Αποχαιρετώντας τη Σόνια Ιλίνσκαγια

Μια από τις πιο σημαντικές ακαδημαϊκές παρουσίες στον τομέα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, ήταν η Σόνια Αλεξάντροβνα Ιλίνσκαγια, η οποία πέθανε στις 19 Ιανουαρίου 2024, στα 86 της χρόνια.

Υπήρξε για χρόνια, καθηγήτρια στο Φιλολογικό του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Γεννήθηκε το 1938 στη Μόσχα και σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας με παράλληλη ειδίκευση στη νεοελληνική και τη ρωσική φιλολογία.

Εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ ως κριτικός και μεταφράστρια της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας (μετέφρασε Καβάφη) και το 1971 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή της με θέμα «Συμβολή στη μελέτη της μεταπολεμικής ποίησης στην Ελλάδα. Η μοίρα μιας γενιάς».

Ήδη, από το 1959, ήταν παντρεμένη με τον Μήτσο Αλεξανδρόπουλο, έναν επίσης πολύ σημαντικό πεζογράφο.

Το 1983 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της (και) στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με βασικό σημείο αναφοράς τις επιμέλειες, την αρθρογραφία και τη συγγραφή βιβλίων.

Το 2007 της απονεμήθηκε το βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» της Εταιρείας Συγγραφέων και τιμήθηκε με τα παράσημα του Ταξιάρχη των Ταγμάτων της Τιμής (2007) και του Φοίνικος (2018).

Η Σόνια Ιλίνσκαγια υπήρξε μια από τις πιο προσηνείς, αυστηρές αλλά και ταυτόχρονα, βοηθητικές, καθηγήτριες της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.