Αναζητώντας το θεό στις τηλεοπτικές σειρές

Ο θεός χάθηκε. (Μας) βαρέθηκε, αποφάσισε να πάει διακοπές, έπαθε νευρικό κλονισμό, διάβασε Νίτσε, τέλος πάντων κάτι έγινε και οι σεναριογράφοι αποφάσισαν να ψάξουν να το βρουν.

Η στροφή στην «τηλεοπτική θεολογία» δεν είναι ούτε καινούργιο φρούτο, ούτε εντελώς αθώο. Η γενική στροφή των κοινωνιών προς την εσωστρέφεια και το συντηρητισμό, ακόμα και όταν «σπάνε» λίγο την προτεσταντική ηθική με κάποιους «καθωσπρέπει» φιλελευθερισμούς, φτάνει αυτοί να μην έχουν ταξικό πρόσημο, έχει μπει και στο Χόλυγουντ. Μην ξεχνάμε ότι η τηλεόραση και «ακούει» την κοινωνία, αλλά και τη φτιάχνει όπως θέλει (ή τουλάχιστον, προσπαθεί).

Ιδού λοιπόν τέσσερις σειρές που έχουν βγει σε αναζήτηση του υπέρτατου όντως. Άλλες καλές, άλλες γραφικές, άλλες καταπληκτικές:

Supernatural

Το απόλυτο λιπαρό χάμπουργκερ της αμερικάνικης τηλεοπτικής αισθητικής, είναι το Supernatural, που πλέον είναι καλτ. Τα αδέρφια Γουιντσέστερ σπάνε μάπες και κυνηγάνε θεούς και δαίμονες (κυριολεκτικά), εδώ και 13 σεζόν. Μια από τις βασικές πλοκές της σειράς που την κράτησε στην καλύτερη περίοδό της, ήταν ότι ο θεός έφυγε και άφησε στο πόδι του κάτι υπαλλήλους αυτοφωράκηδες, οι οποίοι φυσικά τα έκαναν θάλασσα. Αφού ο θεός ξαναβρέθηκε, η σειρά άρχισε να ξεχειλώνει τα πάντα.

The Preacher

Η μεταφορά του χάρτινου ήρωα του Γκαρθ Ένις ξεκίνησε με υποσχέσεις και στη συνέχεια άφησε κάμποσα meh… Και όμως, οι χαρακτήρες ήταν ιδανικοί για να χτιστεί επάνω τους μια μαύρη και διασκεδαστική ιστορία για ένα αλλόκοτο ζευγάρι με αμαρτωλό παρελθόν, ένα βαμπίρ από την Ιρλανδία και ένα φραντσάιζ του θεού επί της γης, το οποίο αντιμετωπίζει σοβαρά επιχειρηματικά προβλήματα… Και εδώ, ο θεός αγνοείται και γίνονται κάστινγκς για την αντικατάστασή του.

Lucifer

Το αντίπαλο δέος βαρέθηκε την κόλαση και αποφάσισε να πάει διακοπές. Και εδώ, πρόκειται για μια «χάρτινη» ιστορία, την οποία δημιούργησε μάλιστα ο Νιλ Γκάιμαν αρχικά. Ο οξαποδώ λοιπόν, ανεβαίνει στη Γη, ανοίγει ένα κυριλέ μπαρ και γνωρίζει μια ντετέκτιβ, με την οποία τελικά συνεργάζεται. Ανάμεσα στα διάφορα που ξεστομίζει ο Λούσι στη σειρά, είναι και το «ο θεός δεν έχει καμία ανάμειξη στο χάλι σας».

American gods

Αν τα προηγούμενα μοιάζουν με λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένες εκδοχές του ίδιου μοτίβου, το American gods παίζει στο τσάμπιονς λιγκ της θεολογίας και των τηλεοπτικών σειρών. Ο Νιλ Γκάιμαν (πάλι), υπογράφει την ιστορία που φέρνει τους παλιούς θεούς αντιμέτωπους με τους νέους. Οι θεοί όμως υπάρχουν επειδή τους επινοούν, τους λατρεύουν και τελικά, τους δημιουργούν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Φέτος, αναμένεται η δεύτερη σεζόν.