Σαράντα χρόνια πριν, το 1983, το Fiat Uno επαναπροσδιόρισε το πρότυπο των αυτοκινήτων πόλης, αλλάζοντας την ιστορία της ιταλικής μάρκας.
Η απόφαση της Fiat να το παρουσιάσει στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ (Φλόριντα), την αμερικανική αεροδιαστημική βάση από όπου ξεκινούσε και προσγειωνόταν το πιο προηγμένο αεροσκάφος της εποχής, το διαστημικό λεωφορείο, υποδήλωνε την τεράστια επένδυση που έγινε τόσο για την κατασκευή του όσο και για την παρουσίαση του τεχνολογικού κοσμήματος στο ευρύ κοινό.
Η Fiat βασίστηκε σε μια εξίσου εξαιρετική διαφημιστική καμπάνια, που έφερε την υπογραφή του διάσημου σκιτσογράφου Giorgio Forattini.
Οι γελοιογραφίες του Forattini έγιναν αμέσως διάσημες μαζί με τους νεολογισμούς που ο σκιτσογράφος δημιούργησε ειδικά για την καμπάνια: «sciccosa» (κομψό), «comodosa» (άνετο και ζεστό), «scattosa» (ζωηρό) και «risparmiosa» (εξοικονόμηση χρημάτων).
Αυτά τα νέα επίθετα περιέγραφαν ειρωνικά και παιχνιδιάρικα τις ιδιαιτερότητες του νέου Fiat Uno και ήταν τόσο πιασάρικα που έγιναν μέρος της κοινής γλώσσας.
Η επιτυχία του ήταν άμεση και ενισχύθηκε σημαντικά από την αναγνώρισή του ως Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς το 1984. Θα γινόταν ένα από τα σύμβολα της δεκαετίας του 1980.
Μέχρι να σταματήσει η παραγωγή του στην Ιταλία το 1995, είχαν παραχθεί περισσότερα από έξι εκατομμύρια αυτοκίνητα Fiat Uno, με περίπου τα δύο τρίτα από αυτά να προορίζονται για την εγχώρια αγορά.
Το Fiat Uno, ένα από τα αυτοκίνητα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως, συνέχισε να παράγεται μετά το 1995 σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, κυρίως στη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική.