Τα Κούρεντα και ένας ζουπάνος

Στη «Χρονογραφία της Ηπείρου» (1856), ο ιστοριοδίφης Παναγιώτης Αραβαντινός έγραφε: «Κούρεντα κώμη της Μολοσσίας κειμένη πέντε ώρες μακράν των Ιωαννίνων προς το Δ.Β. Εκ ταύτης, πολίχνης άλλοτε ούσης, έλαβε την κλήσιν η μείζων των τεσσάρων περιοχών της επαρχίας των Ιωαννίνων. Εν ταύτη τη περιοχή μέχρι της Αληπασσαλικής κατοχής υπήρχε και κατής εδρεύων εις την κώμην των Κουρέντων μετά την ερήμωσιν της Βελλάς. Περιέχει η περιοχή αυτή κώμας και χωρία 82 άπαντα ενοικούμενα υπό αυτόχθονος ελληνικής φυλής. Εκ των χωρίων αυτών το Πετζάλι, Βουτζαρά και Γιοργάννιστα, καλούνται και εισί μαχαλάδες της κώμης των Κουρέντων. Παρεκτός δε της Ζίτζης ουδεμία κώμη ή χωρίον της εκτεταμένης ταύτης περιοχής διετήρησε την δεσποτείαν των γαιών και των αγρών της».

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Τα Κούρεντα, που διοικητικά σήμερα ανήκουν στον Δήμο Ζίτσας, αποτελούσαν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά των Ιωαννίνων και έδρα επαρχίας (εξ ου και τα Κουρεντοχώρια).

Για την προέλευση του ονόματός τους, ο λόγιος Ιωάννης Λαμπρίδης γράφει κατά τον 19^ο αιώνα ότι είναι «ζουπάνου όνομα, όπερ από αρσενικού (Κούρεντας) εις ουδέτερον και πληθυντικού αριθμού ετράπη προς δήλωσιν των πολλών ίσως συνοικιών εξ ων και νυν το ομώνυμον χωρίον συνίσταται..». Ζουπάνος σημαίνει φύλαρχος.

Ο Στέφανος Μπέττης στα «Κουρεντιακά» (1997), κάνει λόγο για όνομα «κατάλοιπο πιθανώτατα της εποχής της σερβοκρατίας».

Ο Κώστας Ευ. Οικονόμου στο βιβλίο του «Τα οικωνύμια του Νομού Ιωαννίνων-Γλωσσολογική εξέλιξη» (2002) καταγράφει κι αυτός την άποψη του Λαμπρίδη. Ωστόσο, δεν αποκλείει το τοπωνύμιο να προέρχεται από το αλβανικό ουσιαστικό kurent που σημαίνει «ρεύμα, χείμαρρος» (πληθ. kurente).

Μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου, τα Κούρεντα έγιναν επίσημα κοινότητα το 1919 (ΦΕΚ 184Α – 19/08/1919). Όπως αναφέρεται στο ΦΕΚ, στην κοινότητα Κουρέντων «ενούνται ο συνοικισμός Γιουργάνιστα και η Ιερά Μονή Αγγελομάχου».