Αγαπητή Λόλα

Το 1970 οι Kinks ήταν μια τεράστια μπαντάρα, που απλά προτιμούσε (;) να βάζει τίτλους-αμαξοστοιχίες στα άλμπουμ της, γιατί ο εστετισμός είναι καλύτερος έτσι.

Ενώ λοιπόν το συγκρότημα των άσπονδων αδερφών Ντέιβις είχε κυκλοφορήσει ήδη μερικές μπαροκ-ψυχεδελικές δισκάρες, τέλη Νοεμβρίου του ’70 έβγαλε τη Λόλα: Lola Versus Powerman and the Moneyground, μέρος 1^ο, για την ακρίβεια.

Ήταν ένα κόνσεπτ άλμπουμ που σατίριζε τη μουσική βιομηχανία από το μηδέν ως το άπειρο.

Ήδη, το συγκρότημα είχε διάφορες περιπέτειες, όπως αυτή που τους απαγόρευε να παίξουν στις ΗΠΑ, γιατί έκαναν χαζομάρες στο σωματείο των μουσικών. Τελικά, το ban ήρθη και το συγκρότημα πήγε για περιοδεία, την οποία όμως δεν ολοκλήρωσε ακριβώς, γιατί… έτσι.

Ο Ρέι Ντέιβις, αυτή η στριμμένη ιδιοφυία του ροκενρόλ και της μουσικής γενικότερα, είχε καρφωμένο στο μυαλό του έναν σκοπό, αλλά ήθελε να τον ηχογραφήσει με μια «πολύ καλή κιθάρα».

Πήγε λοιπόν σε ένα οργανάδικο στο Λονδίνο και ψώνισε μια resonator, που για να μην τα πολυλογούμε, είναι μια μεταλλική ακουστική κιθάρα ή απλώς, μια «ντόμπρο».

…και με αυτή την κιθάρα έγραψε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα, έξυπνα, κολληματικά, εμπνευσμένα riffs του ροκενρόλ, το οποίο έντυσε με στίχους που ήταν cool, before η συμπερίληψη να είναι cool:

She walked up to me and she asked me to dance
I asked her her name and in a dark brown voice she said Lola

Για το σινγκλ, οι Kinks υποχρεώθηκαν να αλλάξουν τον στίχο με την κόκα κόλα, καθώς οι κανόνες του BBC ήταν ιδιαίτερα αυστηροί για την τοποθέτηση προϊόντος. Κοινώς, οι σημερινοί τζαμπατζήδες εταιρικοί «συνεργάτες» δεν θα είχαν μεγάλη τύχη εκεί, το 1970.

Ο δίσκος δεν ήταν μόνο η Λόλα όμως. Ήταν ακόμα το This Time Tomorrow και το εξαιρετικό Strangers (που το έγραψε ο Ντέιβ Ντέιβις), καθώς και το Apeman, το Rats και γενικώς, όλα με ένα έντονο Kinks συναίσθημα.

Το άλμπουμ αρχικά είχε σχεδιαστεί ως διπλό, με το πρώτο και δεύτερο μέρος στα αντίστοιχα βινύλια. Τελικά, αποφασίστηκε να είναι το επόμενο άλμπουμ της μπάντας που θα ακολουθούσε, το 1971.

Ωστόσο, η μπάντα αποφάσισε να βγάλει ένα άλλο (επίσης εξαιρετικό) άλμπουμ, το Muswell Hillbillies και να μην βγάλει ποτέ part II.

Γιατί έτσι…