Ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Σπύρος Γραμμένος παίξανε ένα Σάββατο βράδυ στο Κρυφοβό και δημιούργησαν ένα νέο καλοκαιρινό είδος: ένα πανηγύρι, χωρίς όμως Χαρά Βέρρα και «θα χορέψει τώρα η παρέα του…». Και επίσης, έκαναν μια από τις καλύτερες φετινές συναυλιακές φάσεις στα Γιάννενα, ακόμα και για όσους τους έχουν δει (μαζί ή χώρια), δεκάδες φορές.
Στη «Σκάλα» στο Κρυφοβό λοιπόν, έγινε ένα από τα «ανύποπτα» live του φετινού καλοκαιριού και από τα πιο επιτυχημένα, μέχρι στιγμής. Όχι μόνο προσέλευσης, ούτε λόγω περιεχομένου, αλλά κυρίως λόγω «φάσης».
Για τρεις ώρες, Γραμμένος και Δεληβοριάς είπαν αυτά για τα οποία είναι γνωστοί, δηλαδή τραγούδια, ιστορίες και τραγούδια άλλων, που τους αρέσουν. Έκαναν πλάκα με τους φίλους τους και κατά τις 2 το πρωί, το διέλυσαν. Είπαν την ιστορία με τις πινακίδες στην πλάκα Λιτοχώρου, τη φάση με το γιατρό «πάουερ-πακέτο», είπαν Κουκουλοφόρο, Βουγιουκλάκη, είπαν την «Εκείνη», το πιο καταγραφικό και ωραίο τραγούδι που γράφτηκε στην Ελλάδα (για) τη δεκαετία του ‘90, έδωσαν ακόμα και νόημα σε γνωστά κομμάτια που οι δημιουργοί τους, έχουν απεμπολήσει τη σημασία και το νόημά τους (και δεν είναι η «Ευλαμπία» ένα από αυτά).
Χωρίς να κάνουν κάτι καινοτόμο, στην εποχή της εντερπρενέουρσιπ πρωτοβουλίας, χωρίς να καμωθούν ότι είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι, οι δύο τύποι, συνεπικουρούμενοι από τους Καλκάνη-Χριστοδούλου σε κλαρίνο-πιάνο, έδειξαν έναν τρόπο για τις ωραίες φάσεις.