![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/02n@2x.png)
Tην πασχαλινή του συναυλία θα δώσει το Δημοτικό Ωδείο Ιωαννίνων το Σάββατο 20 Απριλίου, στις 20:30, στην αίθουσα «Β. Πυρσινέλλας» του Πνευματικού Κέντρου.
Στη συναυλία θα συμμετέχουν σολίστ από το πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής «Οι Νέοι της Όπερας», με τη στήριξη του Ιδρύματος Ι. Σ. Λάτση: Μαρία Αλεξάνδρου, υψίφωνος, Ιουλία Σπανού, μεσόφωνος, Χρυσόστομος Καλογριδάκης, τενόρος, Γιώργος Παπαδημητρίου, βαθύφωνος (διδασκαλία Βαγγέλης Χατζησίμος & Μιχάλης Παπαπέτρου), η Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης (διεύθυνση Μαίρη Κωνσταντίδου) και η Συμφωνική Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Ιωαννίνων (υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Χλίτσιου).
Οι μουσικοί θα παρουσιάσουν το Ρέκβιεμ Κ.626 του Μότσαρτ. Το Ρέκβιεμ διαρκεί περίπου μια ώρα και ερμηνεύεται ενιαίο, χωρίς διακοπή.
Σε σημείωμα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ιωαννιτών, καταγράφεται και η ιστορία του «Ρέκβιεμ» σε ρε ελάσσονα. Το τελευταίο έργο του Μότσαρτ το ακολουθεί ακόμα ο θρύλος σύμφωνα με τον οποίο ένας μαυροντυμένος, άγνωστος άνδρας, επισκέφθηκε τον συνθέτη και του παρέδωσε ένα ανυπόγραφο γράμμα, ζητώντας του να συνθέσει ένα Ρέκβιεμ. Ο Μότσαρτ όταν πήρε την παραγγελία ήταν ασθενής από καιρό και, κατά μία τραγική ειρωνεία, είδε τον άγνωστο ως τον προάγγελο του δικού του θανάτου. Άρχισε να γράφει στις 8 Οκτωβρίου 1791, στη Βιέννη, το κύκνειο άσμα του, για τη δική του ψυχή. Το έργο έμεινε ημιτελές, γιατί τον πρόλαβε ο θάνατος. Είχε όμως προλάβει να ολοκληρώσει το πρώτο μέρος, «Requiem aeternam», και το «Kyrie eleison», και να αφήσει προσχέδια για την υπόλοιπη σύνθεση, ενώ τα δύο τελευταία μέρη δεν τα είχε καν αρχίσει. Είναι συγκλονιστικό ότι τις τελευταίες του στιγμές κάνει υποδείξεις στον μαθητή του Franz Xaver Süssmayr, που του συμπαραστέκεται, να συνεχίσει και να συμπληρώσει το έργο του. Και βέβαια, ο μαθητής του συμπληρώνει, το 1792, όσο πιο «μοτσάρτεια» μπορεί, το «Ρέκβιεμ» του δασκάλου του, για το οποίο και μένει στην ιστορία. Η πρώτη επίσημη εκτέλεση του έργου έγινε στη Βιέννη στις 2 Ιανουαρίου 1793, για την οικονομική ενίσχυση της συζύγου του Μότσαρτ, Κονστάνς, με πρωτοβουλία του Gottfried van Swieten.
