Οι δεινόσαυροι κυριάρχησαν για πολύ καιρό στη ξηρά με μια πληθώρα μορφών, όπως φυτοφάγους γίγαντες (Αργεντινόσαυρος), κρεατοφάγα κτήνη (Τυραννόσαυρος) και άλλους παράξενους (Θερζινόσαυρος), αλλά το πότε ακριβώς και πού πρωτοεμφανίστηκαν, παραμένει ένα μικρό αίνιγμα.
Οι ερευνητές προτείνουν τώρα μια νέα τοποθεσία για τη γενέτειρα των δεινοσαύρων, με βάση τις θέσεις των παλαιότερων σήμερα γνωστών απολιθωμάτων δεινοσαύρων, τις εξελικτικές σχέσεις μεταξύ αυτών των πρώτων μορφών και τη γεωγραφία της Γης κατά την Τριαδική περίοδο.
Η περιοχή αυτή εκτείνεται μεταξύ της σημερινής ερήμου Σαχάρα και των τροπικών δασών του Αμαζονίου, που σήμερα χωρίζονται από χιλιάδες χιλιόμετρα και έναν ωκεανό χάρη.
«Όταν οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα απολιθώματα, όλες οι ήπειροι της Γης αποτελούσαν μέρος της γιγαντιαίας υπερήσου Παγγαίας. Οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν στο νότιο τμήμα αυτής της χερσαίας έκτασης, γνωστή ως Γκοντβάνα», δήλωσε ο Τζόελ Χιθ, διδακτορικός φοιτητής παλαιοντολογίας στο University College του Λονδίνου και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Current Biology.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι πιθανότατα προήλθαν από τις περιοχές χαμηλού γεωγραφικού πλάτους της Γκοντβάνα κοντά στον ισημερινό, μια περιοχή που σήμερα περιλαμβάνει τη βόρεια Νότια Αμερική και τη βόρεια Αφρική», πρόσθεσε ο Χιθ.
Τα παλαιότερα γνωστά απολιθώματα δεινοσαύρων χρονολογούνται πριν από περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των Ηωράπτορ και Ερρεράσαυρος από την Αργεντινή, Saturnalia από τη νότια Βραζιλία και Mbiresaurus από τη Ζιμπάμπουε. Ενώ μοιράζονταν ορισμένα χαρακτηριστικά που τους χαρακτήριζαν ως δεινόσαυρους, είχαν αρκετές διαφορές που υποδηλώνουν ότι είχαν ήδη συμβεί εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης των δεινοσαύρων.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι δεινόσαυροι πιθανώς εμφανίστηκαν πριν από περίπου 245-230 εκατομμύρια χρόνια, όταν αυτές οι περιοχές του ισημερινού ήταν εξαιρετικά θερμές και ξηρές.
Οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν από πιο πρωτόγονα ερπετά στον απόηχο του μεγαλύτερου γεγονότος μαζικής εξαφάνισης στη Γη που προκλήθηκε από ακραία ηφαιστειότητα στο τέλος της Πέρμιας περιόδου πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια.
«Οι δεινόσαυροι είναι μοναδικοί λόγω ορισμένων χαρακτηριστικών στους σκελετούς τους. Στέκονταν όρθιοι, με τα πόδια τους ευθεία κάτω από το σώμα τους, σαν πυλώνες, γεγονός που τους βοήθησε να περπατούν και να τρέχουν αποτελεσματικά. Είχαν επίσης ειδικούς γοφούς που τους έκαναν να διαφέρουν από άλλα ερπετά», δήλωσε ο Χιθ.
Με πληροφορίες από Reuters