίνων, τη Ζωνδήλα (Κουρέντων), που αργότερα, το 1955, πήρε το όνομα «Ζωοδόχος». Η Ζωνδήλα του σημερινού Δήμου Ζίτσας συναντάται και με τον τύπο Τζοντίλα.

Σε βιβλιογραφικές πηγές γίνεται αναφορά σε μια παράδοση που θέλει το Δίκορφο να κατοικήθηκε από κατοίκους της Τζοντίλας των Κουρέντων. Επισημαίνεται δε ότι για τον λόγο αυτόν οι κάτοικοι του Δικόρφου αποκαλούσαν το χωριό των Κουρέντων «Παλιοτζ’ντίλα».

Όσον αφορά την προέλευση της ονομασίας «Τζοντίλα», η επικρατέστερη άποψη είναι αυτή του καθηγητή γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κώστα Ευ. Οικονόμου. Ότι δηλαδή πρόκειται για τοπωνύμιο αλβανικής προέλευσης, από λέξη που σημαίνει «η σφραγίδα»//το ξύλο με το οποίο χτυπούν το βούτυρο…