Η εποχή των προεκλογικών ετοιμασιών

Η συζήτηση για τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές έχει αρχίσει αναγκαστικά από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει απλή αναλογική και ουσιαστικά, να αναγκάσει τους νέους τοπικούς άρχοντες να «μοιραστούν» την εξουσία τους.

Εδώ και μερικές εβδομάδες ωστόσο, η συζήτηση λαμβάνει και αδρά προεκλογικά χαρακτηριστικά και στα Γιάννενα. Και φαίνεται ότι η «μάχη» θα έχει διαφορές από τις παλιότερες.

Ένα κύριο χαρακτηριστικό, είναι ότι επί του παρόντος, η συζήτηση δεν είναι προγραμματική και δύσκολα θα γίνει τέτοια, ή τουλάχιστον δύσκολα θα δοθεί εκεί το βάρος. Παρότι είναι αρκετά νωρίς ακόμα, οι πολιτικοί φορείς περισσότερο ανιχνεύουν τους όρους καθόδου με ποσοτικούς όρους (ποιος θα συνεργαστεί με ποιον, ποιοι θα είναι επικεφαλής), παρά επί του πρακτέου, δηλαδή τι είδους καθημερινότητα και μεσοπρόθεσμα-μακροπρόθεσμα έργα και ημέρες ετοιμάζουν για τους πολίτες.

Ένα δεύτερο, τουλάχιστον από την αρχική ένταση σε περιφερειακό επίπεδο, φαίνεται να είναι το γεγονός ότι τα κόμματα αφήνουν το «αυτοδιοικητικό» προσωπείο και θέλοντας και μη, διεκδικούν για τον εαυτό τους το γενικό πρόσταγμα.

Αυτό το κάνει ήδη η Νέα Δημοκρατία. Έχοντας δύο υποψηφίους που προέρχονται από το χώρο της και στελεχώνονται σε συντριπτικό ποσοστό από μέλη της, αναγκαστικά έχει «χρωματίσει» την κόντρα Καχριμάνη-Ριζόπουλου. Σε εκλογικό επίπεδο πάντως, ο κ. Καχριμάνης έχει το πιο πάνω χέρι από όλους και δύσκολα θα αμφισβητηθεί από στελέχη που εκφράζουν υποδεκαπλάσια εκλογικά και πολιτικά μεγέθη. Ωστόσο, ο επικοινωνιακός θόρυβος έχει αφήσει το έντονο ίχνος του στη συζήτηση, αποστρέφοντας όμως το ενδιαφέρον από σοβαρές επισημάνσεις. Μια τέτοια είναι ότι ο κ. Καχριμάνης έχει συγκεντρώσει ήδη τεράστια εξουσία στα χέρια του και δεν έχει δείξει διάθεση να τη μοιραστεί, είτε θεσμικά,  είτε εκλογικά. Διοικεί 18 χρόνια ως νομάρχης και περιφερειάρχης, σε καιρούς κρίσης και μη και… έχουμε ξεχάσει πώς είναι αλλιώς.

Πάντως, έχει δείξει ότι χειρίζεται καλύτερα από όλους την «κομματική φθορά», καθώς ενώ είναι στέλεχος της ΝΔ, ταυτόχρονα σχεδόν αρνείται τα επίσημα χρίσματα. Αλλά είπαμε. Η εποχή που έπαιζε ρόλο η «επίσημη» ή «ανεπίσημη» στήριξη, μοιάζει να φεύγει.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, έχει κάνει και αυτός τις κινήσεις του, στοχεύοντας εκεί που στοχεύει και η κυβερνητική τακτική: Στο χώρο της «κεντροαριστεράς», ο οποίος πάντως δεν είναι στην καλύτερή του κατάσταση (ούτε υπήρξε ποτέ, αν εξαιρεθεί η πρώτη περίοδος Σημίτη). Εκεί, η συμπόρευση για την ανάδειξη ενός σχήματος που θα σταθεί αξιοπρεπώς και τουλάχιστον δεν θα χάσει από τα αποδυτήρια, όπως έκανε η υποψηφιότητα Γεροβασίλη στις προηγούμενες εκλογές, έχει προχωρήσει σημαντικά. Το κόμμα στηρίζει την πρωτοβουλία που μέχρι στιγμής έχει «ορατό επικεφαλής» τον Γιώργο Ζάψα, έναν αυτοδιοικητικό που ήδη έχει θητεία στο περιφερειακό συμβούλιο, είναι συναινετικός και συμφωνεί καταρχήν με την απλή αναλογική. Η θέση του επικεφαλής είναι συζητήσιμη και δεν έχει οριστικοποιηθεί σε κάποιο όνομα. Έτσι και αλλιώς, οι δύο παρατάξεις θέλουν να είναι όσο το δυνατόν πιο ειλικρινής η συζήτηση «από τα κάτω» για τη συμπόρευση στις εκλογές. Ήδη, η πρώτη τους κοινή εκδήλωση μοιάζει τώρα σαν… προοίμιο του πρόσφατου κυβερνητικού ανασχηματισμού, που ένταξε πρόσωπα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και της «κεντροαριστεράς».

