Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων λαμβάνει το 5,42% του συνολικού προϋπολογισμού για την ετήσια επιχορήγηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, η οποία με τη σειρά της αντιστοιχεί στο 80% της επιχορήγησης των πανεπιστημίων.
Πώς όμως αυτή η ποσόστωση θα επηρεαστεί πάρα πολύ από την υποχρεωτική μείωση του φοιτητικού πληθυσμού, που επιβάλλει η κυβέρνηση με την ΕΒΕ, αλλά και την οριζόντια διαγραφή φοιτητών-τριών;
Είναι απλό και… σοβαρό ταυτόχρονα: το 80% της επιχορήγησης που λαμβάνουν τα πανεπιστήμια, είναι το ποσό που εξαρτάται από μια σειρά παράγοντες, για να καλύψει ανάγκες όπως ο εργαστηριακός εξοπλισμός, οι ανελαστικές δαπάνες κ.λπ. κ.λπ.
Τη μεγαλύτερη βαρύτητα για τη διαμόρφωση του ποσού που λαμβάνει κάθε ίδρυμα, έχει ο αριθμός των φοιτητών-τριών: 25%. Πιο πίσω έρχονται συντελεστές όπως το μόνιμο προσωπικό, ο εργαστηριακός εξοπλισμός κ.α.
Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι σε μια καλή, γενικά, σειρά, στην απορρόφηση της «ποσοτικής» επιχορήγησης, που είναι και η μεγαλύτερη.
Στην ποιοτική επιχορήγηση, το υπόλοιπο 20% δηλαδή, το οποίο δραμορφώνεται από κριτήρια όπως «αριστεία και έρευνα», «διασύνδεση με την κοινωνία», «ποιότητα πανεπιστημιακού περιβάλλοντος», καθώς και μια σειρά δείκτες.
Εκεί, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων παίρνει το 5,22% της «επιχορήγησης 20%», που το φέρνει επίσης σε υψηλή θέση.
Φυσικά, το ερώτημα είναι πώς θα συντηρηθεί ένα ίδρυμα που έχει μεγαλώσει πολύ, αλλά ταυτόχρονα έχει και παλιές πλέον υποδομές, που θέλουν επειγόντως συντήρηση και βελτίωση, όταν τα ήδη όχι επαρκή χρήματα που παίρνει από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα μειωθούν ως συνέπεια της μείωσης του αριθμού φοιτητών-τριών.
Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να εξωθήσει τα ιδρύματα στην «εξωστρέφεια» και την αναζήτηση πόρων και να πάρουν ουσιαστικά ένα πολύ επικίνδυνο ρίσκο για την επιστήμη, την απόλυτη εξάρτησή της από την αγορά.
Σημειώνεται ότι η συνολική χρηματοδότηση (από την οποία το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων λαμβάνει το 5,381%, από τα ιδρύματα όλης της χώρας), προκύπτει από την πρόσθεση των δύο κατηγοριών, επί διαφορετικούς συντελεστές για την καθεμιά.