Ψήφους να φέρνει…

Οι άνθρωποι που ήρθαν από την Αλβανία, κάθε εθνικής ρίζας και καταγωγής, πέρασαν άσχημα στην Ελλάδα, μέχρι να καταφέρουν, ευτυχώς, να ξεπεράσουν τους πιο ρατσιστικούς «κάβους» του ελληνικού κοινωνικού αρχιπελάγους.

Ήταν «καλοί» και «καλές» ως φτηνά εργατικά χέρια, αλλά ήταν πρόβλημα, όταν διεκδικούσαν, όπως όλος ο σώφρων εργαζόμενος κόσμος.

Ήταν εύκολη λύση όταν χρειάζονταν η εργατική τους δύναμη χωρίς ασφάλιση και με πενιχρά μεροκάματα, ήταν εύκολος στόχος όταν πήγαιναν σχολείο δίπλα στα «δικά μας παιδιά».

Κυρίως όμως και διαχρονικά, διαμόρφωναν ένα ικανό εκλογικό σώμα.

Είναι γνωστό αυτό, ειδικά αν ζεις στα Γιάννενα ή τη Θεσπρωτία και ξέρεις δύο-τρία εκλογικά πράγματα, ειδικά σε ό,τι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Σε αυτή την εκλογική επιρροή προσβλέπει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο κατ΄ όνομα φιλελεύθερος πολιτικός, προστρέχει για ακόμα μια φορά σε μια ακροδεξιά υποψηφιότητα, αυτή του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Διονύσιου-Άλφρεντ Μπελέρη, γνωστού ως Φρέντι.

Ο κ. Μπελέρης είναι καταδικασμένος από το ειδικό δικαστήριο SPAK στην Αλβανία σε διετή φυλάκιση, μετά από κράτηση σχεδόν ενός έτους (!), από όταν συνελήφθη με την κατηγορία «εξαγοράς ψήφων» λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές στη χώρα.

Ο βασικός του αντίπαλος, κατ’ όνομα σοσιαλιστής πολιτικός Έντι Ράμα, φέρεται ως ενορχηστρωτής της δίωξης του Μπελέρη, που αρκετά χαρακτηριστικά της υποδεικνύουν διάφορα θεσμικά ζητήματα της γείτονος. Όχι πρωτόγνωρα, όχι πρωτοφανή, όχι αποδεκτά.

Αυτό όμως είναι το ένα κομμάτι της υπόθεσης, που αφορά την Αλβανία, η οποία παραμένει ένα διαφορετικό κράτος. Το «φιλέτο» της Χειμάρρας, όπου ο κ. Μπελέρης εκλέχτηκε δήμαρχος, έχει πυροδοτήσει διαχρονικά πολιτικές συγκρούσεις στην Αλβανία και έχει μεταβάλλει στρατόπεδα εξουσίας. Ο κ. Μπελέρης το γνωρίζει αυτό και το υφίσταται ή το εκμεταλλεύεται, ανάλογα με το πολιτικό φεγγάρι.

Ο πρώην πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα πχ, ο οποίος έχει πλειστάκις κατηγορηθεί για απολυταρχία, διαφθορά κ.λπ., είναι σήμερα υποστηρικτής του κ. Μπελέρη, στο ευκαιριακό πολιτικό παράθυρο που άνοιξε η κόντρα του τελευταίου με τον κ. Ράμα. Παλιότερα, όταν τα συμφέροντα στην περιοχή ήταν διαφορετικά, ήταν διαφορετικές και οι σχέσεις.

Ο σήμερα πολιτικά διωκόμενος Φρέντι Μπελέρης, δεν είναι η πρώτη φορά που βρέθηκε μπροστά σε δικαστήριο. Το 1995 συνελήφθη μαζί με άλλα επτά άτομα στο Δελβινάκι, καθώς τα δύο αυτοκίνητα στα οποία επέβαιναν ήταν έμφορτα με 9 καλάσνικοφ, ξιφολόγχες, ασυρμάτους και άλλα ενδιαφέροντα.

Αυτά συνέβησαν μόλις ένα χρόνο μετά την επίθεση της παραστρατωτικής οργάνωσης ΜΑΒΗ σε φυλάκιο στην Επισκοπή με θύματα δύο αλβανούς στρατιωτικούς.

Η υπόθεση του κ. Μπελέρη στην Ελλάδα έκλεισε το 1999, όταν για λόγους «εθνικής ασφάλειας» το Εφετείο μείωσε τις ποινές των συλληφθέντων και έκλεισε την υπόθεση.

Ο κ. Μπελέρης δεν είναι ο πρώτος ακροδεξιός πολιτικός που «βαφτίζεται» στη (νεο)φιλελεύθερη κολυμβήθρα της εξουσίας. Ο Μάκης Βορίδης, ο Άδωνης Γεωργιάδης είναι μερικά καλά παραδείγματα.

Ούτε είναι η πρώτη φορά που η ελληνική Δεξιά εργαλειοποιεί την εθνική μειονότητα, με την οποία έχει έτσι και αλλιώς βαθιές και διαχρονικές πολιτικές σχέσεις.

Σκεφτείτε όμως τι θα γινόταν, αν ένα οποιοδήποτε άλλο κόμμα, στου οποίου τις ψήφους δεν προσέβλεπε η ΝΔ, κατέβαζε υποψήφιο έναν υπόδικο, καταδικασμένο ή έστω με αυτή τη δικαστική ιστορία που φέρει ο εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας.

Αυτή τη φορά όμως, ο κ. Μητσοτάκης παίζει με τη φωτιά, πολύ πιο κοντά από ό,τι συνήθως. Η συγκεκριμένη επιλογή δεν προσβλέπει βασικά στις μειονοτικές ψήφους, αλλά περισσότερο στον ακροδεξιό πολιτικό χώρο, κομμάτι του οποίου ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να προσεταιριστεί εκλογικά.

Και η καταφυγή της εξουσίας στην ακροδεξιά, όταν η εξουσία αισθάνεται για κάποιο λόγο απειλούμενη, επαναλαμβάνεται.