Κάποια στιγμή πριν από 200.000 έως 160.000 χρόνια, μια ομάδα πρώιμων ανθρωποειδών που ζούσαν στη σημερινή βόρεια Κίνα κυνηγούσαν το επόμενο γεύμα τους. Ήταν επιδέξιοι, οργανωμένοι κυνηγοί, έχοντας κατακτήσει πρωτόγονα εργαλεία και όπλα παρόμοια με δόρατα που χρησιμοποιούσαν για να σκοτώνουν άγρια άλογα.
Δεν έτρωγαν μόνο το κρέας, το μεδούλι των οστών και τους χόνδρους, αλλά έφτιαχναν ακόμη και ρούχα από τα δέρματα των ζώων για να τους βοηθήσουν να επιβιώσουν στους σκληρούς χειμώνες. Τα εύρωστα άτομα είχαν επίσης ένα ιδιαίτερο φυσικό χαρακτηριστικό - σχετικά μεγάλα κεφάλια με χαμηλά, πλατιά κρανία που φιλοξενούσαν μεγάλα δόντια.
«Αυτή είναι μια πολύ ουσιαστική διαφορά μεταξύ του σύγχρονου Homo sapiens, του Νεάντερταλ και αυτού του νέου προτεινόμενου είδους», δήλωσε ο Christopher Bae, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Manoa, και ένας από τους δύο επιστήμονες που ονόμασαν την αρχαία ομάδα Homo juluensis. Ju lu σημαίνει τεράστιο κεφάλι στα κινεζικά.
«Όταν σκέφτεσαι τον Homo juluensis, έχεις να κάνεις με έναν αρκετά εύρωστο πληθυσμό ανθρωποειδών», δήλωσε ο Bae, ο οποίος είναι συν-συγγραφέας ενός άρθρου για την ομάδα αυτή στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications που δημοσιεύθηκε στις 2 Νοεμβρίου.
Τα απολιθωμένα λείψανα βρέθηκαν μαζί με χιλιάδες αντικείμενα, λίθινα εργαλεία και οστά ζώων που αποκάλυψαν περισσότερα για τη ζωή τους, όπως ότι ήταν κυνηγοί που έφτιαχναν ρούχα από δέρματα ζώων.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το είδος ζούσε σε μικρές ομάδες που πιθανότατα εξαφανίστηκαν όταν οι σύγχρονοι άνθρωποι άρχισαν να μεταναστεύουν στην Ευρώπη και την Ασία πριν από 120.000 χρόνια.
Επειδή οι Homo juluensis ζούσαν σε μικρές ομάδες, αυτό τους έκανε ευάλωτους στο να παγιδευτούν σε ακραία καιρικά φαινόμενα που μπορεί να οδήγησαν στον αφανισμό τους.
Η μελέτη αναφέρει ότι τα νέα είδη πιθανώς δημιουργήθηκαν λόγω ενός συνδυασμού διασταύρωσης των γενετικών τους με τον homo sapiens και μετανάστευσης σε νέες τοποθεσίες κατά τη διάρκεια της Ύστερης Τεταρτογενούς περιόδου, η οποία ξεκίνησε πριν από 300.000 χρόνια.
Αυτή η χρονική περίοδος χαρακτηρίστηκε από σημαντικές αλλαγές στην κλιματική αλλαγή που προκάλεσαν επαναλαμβανόμενες παγετώδεις περιόδους που οδήγησαν στην εξαφάνιση αρχαίων ανθρώπινων ειδών.
Οι συγγραφείς της μελέτης δήλωσαν ότι «η ποικιλομορφία μεταξύ των ανθρώπινων απολιθωμάτων από την ανατολική Ασία είναι μεγαλύτερη από ό,τι περιμέναμε».
Πρόσθεσαν ότι τα ευρήματά τους έδωσαν στους ερευνητές «μεγαλύτερη εκτίμηση για τον βαθμό πολυπλοκότητας που υπάρχει» στην περιοχή.