Nuggets: μια συλλογή που έμαθε κόσμο να ακούει μουσική

Ξέρετε πώς έμαθε πολύς κόσμος να ακούει καλή μουσική; Με μια συλλογή, που κυκλοφόρησε το 1972 πρώτη φορά, τέτοιες μέρες και συγκέντρωσε 27 γκαραζοψυχεδελικά διαμάντια: το Nuggets.

Το πλήρες ονοματεπώνυμο ήταν «Nuggets: Original artifacts from the first psychedelic era 1965-1968» και το διπλό βινύλιο επιμελήθηκε ένας πολύ κορυφαίος τύπος: ο Λένι Κέι, που τότε ήταν γύρω στα 25 του και δούλευε στο δισκάδικο Vintage Oldies, στο Μανχάταν.

Εκτός από «αρουραίος των βινυλίων», ο Κέι ήταν επίσης ένας πολύ σεβαστός μουσικός underground γραφιάς, πράγματα που σήμερα μπορεί να ήταν άγνωστα, αν λίγα χρόνια αργότερα (και για πάντα), δεν γινόταν ο κιθαρίστας δίπλα στην Πάτι Σμιθ και ο άνθρωπος που έχει (συγ)γράψει μερικά από τα κορυφαία κομμάτια του ροκενρόλ.

Πίσω λοιπόν στις αρχές των ‘70s, o Κέι ήθελε να φτιάξει ένα best of tape αλλά σε βινύλιο.

Πήγε λοιπόν στην Electra και έριξε την ιδέα, η οποία ιδέα έκανε γκελ στο αφεντικό της, τον Τζακ Χόλτζμαν.

Έτσι λοιπόν, ο Κέι πήρε το οκέι (χα-χα) για να φτιάξει μια διπλή συλλογή (και αρχικά, όχι μια σειρά οκτώ άλμπουμ, όπως συζητήθηκε τότε) και μέσα σε αυτά έβαλε μερικούς από τους μουσικούς του ήρωες: Electric Prunes, Blues Project, Count Five, Seeds, Amboy Dukes, Blues Magoos, Chocolate Watch Band, Sagitarius, Mojo Men, 13^th Floor Elevators κ.α.

Αν αυτά τα ονόματα δεν σας λένε κάτι, τότε μπορεί να σας πούνε ο Sky Saxon, ο Ρόκι Έρικσον, ο Στίβεν Στιλς, ακόμα και ο μετέπειτα ό,τι να ‘ναι, Τεντ Νιούτζεντ.

Αν ούτε αυτά σας λένε κάτι, τότε μπορεί να σας βοηθήσει αυτό: η βασική ιδέα ήταν να φτιαχτεί ένα άλμπουμ με τις επιλογές ενός νεαρού, ο οποίος θα γινόταν αργότερα μια κορυφαία φυσιογνωμία του πανκ. Γι αυτό άλλωστε, ο δίσκος θεωρείται (και είναι) κάτι σαν μύηση σε μουσικές που πιθανώς να μην πιστεύετε ότι υπήρχαν πριν πχ τον Ίγκι Ποπ και τους Stooges ή ακόμα και μπάντες όπως οι Fontaines DC.

Γι αυτό άλλωστε και ο δίσκος, παρότι συλλογή, μπήκε σε διάφορες «500 καλύτερα» λίστες, ακόμα και του Rolling Stone, ως τρομερά επιδραστικός.

Συνέχεια δεν υπήρξε όπως τη φαντάστηκε ο Κέι, αλλά πολύ αργότερα κυκλοφόρησαν διάφορες επανεκδόσεις και τελικά, δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σειρά με μπάντες και κομμάτια που, αν θες να λες ότι σου αρέσει το γκαράζ-πανκ-ψυχομπίλι-κλπ κλπ κλπ ροκενρόλ, πρέπει να τα έχεις ακούσει…