Γερακάρι: πίσω στην εποχή του Βυζαντίου

Το Γερακάρι είναι ένα μικρό χωριό, ένας οικισμός του Δήμου Ιωαννιτών, νοτιοανατολικά της λίμνης Παμβώτιδας. Βρίσκεται δε σε υψόμετρο 920 μ.

Σε παλιότερες αναφορές συναντάται και με τον τύπο γραφής Γερακάρη.

Σύμφωνα με τον καθηγητή γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κώστα Οικονόμου («Τα οικωνύμια του νομού Ιωαννίνων-Γλωσσολογική εξέταση»), το τοπωνύμιο είναι κυριώνυμο και προέρχεται από το επώνυμο Γερακάρης, που παραπέμπει στο επάγγελμα του γερακάρη. Ο γερακάρης ήταν εκπαιδευτής ή επιστάτης κυνηγετικών γερακιών. Αναφέρεται δε και ως τιμητικός τίτλος της βυζαντινής αυλής.

Ο ιστοριοδίφης και ερευνητής Στέφανος Μπέττης, στο βιβλίο του «Ονοματολογία των χωριών των Ιωαννίνων» είναι πιο περιγραφικός όσον αφορά την ονομασία του οικισμού αυτού.

Επισημαίνει ότι το κυριώνυμο διασώζει το όνομα του πρώτου γαιοκτήτη του, του Γερακάρη, που αποτελούσε όνομα παλιάς οικογένειας των Ιωαννίνων, και που ασκούσε και χρησιμοποιούσε γεράκια για το κυνήγι, ιδίως ηγεμόνων και ευγενών. Ο Μπέττης κάνει και μια παραπομπή στον έλληνα βυζαντινολόγο Φαίδωνα Κουκουλέ (1881-1956): «… υπήρχαν ειδικοί άνδρες, οίτινες και επί τη βάσει οδηγιών εξ ειδικών βιβλίων… ανελάμβανον να φροντίζουσιν περί της αγωγής και της θεραπείας των τόσων χρησίμων αυτών πτηνών (ιεράκων), οίτινες εκαλούντο ιερακάριοι, ονομασία η οποία απέμεινεν εις το σημερινόν οικογενειακόν όνομα Γερακάρης, το οποίον ως τοιούτον μνημονεύεται ήδη από του ΙΕ’ αιώνος».

Ο Μπέττης παραπέμπει και στο «Χρονικό των Τόκκων», ένα έμμετρο χρονικό του 15^ου αιώνα που εστιάζει στη δράση της οικογένειας των Τόκκων, και δη του Καρόλου Α’ Τόκκου. Σε αυτό γίνεται αναφορά στα κυνήγια που έκανε ο δεσπότης των Ιωαννίνων στην ευρύτερη περιοχή, όπου ποικιλία θηραμάτων.