![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/02d@2x.png)
Τα ελικοειδή μπαλκόνια και οι υπαίθριοι χώροι μάθησης είναι χαρακτηριστικά του Νηπιαγωγείου του Μουσείου του Δάσους, ενός καμπυλωτού κτιρίου που το κινεζικό στούντιο Atelier Apeiron πρόσθεσε σε ένα ήδη υπάρχον νηπιαγωγείο στο Σενζέν.
Με στόχο να αμφισβητήσει την τυπική αρχιτεκτονική των νηπιαγωγείων, το Atelier Apeiron σχεδίασε το κτίριο έτσι ώστε να μοιάζει με πόλη, προσθέτοντας δένδρα ώστε να θυμίζει ένα μικρό δάσος.
«Τα παιδιά χρειάζονται μια μικρή πόλη και όχι μόνο μια σειρά από αίθουσες διδασκαλίας», εξήγησε ο ιδρυτής του στούντιο Yunchao Xu.
«Περιτριγυρισμένα από καταπράσινα δέντρα, τα νέα οικοδομικά τετράγωνα υψώνονται απαλά και ο χώρος που ρέει ανθίζει σιγά σιγά, μεταδίδοντας μεγαλύτερη ευτυχία στην παλιά γειτονιά».
Το Νηπιαγωγείο του Μουσείου του Δάσους συνδέεται με το υπάρχον κτίριο του σχολείου, που κτίστηκε το 1980, με έναν καμπυλωτό, υπερυψωμένο διάδρομο και έχει σχεδιαστεί για να είναι όσο το δυνατόν πιο ευέλικτο και ανοιχτό.
Έχει σχέδιο σε σχήμα δακτυλίου που περιβάλλει μια παιδική χαρά, ενώ τέσσερις μεγάλοι όγκοι που περιέχουν αίθουσες διδασκαλίας διακλαδίζονται από τις εξωτερικές άκρες του. Αυτοί οι όγκοι καλύπτονται από πράσινες στέγες και είναι επενδεδυμένοι με κλιμακωτά μπαλκόνια και ελικοειδείς διαδρόμους.
«Τα μικρά παιδιά έχουν διαφορετικές συναισθηματικές συνδέσεις με την κλίμακα του χώρου από ό,τι οι ενήλικες, οπότε τα συναισθήματα των παιδιών είναι το επίκεντρο του σχεδιασμού», υποστηρίζει το Atelier Apeiron.
«Για τα μικρά παιδιά, ένας ελεύθερος συνδεδεμένος διάδρομος είναι πιο ελκυστικός από μια μεγάλη παιδική χαρά και μια μικρή τάξη, χωρίς όρια, είναι πιο ευρύχωρη από μια μεγάλη τάξη με πλήρεις εγκαταστάσεις».
Το εσωτερικό και το εξωτερικό του Νηπιαγωγείου είναι φινιρισμένο με μια ανοιχτή παλέτα χρωμάτων, την οποία το στούντιο επέλεξε για να αντιπαραβάλει τις «θορυβώδεις» αποχρώσεις που, όπως είπε, είναι τυπικά χαρακτηριστικές στα σχολεία.
Οι αίθουσες διδασκαλίας, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι προσαρμόσιμες και ανοιχτές, είναι γεμάτες με ξύλινα δάπεδα και έπιπλα και φωτίζονται από κυκλικά φώτα και μεγάλα τμήματα υαλοπινάκων.
Με γωνίες που παρέχουν φυσικό φως και ιδιωτικότητα, κάθε τμήμα του κτιρίου συνορεύει με άδειους εξωτερικούς χώρους.
Ο περιορισμός των ορίων μεταξύ των χώρων μάθησης και της εξωτερικής φύσης με τη σύνδεση των αιθουσών διδασκαλίας με τις βεράντες ελπίζεται ότι θα ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα των μαθητών, δήλωσε το στούντιο.
