Η ιστορία ενός Γιάννη

Ίσως το μεγαλύτερο hype γύρω από τον Γιάννη Αντετοκούμπο, το έχει δημιουργήσει το παρελθόν του και όχι μόνα τους, τα εξωπραγματικά του μπασκετικά κατορθώματα.

Συνήθως, τα βιοπικά αναγνώσματα έρχονται για να εκμεταλλευτούν τη φήμη του βιογραφούμενου, σε μια δεδομένη στιγμή  που η φήμη του φτάνει στο απώγειο. Συνήθως επίσης δεν είναι ιδιαίτερα αξιόλογα, καθώς τις περισσότερες φορές προσπαθούν να βρουν «σκελετούς στην ντουλάπα» και συνήθως, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το βιβλίο της Μίριν Φέιντερ όμως για τον Γιάννη και την οικογένεια Αντετοκούμπο (Διόπτρα, 2021) δεν εντάσσεται στις παραπάνω κατηγορίες. Αντίθετα μάλιστα, είναι ένα πολύ καλό αρχειακό ντοκουμέντο για το πώς αντιλαμβάνονται οι ξένοι, αυτό που συμβαίνει τα 10 τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και τι ακριβώς έχουμε περάσει.

Ο Γιάννης λοιπόν είναι πλέον σύμβολο. Και είναι το πιο δικαιολογημένα αποθεωμένο σύμβολο για την ελληνική κοινωνία, ακριβώς γιατί είναι αυτός που είναι και κάνει αυτά που κάνει, μέσα και έξω από τα γήπεδα του ΝΒΑ.

Η περιγραφή της πορείας του, όπως την αποτυπώνει η Φέιντερ είναι απίστευτη. Τα πράγματα που συνέβησαν στην οικογένεια Αντετοκούμπο, αν και είναι αυτά που υποψιαζόμαστε ότι μπορεί να συμβαίνουν σε ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, πλέον «νομιμοποιούνται» μέσα από αυτή την αφήγηση.

Επίσης, η αφήγηση δεν «χαρίζεται»: μιλάει για το πόσο ρατσιστές είναι ενίοτε οι Έλληνες, υπενθυμίζει με έναν προσεκτικό τρόπο πόσο ανεκτική ήταν η εξουσία απέναντι στους νεοναζί, στην Ελλάδα, αλλά και σε πόσο τραγική κατάσταση έφεραν τον ελληνικό λαό τα μνημόνια και οι αιματηρές πολιτικές συμφωνίες.

Πώς όμως αυτά «κολλάνε» με την ιστορία του MVP Γιάννη; Και όμως, ταιριάζουν απόλυτα, αφενός γιατί η αφήγηση της συγγραφέα είναι προσαρμοσμένη σε αυτή την ανάγκη, τη σύνδεση δηλαδή μιας έτσι και αλλιώς απίστευτης ιστορίας ενός παιδιού που πεινούσε και αντιπαθούσε το μπάσκετ, αλλά έφτασε να γίνει πρωταθλητής στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, αφετέρου γιατί το βιβλίο ήρθε την κατάλληλη στιγμή, με τη «Διόπτρα» να κάνει έναν αγώνα δρόμου τις ίδιες μέρες που οι Μπακς γίνονταν πρωταθλητές του ΝΒΑ.

Η «Εκτόξευση στα αστέρια» δεν είναι ακριβώς το «αντίτιμο» μιας συγκεκριμένης λογοτεχνικής αξίας, είναι όμως η καλύτερη καταγραφή αυτής της ιστορίας, που μπορεί μέχρι και να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο…

Θα βρείτε το βιβλίο της Μ. Φέιντερ εδώ