Όταν ξυπνάει ο χειρότερος εαυτός μας

Όλα τα πράγματα που δεν κάνουν καλύτερο έναν άνθρωπο, «ξύπνησαν» σε μια συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου, στην Ελεούσα. Ο δήμος Ζίτσας συγκάλεσε εκτάκτως τη συνεδρίαση, με αφορμή την έκτακτη μεταφορά 235 προσφύγων Γεζίντι από τον Κατσικά. 

Η μεταφορά όντως έγινε με «συνοπτικές διαδικασίες», χωρίς να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αρχές και υπεύθυνοι, ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε ο δήμος Ζίτσας μόνο ψύχραιμος δεν ήταν. Επάνω σε αυτή την πρώτη αντίδραση, ήρθαν και οι βαριές κουβέντες που ακούστηκαν από πολίτες, κυρίως επιχειρηματίες της Βιομηχανικής Περιοχής και γείτονες στο σημείο που εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες. Δυστυχώς, οι άκομψοι χαρακτηρισμοί ήταν το λιγότερο, καθώς εκτοξεύτηκαν απειλές μέχρι και για… καραμπίνες κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Κάτοικοι και επιχειρηματίες της περιοχής της Φανερωμένης και της ΒΙΠΕ, πρότειναν από το να «ελεγχθούν τα συμβόλαια ενοικίασης του χώρου», καθώς οι πρόσφυγες έχουν εγκατασταθεί σε ιδιωτικό χώρο, νοικιασμένο από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, μέχρι το να… κοπεί το νερό.

Η συζήτηση μόνο ήρεμη δεν ήταν. Η δημοτική αρχή μάλλον προσπάθησε να απέλθει οποιασδήποτε ευθύνης και να συμπλεύσει με το «λαϊκό αίσθημα» χωρίς όμως να εκστομίσει τα επιχειρήματα που ακούστηκαν το απόγευμα της Δευτέρας στο δημοτικό συμβούλιο, κάποια εκ των οποίων ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά και η εκφορά τους ακύρωσε ακόμα και ενδεχόμενες σωστές παρατηρήσεις, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες υγιεινής που επικρατούν στο κτίριο όπου παλιά στεγαζόταν η 5^η ΕΜΑΚ ή το θέμα της πυρασφάλειας στην περιοχή κ.λπ. 

Όλα έμοιαζαν με προφάσεις, καθώς αναμειγνύονταν με εκφράσεις όπως «δεν τολμάμε να πάμε σπίτια μας», «πάνε έξω από τα σπίτια και φωνάζουν κόκα-κόλα» και άλλα παρόμοια.

Η συζήτηση συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ της Δευτέρας, με δημοτικούς συμβούλους να εκφράζουν σαφώς μετριοπαθέστερες απόψεις και κυρίως, ενστάσεις για τον τρόπο με τον οποίο παρακάμφθηκε ο δήμος Ζίτσας. Ωστόσο, πρόκειται ουσιαστικά για μια ιδιωτική συμφωνία με τον ιδιοκτήτη του χώρου, τον οποίο ενοικίασε η Ύπατη Αρμοστεία ερχόμενη σε επαφή απευθείας μαζί του. Για τον τρόπο με τον οποίο βρέθηκε ο ιδιοκτήτης ακούστηκαν αρκετοί υπαινιγμοί, με έντονη αμφισβήτηση ότι κανείς αρμόδιος δεν γνώριζε κάτι.

Το θέμα είναι ότι η κατάσταση είναι τεταμένη και δυστυχώς, τα έτσι και αλλιώς δύσκολα δεδομένα ζυγίζονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Για παράδειγμα, κανείς δεν αντέδρασε την εποχή των «παχιών αγελάδων» όταν σε παλιές αποθήκες της ΒΙΠΕ στεγάζονταν, υπό άθλιες συνθήκες, εργάτες από την Ινδία και το Πακιστάν που απασχολούνταν σε διάφορες επιχειρήσεις…