Το περασμένο καλοκαίρι, ενδεχομένως να μην υπήρχαν άνθρωποι στα Γιάννενα που θα πίστευαν πραγματικά ότι τον Οκτώβριο, όλη η πόλη θα φορούσε μάσκες και θα ήταν ένα από τα πιο προβληματικά σημεία της χώρας, λόγω εξάπλωσης του κοροναϊού.
Λίγο το αφήγημα «της νίκης», λίγο η διαφημιστική καμπάνια περί «covid free» περιοχής, δημιούργησαν την εσφαλμένη αίσθηση ότι όλα πάνε καλά.
Σήμερα, η μάσκα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και η επιδημιολογική εκτίμηση που συζητούν οι ειδικοί και βάση αυτής λαμβάνονται αποφάσεις για τα μέτρα, τι κλείνει, τι παραμένει ανοιχτό και πώς, είναι πιο τρομακτική από τα 20 και 25 κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά τα τελευταία 24ωρα.
Καταρχάς, μερικοί αριθμοί:
Ο Αύγουστος ήταν ο μήνας που τα Γιάννενα άρχισαν να εμφανίζονται τακτικά και πάλι στις ενημερώσεις του ΕΟΔΥ. Τότε, η αμφισβήτηση ήταν έντονη για τις κατανομές και σε ένα βαθμό, δικαιολογημένη, καθώς ο ΕΟΔΥ κάνει λάθη και η διαχείρισή του αμφισβητείται συχνά. Συνολικά, καταγράφηκαν 34 κρούσματα όλο το μήνα.
Ο Σεπτέμβριος ήταν σαφώς πιο «ταραγμένος», με το πρόβλημα να κάνει όλο και πιο έντονη την εμφάνισή του πανελλαδικά, παρά τις καθησυχαστικές συνήθως διαπιστώσεις της επιτροπής ειδικών και των κυβερνητικών. Στις 19 Σεπτεμβρίου, ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε 12 κρούσματα, καταγγέλθηκε επίσημα ότι έκανε λάθος και έγραψε δύο φορές τα θετικά κρούσματα από την Αγία Ελένη, ερωτήθηκε επίσημα, δεν απάντησε ποτέ. Η αναξιοπιστία του οργανισμού ήταν το τελευταίο πρόβλημα ωστόσο, καθώς τα συνολικά κρούσματα έφτασαν τα 107 όλο το μήνα.
Ο Οκτώβριος μπήκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Χωρίς τη χτεσινή (Σάββατο) καταγραφή, τα κρούσματα έχουν ξεπεράσει ήδη αυτά του Σεπτεμβρίου, φτάνοντας τα 117 συνολικά. Ο νομός είναι σε καθεστώς ειδικών περιοριστικών μέτρων και η ανησυχία έντονη.
Από το Σάββατο και σήμερα Κυριακή, έχουν προστεθεί άλλα 42 κρούσματα.
Ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα της μάσκας, ως ένα από τα μέτρα προφύλαξης. Ένας στους δέκα, ειδικά στο κέντρο της πόλης, «συλλαμβάνεται» να μη φοράει (άσχετα αν όλοι-ες οι υπόλοιποι τη φοράμε σωστά…), αλλά η μάσκα δεν λύνει όλα τα προβλήματα.
Οι ανακολουθίες και οι μη ακριβείς οδηγίες, αλλά και ο τρόπος που έχει διαρθρωθεί το σύστημα ελέγχου και αντιμετώπισης, δεν κατευνάζουν τις ανησυχίες. Οι υγειονομικοί φωνάζουν εδώ και καιρό για τις ελλείψεις, κυρίως σε προσωπικό, αλλά δεν εισακούγονται, ενίοτε ψέγονται με το γενικό αφορισμό περί συνδικαλισμού. Ωστόσο, οι χειρισμοί και οι αποφάσεις αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ελλείψεις που δεν καλύπτονται προληπτικά, αλλά αφού παρουσιαστεί το πρόβλημα.
Επίσης, οι οδηγίες του ΕΟΔΥ είναι πλημμελείς. Περιπτώσεις κρουσμάτων, τυγχάνουν διαφορετικών χειρισμών ανά σχολεία, νοσοκομεία, ακόμα και τμήματα των ίδιων υπηρεσιών. Σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα τίθενται εργαζόμενοι σε τμήματα των νοσοκομείων, όταν παρουσιαστεί κρούσμα (συνήθως ανάλογα με την ανάγκη σε προσωπικό), διαφορετικοί χειρισμοί γίνονται σε σχολεία, στην περίπτωση μοναδικού κρούσματος σε τμήμα, ενώ συχνά, φαίνονται και τα κενά ή οι ανακολουθίες: παρότι λεκτικά, οι λοιμωξιολόγοι και το υπουργείο έχουν τονίσει ότι οι μαθητές μπορούν να μη φοράνε μάσκα στα διαλείμματα, αρκεί τα τμήματα να μη συγχρωτίζονται, μια και μοναδική απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, «φοράνε ή δεν φοράνε» δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή...