Το ΠΑΣΟΚ έκανε μια μεγάλη συγκέντρωση στα Γιάννενα, κατά τι μικρότερη από αυτή της ΝΔ, με ανάλογη «πανηπειρωτική κινητοποίηση», στο Du Lac.
Είχε όμως και δύο συν: πρώτον, τη σαφώς πιο καλή και πανηγυρική διάθεση του κόσμου και δεύτερον, έναν λίγο μικρότερο μέσο όρο ηλικίας, από το κοινό του πρωθυπουργού, στην ίδια αίθουσα.
Στα πιο ουσιώδη, τα πράγματα ήταν κάπως… περίεργα.
Η συγκέντρωση πήγε σαφώς «αριστερόστροφα», όχι μόνο με τους συνήθεις δάνειους όρους και μουσικές που προηγήθηκαν, ούτε μόνο με τα συνθήματα (Νίκο γερά για νέα Αριστερά κ.λπ.), αλλά με την ομιλία του ίδιου του προέδρου του κόμματος, Νίκου Ανδρουλάκη.
Ο κ. Ανδρουλάκης επιχείρησε να ανακτήσει ένα «προβάδισμα» που το ΠΑΣΟΚ το έχει χάσει πολιτικά εδώ και περίπου μια εικοσαετία και εκλογικά, εδώ και έντεκα χρόνια: την ηγεμονεύουσα απεύθυνση στον κόσμο αυτού του χώρου που ονομάστηκε στην Ελλάδα «κεντροαριστερά».
Ήταν σαφώς αντιδεξιός, στρέφοντας για ένα σημαντικό κομμάτι της ομιλίας του, τα πυρά κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, είτε με τις ευθύνες για τα Τέμπη και τις «υμέτερες» χαριστικές μετατάξεις, είτε με το κορυφαίο σκάνδαλο των υποκλοπών, το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο και ξεπερνώντας τα όρια των δημοκρατικών χειρισμών, να αποφύγει. Του καταλόγισε τόσο τα «ορφανά του Καρατζαφέρη», αλλά και τον ίδιο πρώην πρόεδρο του ΛΑΟΣ (και συμπράττοντα με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπαδήμου), που επιτίθεται από τα μέσα του, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν και «αντιΣΥΡΙΖΑ», χρησιμοποιώντας επιχειρήματα της ΝΔ όπως αυτό κατά του πρώην υπουργού Νίκου Παππά, που τον έβαλε στην ίδια «γραμμή» με τον πρώην υπουργό της ΝΔ Κώστα Αχ Καραμανλή, αλλά και με έναν ακόμα τρόπο που είναι πιο ενδιαφέρων:
Ο κ. Ανδρουλάκης, σε μια αντίφαση της ομιλίας του, ενώ απέκλεισε «χλιαρά» τις συνεργασίες, αναφερόμενος στον κ. Τσίπρα, άσκησε «συγκυβερνητική» πίεση. Είπε δηλαδή ότι η απλή αναλογική έγινε για να κυβερνήσουν «όσοι έχουν 151 βουλευτές» και όχι σώνει και καλά να είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατηγόρησε επίσης τον κ. Τσίπρα για τις συνεργασίες με τους ΑΝΕΛ και την «απορρόφηση» στελεχών τους, καθώς και για τη συνεργασία με τον Βαγγέλη Αντώναρο, που ήταν εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Καραμανλή. Ονομαστικά, απέκλεισε τη συνεργασία με τον κ. Βαρουφάκη και «αυτούς που παίξανε στα ζάρια την τύχη της χώρας».
Κατέληξε δε στο συνθηματικό «ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ, βγαίνει ΠΑΣΟΚ», κάτι που ωστόσο δεν συνέβη την περασμένη δεκαετία, καθώς και το ψηφισμένο ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε με τη ΝΔ, σε μια κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά, που δεν δρέπει κεντρώες δάφνες. Το ΠΑΣΟΚ, είτε πρόσφερε χείρα βοηθείας στην «επάρατη δεξιά», που ο κ. Ανδρουλάκης στην ομιλία του είπε ότι είναι στη χειρότερη φάση της, θυμίζοντας αυτές που «έκλεισε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ο Ανδρέας Παπανδρέου», αλλά μάλλον κάποιος ξέχασε μισάνοιχτη την πόρτα και ξαναβγήκανε…
Ωστόσο, απέφυγε τα σχετικά πρόσφατα επιχειρήματα περί «διάσωσης της χώρας» κατά την περίοδο 2012-2015, τα οποία δεν κάνουν ιδιαίτερο γκελ στο νυν ακροατήριο του κόμματος, αλλά ούτε και σε πιθανούς αριστερούς ψηφοφόρους που απογοητεύτηκαν από το «πέρα-δώθε» του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015. Μίλησε επιγραμματικά για «κόπους και θυσίες», εννοώντας τα πρώτα μνημόνια στα οποία το ΠΑΣΟΚ πρωτοστάτησε ή συνέργησε, με τρομερές απώλειες. Και προς ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προς ΝΔ, πιο πρόσφατα.
Στα ακόμα πιο ουσιώδη, ο κ. Ανδρουλάκης έδωσε ένα προγραμματικό περίγραμμα, μιλώντας για «κοινωνική δεξαμενή κατοικίας», πρόταση που μοιάζει ενδιαφέρουσα, εφόσον αφορά την κοινωνική κατοικία και τις πρακτικές της (που στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή μοιάζουν… σοβιετικές), για προσλήψεις και αυξήσεις στους υγειονομικούς, για προστασία των δανειοληπτών, για «διαδραστικούς πίνακες σε κάθε τάξη», ασφαλές σχολικό περιβάλλον, προτεραιότητα στην επαγγελματική εκπαίδευση κ.α. Έδωσε έναν τόνο εθνικής πολιτικής με προειδοποιήσεις προς Τουρκία και άφησε αιχμές για τα τηλεοπτικά κανάλια και το ρόλο τους.
Ο κ. Ανδρουλάκης είπε ότι θέλει «δύναμη για να κυβερνήσει» και έθεσε ως προτεραιότητα την «πρόοδο και σταθερότητα, από την πρώτη Κυριακή». Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επιστρέψει σε διψήφιο ποσοστό μετά από οκτώ χρόνια και να κάνει «πολιτική επανεκκίνηση» με στόχο, τουλάχιστον ένα μερίδιο της εξουσίας. Ο τρόπος, παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Ανάμεσα στους παρόντες, ήταν ο πρώην δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας, ο πρώην πρύτανης Γιώργος Καψάλης και ο πρώην αντιπρύτανης Μηνάς Πασχόπουλος, ο δήμαρχος Πωγωνίου Κώστας Καψάλης κ.α.