Από τι φτιάχνονται οι πλειοψηφίες;

Από τι φτιάχνονται οι πλειοψηφίες; Στην πολιτική, κυρίως από κοινά συμφέροντα. Άλλα έχουν ειλικρινή ονομασία και άλλα έχουν αυτή που «πρέπει να ακούει ο κόσμος», αλλά και το πραγματικό επίδικο, δηλαδή το κοινό καλό, το δημόσιο συμφέρον κ.λπ.

Στα Γιάννενα, στον Δήμο της πόλης, δεν υπάρχει διάλογος. Και γι αυτό ευθύνεται βασικά η δημοτική αρχή. Αυτή έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων ως εξουσία, αυτή μπορεί να κάνει ή να μην κάνει πράγματα, αυτή μπορεί να εκμεταλλευτεί το νόμο για να εφαρμόσει την πολιτική της.

Στα Γιάννενα, 9 μήνες δημοτικής θητείας έχουν περάσει πολύ γρήγορα και χωρίς να προσθέσουν κάτι. Διοικητικά η πόλη είναι στο σημείο που βρισκόταν ένα χρόνο πριν, όταν δηλαδή γίνονταν οι δημοτικές εκλογές και η βασική παράταξη της δημοτικής αρχής, η Νέα Εποχή, δεν έχει εφαρμόσει τίποτε σχεδόν από το πρόγραμμά της.

Οι δικαιολογίες υπάρχουν σε επάρκεια, έχουν όμως αποκλειστικά και μόνο επικοινωνιακή χρησιμότητα. Η δημοτική αρχή του κ. Ελισάφ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα διακυβέρνησης, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη: επικοινωνιακά. Μόνο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει καθαρή πλειοψηφία, στην οποία μάλιστα αναφέρεται συχνά με αλαζονεία, ενώ η δημοτική αρχή Ελισάφ δεν έχει.

Πρέπει λοιπόν να τη φτιάξει την πλειοψηφία. Όταν της δόθηκε αυτή η δυνατότητα, με την πρωτοβουλία των κινήσεων που είχε (και έχει), δεν μπόρεσε να το κάνει. Αρκέστηκε σε μια ετερογενή και με βεβαρυμένο πολιτικό ιστορικό συνεργασία,  η οποία περιγράφεται με τις ίδιες λέξεις που η ίδια η δημοτική αρχή επιλέγει να «ομογενοποιήσει» την αντιπολίτευση.

Ποτέ η δημοτική αρχή δεν αντιλήφθηκε ή δεν θέλει να αντιληφθεί ότι η αντιπολίτευση δεν είναι ενιαία ως πολιτικός λόγος και σώμα. Φυσικά, η αντιπολίτευση σε επίπεδο τακτικής χρησιμοποιεί τον εύκολο στόχο που της δίνει η δημοτική αρχή, η οποία συνεχίζει ακριβώς από εκεί που βρισκόταν ένα χρόνο πριν: από το δικό της αντιπολιτευτικό λόγο δηλαδή, με την ανταλλαγή περισσότερων χαρακτηρισμών παρά επιχειρημάτων.

Μόνο που οι εκλογές τελείωσαν και τις κέρδισε ο κ. Ελισάφ. Ο νόμος τον έφερε στη θέση του δημάρχου, σε μια ιδιαίτερα συμβολική και σημαντική ιστορικά στιγμή για την πόλη. Ένα χρόνο μετά, είναι καθαρό ότι οι διθύραμβοι και η προσωπική προβολή δεν είναι επαρκή σε μια αναγκαστικά συλλογική διαδικασία.

Η δημοτική αρχή δεν είναι υπεύθυνη για τα πάντα. Προφανώς υπάρχουν και άλλα κίνητρα στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, για να μη συνεργαστούν. Ο πολιτικός εγωκεντρισμός «όλοι θέλουν το κακό μας» όμως, έχει παλιώσει ήδη. Επίσης, στα Γιάννενα ποτέ δεν μπορεί να υπολογίζει κανείς χωρίς τον παράγοντα «Περιφέρεια», η οποία είναι ένας ισχυρότατος και παγιωμένος εδώ και δεκαετίες πολιτικός πόλος.

Επιπλέον, η δημοτική αρχή έχει συλληφθεί κλέπτουσα οπώρας αρκετές φορές μέχρι τώρα, σε διάφορα θέματα, είτε λόγω απειρίας στη διοίκηση (που κανείς δεν θα της το καταλόγιζε υπό κανονικές συνθήκες), είτε για άλλους λόγους. Δίνει την εντύπωση ότι δεν διαθέτει κανένα «plan b», όταν ακυρώνει έργα ή αποφάσεις των προηγούμενων. Είναι δικαίωμά της να το κάνει εφόσον δεν συμφωνεί, αλλά και υποχρέωσή της να εφαρμόσει άλλα.

Οι εκλογές έγιναν, τελείωσαν και έβγαλαν νικητή. Οι νικητές φτιάχνουν τις πλειοψηφίες πιο εύκολα από τους υπόλοιπους. Επειδή όμως η δημόσια διοίκηση δεν είναι (μόνο) πολεμικό πεδίο, είναι πάντα καλύτερος ο διάλογος. Τέτοιος, στα Γιάννενα του τελευταίου χρόνου δεν έχει υπάρξει, ουσιαστικός τουλάχιστον, ούτε για λίγο. Η πολιτική ευθύνη που παραδέχεται ο δήμαρχος, δεν συνίσταται μόνο στο πρόβλημα των σκουπιδιών (το οποίο εξάλλου δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που το αντιμετωπίζει) ή στην αδυναμία της δημοτικής αρχής να εφαρμόσει βασικές της επιλογές. Η πολιτική του ευθύνη, υπάρχει κυρίως στις επιλογές συμμαχιών και στον τρόπο με τον οποίο αυτός, ο νικητής των εκλογών, καθοδηγεί τον πολιτικό διάλογο σε αυτή την πόλη.

Στην πολιτική, τίποτα δεν συμβαίνει με αναπόδραστο και οριστικό τρόπο, ούτε μέσα σε μια βδομάδα, ούτε μέσα σε ένα χρόνο. Όντως, χρόνος μπορεί να χάνεται, αλλά εξίσου ισχύει και το «ποτέ δεν είναι αργά». Αν όμως η συνειδητή επιλογή είναι να μπούμε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο από τώρα, τότε ο χρόνος μπορεί να αποδειχθεί λίγος και αμετάκλητα χαμένος.