Έργα και ημέρες του Β. Παλαιοκώστα στην Ήπειρο

Πριν από ένα χρόνο, το best seller του (φυσιολογικού, τότε…) καλοκαιριού, ήταν το βιβλίο «Μια φυσιολογική ζωή», του Βασίλη Παλαιοκώστα, του πιο επιτυχημένου παράνομου στη σύγχρονη Ελλάδα.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις «Εκδόσεις των συναδέλφων» και ήταν ένα διαφορετικό εγχείρημα, παρότι παρόμοια βιβλία έχουν κυκλοφορήσει ξανά (όπως πχ το προπέρσινο «Καταζητείται» του Κώστα Σαμαρά. Για πρώτη φορά όμως, ο συγγραφέας του βιβλίου δεν ήταν δέσμιος και στις κατά τόπους παρουσιάσεις, όλο και μια σχετική κινητοποίηση της ασφάλειας υπήρχε, μήπως και…

Ο Παλαιοκώστας είχε μια «ιδιαίτερη» σχέση με τα Γιάννενα και την Ήπειρο, την οποία αποτυπώνει στο βιβλίο του, σε αρκετά σημεία, τέσσερα εκ των οποίων τα πιο ενδιαφέροντα.

Ανάμεσά τους είναι κάποιες συμβολικές στιγμές για τον ίδιο, αλλά και για την επικαιρότητα της εποχής.

Όπως για παράδειγμα, το φθινόπωρο του ’91, όταν ο Παλαιοκώστας έχει δραπετεύσει από τις φυλακές Χαλκίδας και κατευθυνόταν προς Γιάννενα.

«Εκείνο το φθινοπωρινό πρωινό μας βρήκε στο τιμόνι. Τον Κώστα σε ένα Γκολφ και εμένα να ακολουθώ με ένα λευκό τύπου βαν Φολσκβάγκεν, αρκετά ταλαιπωρημένο, στον αυτοκινητόδρομο Καλαμπάκας-Ιωαννίνων με κατεύθυνση και προορισμό τα Γιάννενα» περιγράφει και παρακάτω, όταν συναντούν περιπολικό:

«Έπρεπε να το λήξω τώρα πριν πάρει άλλη τροπή η καταδίωξη. Δίπλα μου στη θέση του συνοδηγού είχα μια ολόμαυρη κοντόκαννη, με πιστολοειδή λαβή χράπα χρούπα. Την αρπάζω και την κολλάω σε οριζόντια θέση στο παρμπρίζ του βαν. Αμέσως την αφήνω στη θέση της και ξανασηκώνω με υψωμένο δείκτη το δεξί μου χέρι, γνέφοντάς τους πως τα όπλα δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για τους ίδιους».

Τελικά, η καταδίωξη τελείωσε και ο Παλαιοκώστας με το συνεργό του, επέστρεψαν προς Καλαμπάκα και Γρεβενά.

Προς το τέλος του ’91, ο Παλαιοκώστας σχεδιάζει ληστεία τράπεζας. «Μετά από αρκετή αναζήτηση εντοπίσαμε μια Εμπορική στην πόλη των Ιωαννίνων, σε πολύ καλό σημείο κοντά στο κέντρο (σ.σ. εννοεί στη σημερινή θέση της Alpha, στο Βελισσάριο)».

Και συνεχίζει: «Καθότι παραμεθόριος, η πόλη των Ιωαννίνων είχε έντονη στρατιωτική παρουσία. Προμηθευτήκαμε φόρμες παραλλαγής, στις οποίες τοποθετήσαμε διακριτικά λοχαγού και υπολοχαγού αντίστοιχα και στρατιωτικά καπέλα τύπου τζόκεϋ με εθνόσημο παρακαλώ».

Και μετά: «Παίρνω το σάκο, ζητήσαμε τυπικά συγγνώμη για την αναστάτωση, τους καλημερίσαμε και βγήκαμε στο δρόμο». Η λεία ήταν 24 εκατ. δραχμές, τα οποία μέτρησαν όταν το τζιπ, κόλλησε σε οροπέδιο, προς Σαμαρίνα. Ήταν η πρώτη ληστεία τράπεζας που έκανε ο Βασίλης Παλαιοκώστας.

Το 1995, λίγο μετά την απαγωγή Χαΐτογλου, ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ένα ακόμα άτομο οδηγούν από Ηγουμενίτσα προς Πάργα, ένα Λάντα Νίβα και πέφτουν σε μπλόκο.

«Άαααιντε πάλι, πανηγύρι θα ‘χουμε!». Ο Παλαιοκώστας πέρασε το μπλόκο «με 120 χιλιόμετρα και τα νερά του δρόμου πετάχτηκαν μουσκεύοντάς τους λίγο περισσότερο».

Ξεκίνησε καταδίωξη, με τις αστυνομικές δυνάμεις να επεμβαίνουν σε Άλφα Ρομέο. «Όμως ο κομμουνισμός εκτός του Λάντα, κατασκεύασε το Καλάσνικοφ και το Σκόρπιον, ως αντιστάθμισμα στην κατάφορη αδικία τεχνολογικής υπεροχής του δυτικού ιμπεριαλισμού» γράφει, λίγο πριν αρχίσει το πιστολίδι… Τελικά, διαφεύγει τη σύλληψη.

Λίγο καιρό αργότερα, θα συλληφθεί και για το περιστατικό της Πάργας, αλλά και μια συμπλοκή στο λιμάνι της Πάτρας, θα δικαστεί στο μικτό ορκωτό Ιωαννίνων.

«Πρώτοι, καταθέσανε οι τέσσερις μπάτσοι που συμμετείχαν στην καταδίωξη της Πάργας. Προς τιμήν τους, δεν είπαν τίποτε περισσότερο ή λιγότερο απ’ τα πραγματικά γεγονότα. Στις επίμονες ερωτήσεις της έδρας, αναφέρανε πως ποτέ δεν είδαν τα πρόσωπα των δραστών, δεν καταγράψαν τις πινακίδες του Λάντα και οι υπηρεσίες τους δεν κατάφεραν να βρούν κανένα άλλο στοιχείο πέρα από τους κάλυκες του Σκόρπιον».

Τελικά, ο Παλαιοκώστας αθωώθηκε. «Ήταν η πρώτη φορά που θα άκουγα τη λέξη ‘αθώος’ από στόμα δικαστή, μολονότι ένοχος».

Αυτά και πολλά ακόμα περιστατικά, περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο στο βιβλίο.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να στηρίξετε με μια συνδρομή