ΕΚ: Κανένα παιδί-μετανάστης υπό κράτηση

Στέγαση σε μη φρουρούμενους χώρους για όλα τα παιδιά και τις οικογένειες μεταναστών με παιδιά ζητούν με ψήφισμά τους οι ευρωβουλευτές από τα κράτη-μέλη.

«Τα παιδιά δεν πρέπει να τίθενται υπό κράτηση για το σκοπό της μετανάστευσης», σημειώνει το ΕΚ και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «να θεσπίσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά των κρατών μελών για περιπτώσεις παρατεταμένης και συστηματικής κράτησης παιδιών και των οικογενειών τους».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, τον Σεπτέμβριο του 2016, η Βουλγαρία ήταν η χώρα με τα περισσότερα παιδιά-μετανάστες υπό κράτηση, ενώ μεγάλος ήταν επίσης ο αριθμός των παιδιών υπό κράτηση στην Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Πολωνία και τη Σλοβακία. Κανένα παιδί δεν βρισκόταν υπό κράτηση κατά τις ημέρες που διενεργήθηκαν οι επιτόπιοι έλεγχοι στην Κύπρο, τη Δανία, την Εσθονία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τη Μάλτα, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ, ΒΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Στο ψήφισμα επισημαίνεται ότι υπάρχουν περίπου 5,4 εκατομμύρια παιδιά-μετανάστες που ζουν στην Ευρώπη (στοιχεία της UNICEF). Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά-μετανάστες που έφθασαν στην Ευρώπη ήταν ασυνόδευτα ή αποχωρισμένα από την οικογένειά τους. Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν ότι η έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών, οι χρονοβόρες διαδικασίες οικογενειακής επανένωσης και διορισμού επιτρόπου, και ο φόβος της κράτησης, της επιστροφής ή της μεταφοράς έχουν ως αποτέλεσμα τη φυγή παιδιών, πράγμα που τα αφήνει έκθετα στην εμπορία ανθρώπων, τη βία και την εκμετάλλευση.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΙΤΑΛΙΑ

Οι ευρωβουλευτές ζητούν να δοθεί προτεραιότητα στη μετεγκατάσταση από την Ελλάδα και την Ιταλία των υπόλοιπων επιλέξιμων ασυνόδευτων παιδιών και καλούν τα κράτη μέλη να διεκπεραιώσουν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση όλες τις εκκρεμείς διαδικασίες οικογενειακής επανένωσης.

ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Το ΕΚ υπογραμμίζει τη σημασία της θέσπισης ενός αξιόπιστου συστήματος αναγνώρισης και καταγραφής με βάση το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, ώστε τα παιδιά να εγγράφονται και να παραμένουν στα εθνικά συστήματα προστασίας. Καλεί επίσης τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειες και τη διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου και προστασίας της παιδικής ηλικίας, για να εντοπίζουν αγνοούμενα παιδιά και να τα προστατεύουν.