Η «κεντροαριστερή» κίνηση πάντως υπολογίζει χωρίς το… ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Ζάψας είναι συμπαθής, αλλά δεν είναι μέλος του κόμματος, το οποίο, ως ΚΙΝΑΛ και παρότι στελέχη του από τους τέσσερις νομούς συμμετέχουν στη «Συμμαχία Ηπειρωτών», τραβάει το δικό του δρόμο. Αυτός μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκινήσει πρακτικά (το πρώτο ραντεβού είναι για την επόμενη εβδομάδα), αλλά η ονοματολογία είναι υπαρκτή, όπως συμβαίνει πάντα στο συγκεκριμένο χώρο. Ο Δημήτρης Δημητρίου, πρώην (και παραλίγο εκ νέου) πρόεδρος του Επιμελητηρίου, είναι η επικρατέστερη πρόταση του κόμματος. Το όνομα του Θανάση Οικονόμου, πρώην βουλευτή, ακούγεται επίσης, αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται απλώς για μια φήμη ή «χαλαρή κουβέντα».

Και αν στην Περιφέρεια Ηπείρου τα πράγματα μοιάζουν να είναι κάπως συγκεκριμένα, αρκετό καιρό πριν τις εκλογές, καθόλου τέτοια δεν είναι στον Δήμο Ιωαννιτών.

Ο Θωμάς Μπέγκας βγαίνει από μια θητεία με καλές, μέτριες και κάποιες κακές στιγμές και το σίγουρο είναι ότι αρκετούς από τους συνοδοιπόρους του θα τους χάσει: Ο Παντελής Κολόκας, ο Θανάσης Μανταλόβας και ο Νίκος Γκόλας θέλουν να κατέβουν υποψήφιοι με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές. Τη διάθεση έχουν εκδηλώσει και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι, χωρίς όμως να πρέπει να θεωρείται δεδομένη η κάθοδός τους. Επίσης, ένας άλλος πρώην αντιδήμαρχος που έρχεται από τον ίδιο χώρο, ο Μωυσής Ελισάφ, μοιάζει διατεθειμένος να διεκδικήσει τη δημαρχία. Αμφότεροι, αναφέρονται όχι απλά στον ίδιο πολιτικό χώρο, αλλά και στα ίδια περίπου όριά του, στα Γιάννενα. Σε αυτά, προσθέστε και την πολιτική μερίδα που ζητάει για λογαριασμό του το ΠΑΣΟΚ της πόλης.

«Μπαλαντέρ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ρόλος που θα επιλέξει. Αυτόνομη κάθοδος ή συνεργασίες; Και οι δύο απόψεις εκφέρονται στις μέχρι τώρα συζητήσεις, αλλά είναι ακόμα αρκετά νωρίς για ο,τιδήποτε. Επίσης, η παρουσία του πρώην δημάρχου Φ.  Φίλιου στα «χωρικά ύδατα» της αριστεράς, είναι πάντα ένα σημείο φυγοκέντρισης…

Στο χώρο της τοπικής δεξιάς, το όνομα του Σταύρου Καλογιάννη επιστρέφει στις συζητήσεις για τον Δήμο, αρκετά χρόνια μετά τη θητεία του ως δημοτικού συμβούλου. Ο πολιτευτής και πρώην υφυπουργός του κόμματος, μοιάζει να ενδείκνυται ως επιλογή, αφενός για να «διευκολύνει» το κόμμα στις επιλογές υποψηφίων βουλευτών, αφετέρου για να αποτελέσει αντίπαλο δέος, κάτι που η εικοσάχρονη παράταξη της ΝΔ στον Δήμο δεν μπορεί να το κάνει πλέον ή τουλάχιστον, αποδυναμώνεται από τις οικίες αντίρροπες τάσεις.

Από την άλλη, ο Άρης Μπαρτζώκας που επίσης αναφέρεται στο χώρο της ΝΔ, δηλώνει ότι θα προχωρήσει με τα «Γιάννενα τώρα», την παράταξη που πήρε ένα σημαντικό μερίδιο ψήφων στις προηγούμενες εκλογές, χωρίς ωστόσο να προσθέσει τίποτε ιδιαίτερο στη «ζωή» του δημοτικού συμβουλίου.

 Έτσι και αλλιώς όμως, η φετινή εκλογική διαδικασία θα είναι αρκετά διαφορετική από ό,τι έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Η σχεδόν υποχρεωτική πολιτική συνεργασιών, θα οδηγήσει σε συμπλεύσεις. Επίσης, ενδέχεται να κάνει σκληρότερη από το παρελθόν την εκλογική μάχη, γιατί κάθε ψήφος θα μετράει περισσότερο πλέον…