Η μέρα που η σόουλ έγινε κάτι περισσότερο

Στις 21 Μαΐου του 1971, 49 χρόνια και κάτι μέρες πριν, βγήκε ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ όλων των εποχών.

Ο Μάρβιν Γκέι ήταν ήδη ένας αναγνωρισμένος σόουλ μουσικός και το What’s going on ήταν το ενδέκατο άλμπουμ του.

Για πολλούς λόγους όμως, δεν ήταν ίδιο με τα προηγούμενα.

Το What’s going on ήταν ένα concept άλμπουμ, κυρίως στιχουργικά, αλλά σε ένα βαθμό και μουσικά. Ο Γκέι είχε ήδη αρκετές επιτυχίες, όπως το Hitch Hike που ήταν από τις πρώτες του, αλλά και το Pride and Joy που είχε γοητεύσει τους Beatles όταν πάτησαν το πόδι του στις ΗΠΑ. Επίσης, τέσσερα χρόνια πριν το What’s Going On, ο Γκέι είχε δώσει τη φωνή του σε ένα διαχρονικό ύμνο, το I Heard it through the Grapevine, μαζί με τις Andantes, τη συμφωνική του Ντιτρόιτ και τους Funk brothers, τη μόνιμη μπάντα της Motown.

Κάπου εκεί, είχαν φανεί και οι τομές που έκανε ο Γκέι στον σόουλ ήχο. Το What’s Going On έμελλε να γίνει ένας «ψυχεδελικός σόουλ» δίσκος, από έναν καλλιτέχνη που ήδη, ήταν από αυτούς που διασκεύαζαν οι πάντες (και οι μπάντες…).

Ο δίσκος όμως ήταν και κάτι ακόμα: ήταν ένα σόουλ κοινωνικό μανιφέστο, καθώς αφηγούνταν ιστορίες για τη φτώχια, το Βιετνάμ, τα ναρκωτικά, ακόμα και την οικολογία. Μια από τις επιρροές του Γκέι, ήταν οι μαρτυρίες του Όμπι Μπένσον των Four Tops, ο οποίος είχε συμμετάσχει σε μια συγκέντρωση στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλι, την οποία η αστυνομία διέλυσε δια της βίας (όχι κάτι παράξενο…). Μάλιστα, το αφεντικό της Motown Μπέρι Γκόρντι, αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το κομμάτι γιατί ήταν «πολύ πολιτικοποιημένο». Ο Γκέι κατέβηκε σε απεργία και τελικά, η εταιρία υπέκυψε. Δεν έχασε ποτέ από την επιλογή της…

Ο Γκέι είχε τη στόφα του σταρ. Ήταν ένας τέτοιος, σε εποχές που οι μαύροι καλλιτέχνες έκαναν συγκεκριμένα πράγματα και «πέρναγαν» σε συγκεκριμένα ακροατήρια. Κάμποσα χρόνια αργότερα, όταν έγραψε το Sexual Healing, έφτασε να τραγουδήσει μέχρι και σε All Star Game του ΝΒΑ.

Ο δίσκος έγινε αμέσως επιτυχία, κάτι που ήταν απόλυτα λογικό. Είναι σχεδόν τέλειος…