Η οδός Αβέρωφ των Ιωαννίνων

Ο Γεώργιος Αυγέρος Αποστολάκας γεννήθηκε στο Μέτσοβο, τον Δεκαπενταύγουστο του 1815. Ήταν το έκτο παιδί του Μιχαήλ Αυγέρου Αποστολάκα, απο το δεύτερο γάμο του. Είχε ήδη άλλα δύο από το γάμο του.

Ο Γεώργιος, έμελε να γίνει ένας από τους πιο επιφανείς εμπόρους της εποχής του, ως Γεώργιος Αβέρωφ, από τα κεντρικά πρόσωπα στη μετσοβίτικη δυναστεία. Το όνομά του φέρει ο κεντρικός δρόμος της πόλης των Ιωαννίνων.

Στα 19 του χρόνια πήγε να δουλέψει κοντά στον αδερφό του, στο Κάιρο αρχικά και έπειτα, στην Αλεξάνδρεια. Η σταδιοδρομία του ήταν τέτοια, τόσο εμπορικά, αλλά και ως τοπικός παράγοντας. Ο Αβέρωφ αυτονομήθηκε σταδιακά από τον αδερφό του, τον Αναστάση, και ανέπτυξε δική του δραστηριότητα, ενώ, εκμεταλλευόμενος την έλλειψη βαμβακιού λόγω του Αμερικάνικου Εμφυλίου,  καθιερώθηκε ως ο σημαντικότερος έμπορος της Αιγύπτου. Στη συνέχεια, μπήκε στον τραπεζικό τομέα, όντας πάντα πρόσωπο αναφοράς για την ελληνική κοινότητα της Αιγύπτου.

Η φωτογραφία του κέντρου, βρέθηκε στην ομάδα "Τα Γιάννενα μέσα στο χρόνο"

Παράλληλα, άρχισε να επηρεάζει τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα, στηρίζοντας την Κρητική επανάσταση του 1866 και χρηματοδοτώντας μια σειρά έργα όπως η σχολή Ευελπίδων, η Γεωργική Σχολή Λαρίσης, κ.α.

Το 1896 ανέλαβε τη δαπάνη ανακατασκευής του Παναθηναϊκού Σταδίου, τοποθετώντας τα μάρμαρα, ενόψει των Ολυπιακών Αγώνων. Το «Αβερώφειο Εφηβείο», οι μετέπειτα «φυλακές Αβέρωφ», ήταν αρχικά φυλακές ανηλίκων. 

Στήριξε επίσης την αποπεράτωση του Πολυτεχνείου, ενώ δωρεές του είναι οι αδιράντες του Γρηγορίου Ε’ και του Ρήγα Φερραίου στα Προπύλαια. Το δε θωρηκτό Αβέρωφ αγοράστηκε με κάλυψη του κόστους κατά το ένα τρίτο και πλέον, από το κληροδότημα Αβέρωφ.

Πέθανε στις 15 Ιουλίου 1899 στην Αλεξάνδρεια. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα με το πλοίο «Μιαούλης» και θάφτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Ο δρόμος σήμερα είναι ίσως ο πιο πολυσύχναστος της πόλης. Όλο τον προηγούμενο αιώνα πέρασε από διάφορες φάσεις οικονομικής δραστηριότητας και στο τελευταίο μισό του 20ου αιώνα, εκεί βρίσκονταν μερικά από τα παλιότερα παντοπωλεία, τα κρεοπωλεία και οι λαϊκές. Στο πάνω μισό του δρόμου, τα χρυσοχοΐα και ως το μεσοπόλεμο, το ξενοδοχείο «Αβέρωφ», πιο ψηλά ακόμα, στο κέντρο της πόλης. Από τη δεκαετία του ’90 και μετά, ο δρόμος γνώρισε τις πιο δραστικές αναμορφώσεις και σταδιακά, έγινε ο σημερινός, ιδιαίτερα τουριστικός, αλλά και εμπορικός δρόμος.