Ένα μεσημέρι στην Κάισσα

Η Κάισσα είναι η θεά του σκακιού. Είναι όμως και τα καταστήματα που έφεραν εμπορικά στην Ελλάδα τον κόσμο των επιτραπέζιων παιχνιδιών και των φανταστικών κόσμων των RPG, των παιχνιδιών ρόλων, τα παιχνίδια με κάρτες κ.α.

Επειδή όμως όλα αυτά μοιάζουν «ψιλά γράμματα» για τους περισσότερους και τις περισσότερες (όχι όμως για τα... παιδιά των περισσότερων οικογενειών), ο «Τύπος» μίλησε με τον Βασίλη Βασιλείου, υπεύθυνο του καταστήματος της Κάισσας στα Γιάννενα, στην οδό Ναπολέοντα Ζέρβα 11. Η κουβέντα φυσικά, έγινε με τον Γκάνταλφ να επιβλέπει από το διπλανό ράφι, τρία elves από τα Forgotten Realms να εποπτεύουν το χώρο και δύο μηχανοκίνητα τάγματα τιτάνων από το Warhammer 40000, να μαρσάρουν.

«Εδώ θα έρθει ένα παιδί 8 χρονών και ασχολείται με κάρτες, αλλά και παιδιά έως και 18 χρονών. Θα έρθουν όμως και οι 18 μέχρι 40 και πάνω. Οι μικρότεροι ασχολούνται κυρίως με παιχνίδι με κάρτες που ανανεώνονται συχνά» κάνει την εισαγωγή ο Βασίλης Βασιλείου, περιγράφοντας το ηλικιακό «τοπίο».

Η αγορά των παιχνιδιών με κάρτες είναι τεράστια. Οι μεγαλύτερες κοινότητες στα Γιάννενα είναι των Yu-Gi-Oh! για τους μικρότερους και του Magic:The Gathering για τους μεγαλύτερους. «Στην πόλη, το Yu-Gi-Oh και το Magic έχουν τη μεγαλύτερη κοινότητα, είναι και παρεμφερή παιχνίδια. Είχαμε επίσης μεγάλη κοινότητα στις φιγούρες, του Lord Of the Rigns, του γνωστού παιχνιδιού που βασίζεται στην τριλογία του Τόλκιν, αλλά και του Warhammer, ενός μελλοντολογικού παιχνιδιού. Η αγορά αυτή έχει πέσει κάπως, τώρα με την κρίση».

Ιδιαίτερη θέση κατέχει φυσικά η φαντασία. Οι παίκτες δεν αρκούνται στην κάρτα ή τη φιγούρα που κρατούν. Πολύ συχνά, ακόμα και αυτά τα μέσα, ειδικά οι κάρτες, είναι συλλεκτικής αξίας, καθώς έχουν σχεδιαστεί από πολύ γνωστούς καλλιτέχνες, ενώ οι φιγούρες βάφονται από τους ίδιους τους παίκτες, που γίνονται και μοντελιστές.  «Κάποιες κάρτες μπορούν να κοστίζουν μέχρι και 400 ευρώ. Κατά καιρούς βγαίνουν τέτοια κομμάτια, καθώς οι εταιρίες προσεγγίζουν καλλιτέχνες για να φτιάξουν κάποιο art piece και είναι ομολογουμένως πολύ ωραίες» λέει ο κ. Βασιλείου. Αυτή η διαδικασία είναι ένα κομμάτι της «γοητείας» των παιχνιδιών. «Είναι αυτό που βλέπεις, γιατί αυτό που βλέπεις μετά το φαντάζεσαι. Γι αυτό λέγονται παιχνίδια στρατηγικής και φαντασίας, είναι δύο αλληλένδετα πράγματα» συνεχίζει.

Η Κάισσα, εκτός από την εμπορική κίνηση, παίζει και δείχνει παιχνίδια, καρτών, επιτραπέζια, γενικά ό,τι μπορεί να… υπόκειται σε κανόνες παιχνιδιού και να παίζεται σε ένα τραπέζι ή και όχι. Η κρίση έχει «ανεβάσει» τα επιτραπέζια, τα παιχνίδια που παίζονται δηλαδή πάνω σε έναν χάρτη ή πλατφόρμα. «Η κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά, αλλά και θετικά. Τώρα ο κόσμος διασκεδάζει συνήθως σπίτι του, με ένα επιτραπέζιο» αναφέρει ο Β. Βασιλείου.

Αύξηση της κίνησής τους έχουν γνωρίσει τελευταία τα ελληνικά παιχνίδια (είναι πολλά), ακόμα και τα παλιότερα: «Καλλιστώ», «Ταξιδεύοντας», ή και παλιότερα που έχουν σταματήσει να βγαίνουν όπως το «Blokus». Ο κανόνας πάντως φαίνεται ότι είναι η δοκιμή. «Σε πολλά παιχνίδια βγαίνουνε επεκτάσεις. Αυτά που είναι επιτυχημένα, θα φροντίσουν οι εταιρίες να τα υποστηρίξουν με έξτρα κουτιά που σε κάνουν να μην το βαριέσαι».

Στα επιτραπέζια η γκάμα είναι πραγματικά τεράστια. «Υπάρχουν παιχνίδια παρέας, παιχνίδια στρατηγικής, παιχνίδια μόνο για 2 άτομα, παιχνίδια μισής ώρας και παιχνίδια 3 ωρών» λέει ο Β. Βασιλείου. «Αν με ρωτήσεις πιο προτιμάω, θα απαντήσω ανάλογα με την όρεξη, με την παρέα και το πού βρίσκομαι. Αλλά πολύ καλοί για 3-4 άτομα είναι οι ‘Άποικοι του Κατάν’. Απλό, κρατάει φυσιολογική ώρα, έχει την κατάλληλη αλληλεπίδραση για να γίνει ενδιαφέρον. Για περισσότερα άτομα και πιο γρήγορο παιχνίδι, το Munchkin, το οποίο που σατιρίζει άλλα παιχνίδια. Το Mage Night είναι πιο στρατηγικό, δημιουργείς έναν κόσμο καθώς παίζεις» συνεχίζει.

Εκτός όμως από όλα τα παραπάνω, υπάρχει πάντα η μαγεία του φανταστικού. Κάποια παιχνίδια, όπως τα RPG, τα παιχνίδια ρόλων, βασίζονται σε ένα πολύ μεγάλο σύμπλεγμα κανόνων και ορισμού των κόσμων στον οποίο συμβαίνουν. Όπως πληροφορεί ο Β. Βασιλείου, πλέον δεν χρειάζεται… διδακτορικό για να παίξεις ένα role playing game, καθώς έχουν απλοποιηθεί κάπως τα πράγματα. «Πριν από μερικά χρόνια, θα χρειαζόσουν ενδεχομένως, αλλά όχι πια. Το είδανε και οι δημιουργοί και έχουν βελτιώσει πολύ τους κανόνες που είναι πια πιο προσβάσιμοι» προσθέτει.

Τα Dungeons&Dragons είναι μια πολύ μεγάλη ενότητα. «Είναι το τέταρτο κομμάτι με το οποίο ασχολούμαστε εδώ, μετά τις κάρτες, τις μινιατούρες και τα επιτραπέζια. Σε αυτό το παιχνίδι παίρνεις ένα ρόλο, έναν χαρακτήρα και είσαι σε ένα τραπέζι, όπου ο αφηγητής δημιουργεί μια ιστορία. Οι παίκτες πράττουν σε συνεργασία με τους άλλους παίκτες και ανάλογα με το χαρακτήρα που έχουν. Κανείς δεν κερδίζει ή χάνει, τα παιχνίδια δεν είναι ανταγωνιστικά, όλοι προσπαθούν να περάσουν καλά και να φτάσουν σε έναν τελικό σκοπό. Αν δεν μπορέσουν να συνεργαστούν, δεν θα καταφέρουν. Το βασικό χαρακτηριστικό είναι ένα μικρό, απλό ηθοποιηλίκι που χρειάζεται για παιχτεί το παιχνίδι». Είναι και αυτό που γοητεύει όσους και όσες το παίζουν, προσθέτουμε.